چرا در فعالیتهای انترنتی محتاط باشیم؟
اخیرن دولت امریکا طرحی را در نظر دارد که بخاطر اخذ ویزای آنکشور فعالیت پنج‌ساله شبکه های اجتماعی مدنظر گرفته خواهد شد، اما تاثیر فعالیتهای ما در انترنت و شبکه های اجتماعی در اینجا خلاصه نمی‌شود.
دیروز شنبه رسانه‌های غربی گزارش دادند که بر اساس طرح پیشنهادی وزارت خارجه امریکا، گیرنده‌گان ویزای امریکا باید جزییات حساب‌‌های کاربری خود در فیسبوک و توییتر را نیزارایه کنند که یکی از موارد تازه است که باید متوجه تمام فعالیتهای انترنتی ما باشیم.
درکنار این، ده روز پیش گزارش‌های مبنی بر درز اطلاعات شخصی پنجاه میلیون تن از طریق فیسبوک بخاطر کاربرد در روند انتخابات امریکا سروصداهای گسترده را به همراه بود و فیسبوک این خطایش را پذیرفت.
همینطور ده ها موارد برجسته دیگر گزارش شده است که صفحات و برنامه‌های انترنتی دیگر، اطلاعات کاربران را درکنار آن که بخاطر اهداف مجاز خود شرکت ها کار گرفته اند، به برخی از نهادهای دیگر بشمول نهادهای استخباراتی سپرده اند.
در هر اپلیکشن و یا ویبسایت که شما عضو می شوید، پس از درج اطلاعات اولیه تان در فورم مربوطه ، گزینه اصول استفاده از اطلاعات شخصی و یا پرایویسی و حریم خصوصی افراد ظاهر می‌شود که بدون موافقت با آن نمیشه پیش رفت و عضو شد. استفاده از این اطلاعات باید مشخص باشد که در کجا و برای چه استفاده می‌شود که در جزییات آن درجه می‌باشد. این روش را می‌توان اطلاعات مجاز خواند.
باید متوجه بود که دنیای مجازی نیز مانند دنیای حقیقی ما کم از کم محل برای فعالیت چند ساعته در روز می باشد که از نوشتن افکارما تا رد و بدل پیام و مکالمه با دوستان ما را شامل می شود و سازنده این شبکه ها برخی از این فعالیت های ما را حفظ می کند.
استفاده از این معلومات حفظ شده خواه در دسترس عام باشد و یا محدود به دوستان و یا محدود به شخص خودما و شرکت باشد، نیازمند اصول و قواعدی است که حریم خصوصی افراد عنوان می شود که در دنیای دیجتالی این حریم مانند دنیای حقیقی محرم نبوده بل افراد و یا شرکت‌های سازنده توان دسترسی به آن را دارند.
حتا اپلیکشن های ساده مثل کیبورد رنگین و یا کیبورد فارسی و یا پشتو که متخصصان بخش تکنالوژی آن را ساخته اند پس انستال آن در مبایل و یا کمپوتر تان، توانایی دسترسی به اطلاعاتی را دارند که هنگام نصب کردن، مبایل شما اجازه آن را ازشما دریافت می کند. این اپلیکشن های ساده که سازنده آن ممکن همسایه و یا دوست شما باشد، عمومن به فهرست شماره های تماس دوستان، البوم عکس و ویدیوی، موقعیت جغرافیایی و سایر معلومات اولیه شما دسترسی پیدا می کنند که حتا برخی از اپلیکشن های کیبورد هنگام تایپ پسورد یا رمز عبور تان، آنرا ذخیره کنند.
چه باید کرد؟
همیشه به یاد داشته باشید که هر گام و حرکت شما در دنیای مجازی باید مانند دنیای حقیقی تان محتاطانه و آگاهانه باشد و در صورتی که به زبان وسیله دیجتالی تان آگاهی ندارید تلاش کنید زبان آن را به زبان خودتان تغییر دهید تا راحت تر استفاده بتوانید و هر گام تان آگاهانه باشد.
هر ازگاهی که شما اطلاعات تان را وارد یکی از وسایل دیجتالی به ویژه متصل به انترنت می کنید، باید دقت لازم بکار برید که این اطلاعات تان آگاهانه درج شود و به این فکر باشید که مثل دنیای حقیقی، شما اطلاعات تان را به یکی از شرکت های خدماتی بزرگ و یا فردی می دهید که اصلن زیر هیچ محدودیت قانونی قرار ندارد و یا اینکه زیر قوانین مختلف قرار دارید.
تلاش کنید از نصب اپلیکشن های غیرمعیاری و ناآشنا که هیچ ضمانت در برابر قانون دیجتالی ندارند، جلوگیری کنید و یا اینکه درصورت نیاز به آن، دسترسی آنان به اطلاعات تان را دقیق بررسی و آگاهانه محدود کنید.
در فعالیت های انترنتی تان که دربرگیرنده جستجوی کلمات در گوگل و پخش نوشته ها و افکار و تصاویرتان در شبکه های اجتماعی می باشد، محتاط عمل کنید و همواره به این فکر باشید که جدا از اینکه دوستان دیجتالی تان آنرا در حال حاضر می بینند و می خوانند و در تبلیغات و موارد پیشنهادی به شما کار گرفته می شوند، شاید روزی این اطلاعات و نوشته هایتان، از سوی یک نهاد استخباراتی و یا شرکت استخدام کننده‌تان و یا سفارت امریکا برای ویزه مورد بررسی قرار گیرد و سرنوشت شما را تعیین کند.
مختار سار
