خنده و خنداندن مردم

عده یی خیلی معتاد به خنده می باشند و به اندکی حرفی می خندند و عده یی که معتاد به خنداندن دیگران هستند و خوش دارند که همیشه مردم را به خنده وادارند و این در واقع عملیه یی است که اسلام آن را نمی پذیرد و خنداندن دیگران به گونه تدریج حیثیت و وقار انسانی را نابود می سازد و او به مثابه آله بازی و ملعبه قرار می گیرد و حرف راست او دیگر از طرف اعتماد مردم برخوردار نمی باشد.

خنده  سه نوع ميباشد :

1- تبسم :

بسم خنده لطيف و زيبايي ميباشد كه تنها لبان انسان با نهايت ادب براي خوشرويي واخلاق خوب ، و نشاندان صميميت صورت ميگيرد ، در احاديث شريف روايت شده كه پيامبر(صلي الله عليه وسلم )   هميشه در ملاقات با مردم متبسم مي بودند .

2- ضحك :

خندهء است كه دهان انسان باز شده و دندانهاي ضواحك انسان معلوم شده ولي آوازبلند نداشته باشد . كه انسان ميتواند دربعضي حالات از آن استفاده نمايد . ولي كثرت آن براي انسان ضرر ميرساند ، زيرا هرگاه خنده نمك زنده گي باشد ، كثرت آن زنده گي را شور خواهد ساخت .

3- خنده قهقهه :

خنده است كه با صداي بلند ، دلخراش و اذيت كننده ادا ميشود ، و احيانا با گرفتن شكم و حركات زشت انجام مي پذيرد ، اين نوع خنده از بد ترين خنده هاييست كه از نگاه شريعت اسلامي هيچگاه جايز نمي باشد :
عن عائشه قالت ما رأيت النبي ( صلى الله عليه وسلم )مستجمعا ضاحکا حتى أرى منه لهواته إنما کان يتبسم رواه البخاري.

حضرت بي بي عايشه (رضي الله عنها) ميفرمايد كه : من هيچگاهي پيامبر(صلي الله عليه وسلم ) را نديدم  كه چنان خنده بلند نمايد كه  كامش معلوم گردد . عن عبدالله بن الحارث رضي الله عنه قال ما رأيت أحدا اکثر تبسما من رسول الله (صلي الله عليه وسلم )   حضرت عبدالله (رضي الله عنه) ميفرمايد: كه هيچكسي نسبت به پيامبر( صلى الله عليه وسلم  )  زياد متبسم نديدم .

يكي از صفات بد انسانهاي غيرمؤدب خنداندن ديگران با قصه هاي دروغين و خودساخته ميباشد ، درين مورد پيامبر(صلي الله عليه وسلم )   ميگويد : شدت عذاب است  براي كسانيكه دروغ ميگويند تا مردم را بخندانند ، شدت عذاب برآنها باد ، شدت عذاب برآنها  باد مشكاه المصابيح ص: 413

حمید زاد