تجلیل از” والنتاین دی” یا روز جهانی عشاق:

نمادی دیگری از تهاجم فکری وفرهنگی غرب برجامعه ما!!
از چند سالی بدینسو وپس از آنکه یورش ملکی ونظامی کشورهای اروپایی وامریکا بر کشور بخت برگشته ما آغاز گردید، پدیده ها ومناظر زیادی از فرهنگ وکولتورغربی که تا این زمان کمتر کسی از مردم ما از آن شناختی داشتند، وارد سرزمین ما گردیدند وبا وجود مخالفت ها وعدم آشنایی مردم این سرزمین با آن، به دلایل مختلفی قصد دارند آهسته آهسته جای پای خود را درجامعه ما بگشایند.

یکی ازهمین پدیده هاومناظرکولتور وفرهنگ غربی درجامعه ما روزی است بنام روزجهانی عشاق یا Valentine Day که به گونه عموم در روز14 فبروری یا 25 دلوهرسال عده ای از دلباختگان فرهنگ غربی از آن با رسم ورواج های مزخرف وبی مفهومی یاد آوری می کنند وبه گونه عموم به مفهوم ومعنای ترویج رذالت، فحشا وبی بند وباری در جامعه سنتی واسلامی افغانستان از آن استفاده به عمل می آورند.

هرچند تنها روز جهانی عشاق نیست که به حیث نمادی ازاسلام ستیزی وترویج بی بند وباری وفحشا در جامعه اسلامی افغانستان از یمن حضور ملکی ونظامی نماینده گان متمدن جامعه اسلامی !!! در کشور ما رایج گردیده ولی بارزترین نمونه های آن را می توان در تجلیل وارج گذاری به این روزوهمچنان یاد آوری از جشن تولدعیسی مسیح (به زعم پیروان آیین منحرف مسیحیت) در کابل مشاهده کرد که نسبت به آخر الذکر هم مفاسد وعمومیت تجلیل وارج گذاری به روز جهانی عشاق یا والنتاین دی را می توان یاد آوری کرد.

چنانچه طی یک دهه اخیر در کابل وشهر های بزرگ کشور شاهد شور وشعف عده ای ازجوانانی است که در عالم نادانی با تقلید از فرهنگ مبتذل غرب برای برگزاری از این روز می باشد که قصد دارند با خریداری دسته گل های سرخ وهدیه های مزخرف تر از این روز به استقبال آن بروند.

همچنان از یمن دسترسی مردم وبه خصوص طبقه جوان به انترنت وبازشدن پای صفحات اجتماعی انترنت چون فیس بوک وتویتر به کشور وجامعه مارگزیده ما، استقبال از این روز یا بهتر است بگوییم تحریک وتشویق جوانان برای استقبال از این روز و پیام گذاشتن های بیهوده در این صفحات به نام تجلیل از روز جهانی عشاق یا Valentine Day می پردازند.

امسال نیز سوپرمارکیت ها ومغازه های بزرگ شهر کابل درکنار گل فروشی های این شهر باردیگر در آخرین سال حضور نیروهای امریکایی وجامعه جهانی! درسرزمین ما باز هم به شکل وسیعتر وفراختر ازسالیان پیش به استقبال از این روز رفته اند وحتی در اعلانات تجارتی برخی از فروشگاه های لباس واقع شهرنوکابل که راقم این سطور در یک تلویزیون خصوصی مشاهده کردم، به افتخار آمد آمد روز جهانی یا جشن عشاق به نمایش لباس های نیمه برهنه نسایی،از تخفیفی که بخاطر این روز در “فروشات ” خود اعلان نموده بودند حرف زده می شد.

جالب این جاست که چه در صفحات اجتماعی انترنت وچه هم دربازار های فروش گل،لباس وهدایای به مناسبت این روز مزخرف دربازار های کابل وشهر های عمده کشور، در کنار عده ای از جوانان لاابالی ومقلد ارزش های فرهنگی مغرب زمین ، عده ای از دختر خانم های نیز دیده می شوند که تعداد زیادی از این جوانان ونوجوانان اعم ازدختر وپسر یا مربوط به خانواده های اند که یا پس از سپری نمودن زنده گی مهاجرت درکشورهای غربی، به یمن تحمیل شدن دیموکراسی غربی بر کشور زیر سایه توپ وتفنگ “نماینده گان جامعه جهانی” !!دوباره به کابل آمده اند ویا هم کسانی اند که طی یک دهه گذشته ودر دوره دیموکراسی تحمیلی کنونی در انجوها وسازمانهای امداد غربی وظیفه انجام داده اند و با تعامل با کارفرمایان غربی شان ، به بیراهه کشانده شده اند وفرهنگ تجلیل از این گونه روزها را آموخته اند.

