بيا هم دا پوښتنه له په ځاى ده چې آيا کېداى شي چې له دې ټولو سره سره يو شى له سړې نه هېر شې؟ هو، کېداى شي. خو راځئ ځان پدې خبره پوه كړو چې درى واړه حافظې بيا هم ولې د هېريدو له ګواښ سره مخ دي.

لاملونه يې په لاندې ډول دې:

• له حسي حافظې نه د هېرېدلو لامل: په دې حافظه کې د زياتو معلوماتو له ډلې څخه چې هره شېبه زموږ حسي حافظې ته داخلېږي يوازي هغه توکي په مغزو کې پاتې کېږي چې زموږ د پاملرني او علاقي وړ وې. له همدې کبله له دې حافظې نه د هېريدلو لوى لامل د پاملرني نشتوالى دى.

• له لنډ مهالې حافظې نه د هېرېدلو لاملونه: دا دوه بنسټيز لاملونه لرې.

١ – د معلوماتو ځاى ناستي کېدل، په دې مانا چې د دغې حافظې ظرفيت ته يوه ټاکلې اندازه شته چې هروخت هغه ډکه شې زاړه معلومات ترې غورځيږي او نوي معلومات يې ځاى نيسي.

٢ – د وخت تېرېدنه: یعنې ډېر معلومات د مهال په تېرېدو سره له دې حافظې څخه وځي.

• له اوږدمهالي حافظې نه دهېرېدلو لاملونه: له دې حافظې نه د هېرېدلو د بيلابيلو لاملونو په ډله کې لاندې د يادوني وړ دې:

١) يو په بل کې ګډېدل: د حافظې پوهان په دې باور دې چې ځيني وختونه زده شوي معلومات يو په بل کې ننوزي او سره ګډېږي او له همدې کبله هغه معلومات په سمه توګه په ياد نه راځې. کله کله پخواني معلومات د نويو هغو د يادېدلو مخنيوى کوې او کله بيا نوې معلومات د زړو هغو د په ياد پاتي کېدلو په لار کې خنډ ګرځې.

٢) بيا موندنه: د دې نظريې له مخې هغه څه چې اوږدمهالي حافظې ته يو ځل وسپارل شې بيا هېڅکله له منځه نه ځې او په ياد راوړلو کې د پاتې راتلو لامل داوې چې د زده شوو معلوماتو په بياموندنه کې موږ کمزوري يو، کنه هغه معلومات اوس هم زموږ په مغزو کې شته دې.