امام ابو یوسف رحمه الله

در مورد صفات اخلاقی امام یوسف رحمه الله آمده است که وی تمام شروط منصب قضاء را در خود جمع کرده بود، او دارای لهجه صریح وراست بود، از طمع گریزان بود، سکوت وخاموشی را به وجه نیکو التزام می کرد، شخص با وقار و با تأمل بود، عزت نفس داشت، دارای اخلاق کریمانه بود، طبع لطیف داشت، حلیم و بردبار بود، در حق ثابت واستوار بود، بخاطر خدا تواضع می کرد، به الله اعتماد کامل داشت، در اقامه حدود جدی بود، در بین اشخاص متخاصم مساوات را کاملا رعایت می کرد، و به دلائل هر دو جانب دعوا به خوبی گوش می داد، به اشخاص طرف دعوی روی دوستی خاص نشان نمی داد.

چنان اطلاعات فراوان وگسترده داشت که در تمام سفرهای هارون الرشید با وی همراه می بود؛ ولی هیچگاه به او سخن مکرر نگفته بود ومعلومات ناقص نداده بود.از لطایف کار ابو یوسف یکی هم آن است که روزی هارون الرشید با همسرش زبیده اختلاف پیدا کرد و به زنش گفت اگر تا غروب خورشید از قلمروم بیرون نشوی بر من طلاق باشی، بعد از گفته اش پشیمان گشت، پشت فقهاء نفر فرستاد تا برایش حیله ای پیدا کنند که زنش طلاق نشود، هیچ یک راه حل مناسب نیافت، موضوع را به ابو یوسف مطرح نمود او برایش گفت: حل این موضوع آسان است، به زنت بگو که امشب در خانه نخوابد بلکه در مسجد بخوابد و مسجد در ملک تو داخل نیست، زیرا که الله متعال می فرماید:” وإن المساجد لله فلا تدعوا مع الله أحدا”، با پیدا شدن این راه حل هارون الرشید خیلی خرسند گردید.

در مورد صفات اخلاقی وموقف سلف صالح دلائل بسیار روشن و بی حسابی داریم که این کتاب حوصله نقل تمامی یا اکثر آن را ندارد وبه آنچه بیان گردید, بسنده می کنیم.