اما اصل موضوع چیست و تجلیل ازروز جهانی عشاق یا Valentine Day از کجا سرچشمه می گیرد ومنشای تاریخی تجلیل از آن چیست؟

در این رابطه روایات متضاد وحتی متناقضی وجود دارند،درکتب وقاموس ها درمورد “والنتاین دی” یا روز جهانی عشاق می نویسند که در قرن سوم میلادی در روم باستان فرمانروایی وجود داشت بنام “کلودیوس دوم”وبه روایت این منابع کلودیوس عقاید عجیبی داشته است از جمله اینکه معتقد بود سربازی خوب خواهد جنگید که مجرد باشد وبه همین دلیل هم بودکه نمی گذاشت سربازان امپراطوری روم به پدیده ازدواج دست یازند و ازدواج را برای سربازان امپراطوری روم ممنوع ساخته بود،از جانب دیگر کلودیوس به بی رحمی وقساوت نیز شهرت داشت وفرمانش هم به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات نمی کرد تابه ازدواج سربازان کمک کند، اما در این میان کشیشی به نام والنتیوس یا(والنتاین) وجود داشت که به شکل مخفیانه عقد نکاح سربازان رومی را با دختران دلخواه شان می بست ولی وقتی کلودیوس دوم امپراطور روم از این جریان با خبر می شود دستور می‌دهد که کشیش والنتاین را به زندان بیندازند ولی والنتاین در زندان گل دیگری می کارد وعاشق دختر زندانبان می‌شود .سرانجام کشیش به جرم بستن عقد نکاح عشاق،توسط امپراطور روم اعدام می‌شود و از همین جا اورا به عنوان قهرمان وشهید راه عشق می دانند و پس از آن زمان ازکشیش والنتاین به حیث نهاد و سمبول عشق مبدل می‌شود وبه این گونه تجلیل مزخرف از روز جهانی عشاق یا والنتاین دی در سرزمین های غربی رایج می گردد.

به همین گونه ایرانیان نیز در این رابطه روایاتی دارند وبه این باورند که در ایران قبل از اسلام وبه گفته آنها در زمان امپراطوری مجوسیان فارسی برآن کشور روزی بنام” روزعشق ” در فرهنگ آنان وجود داشت ولی با این تفاوت که در آن زمان وبه نوشته برخی از نویسنده گان ایران امروز، بیست قرن قبل از میلاد “روزعشاق” بتاریخ 29 ماه دلو مطابق 17 فبروری همه ساله تجلیل می شد.

به همین گونه روایت سومی نیز در این راستا وجود دارد وآن اینکه کشیش والنتاین که روز 26 دلو یا 14 فبروری بنام وی منسوب است، به جرم همجنس بازی ولواطت توسط امپراطور آن وقت روم اعدام شد وپس از کشته شدن وی، عده ای از پیروان وی با نام گذاشتن روز اعدام وی بنام جشن عاشقان یا روزجهانی عشاق به تجلیل این روز با رقص وپایکوبی پرداختند وبه این ترتیب تجلیل از این روز به گونه یک رسم مزخرف در بین جوانان جوامع غربی رایج گردید وبه این شکل تا حال ادامه یافت.

حال جا دارد بپرسیم آنعده از جوانان افغان که با تقلید کورکورانه از فرهنگ مبتذل غرب با کدام روحیه از روز جهانی عشاق یا والنتاین دی تجلیل می کنند؟ به حیث تجلیل از کارنامه یک کشیش مسیحی امپراطوری روم که به اساس برخی روایات به جرم همجنسبازی وعمل ننگین قوم لوط علیه السلام وبه اساس برخی روایات دیگر هم به دلیل عاشق شدن بر دختر زندانبان امپراطوری روم به پای دار آویخته شد؟ یا به حیث تجلیل از جشن روز عشق مجوسیان که از بیست قرن قبل از میلاد مسیح علیه السلام رایج بود وایرانیان امروز هم گلایه دارند که غربی ها با رایج کردن جشن عاشقان درروز 14 فبروری ، برفرهنگ آنان که اززمان مجوسیان آن کشور از بیست قرن قبل از میلاد رایج بود، تجاوز نموده اند!

به هرصورت اگرهر روایتی از سه روایت در عرصه تاریخ “روز جهانی عشاق” با همه مزخرفاتش را بپذیریم،واضح ومبرهن است که یکی ازبرنامه های تهاجم فرهنگی وفکری بر جهان اسلام است و برخلاف عقاید وارشادات دین مبین اسلام قرار دارد وبرای هیچ فرد مسلمانی که ادعای پیروی از دساتیر اسلام را دارد وخود را ملزم به پیروی از ارشادات پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه وسلم می شمارد که فرموده اند “مسلمانان در یک سال فقط دوعید دارند؛ عید سعید فطر وعیدقربان ” جواز ندارد تا با تجلیل از این گونه مزخرفاتی وبا تقلید از فرهنگ غیر اسلامی بیگانه به خلاف ورزی از رسوم وعنعنات دینی واجتماعی خود پرداخته وذوب فرهنگ بیگانه گردند. پایان