تملق و چاپلوسی به کاری اطلاق می شود که مبتنی بر اظهار احساسات محبت، دوستی و قدردانی و در عین حال منافی آنچه که در قلب است، باشد.

به تعبیری دیگر: مدح و ستایش شخصی با اوصاف و مناقبی که وی از آن اوصاف و مناقب خالی باشد به غرض رسیدن به قلب او و کسب رضایتش از متملق.
حضرت علی رضی الله عنه در مورد تملق گفته است: ستایش و قدر دانی که بالاتر از استحقاق باشد تملق است و اگر کمتر از آن باشد حسد.