پښتو متلونه ۱۵- ت
ـ ترور نيمه مور .
ـ تروری تروری ، موږ به سره جوړ سو ستا ئې پاته مخ توری .
ـ تر وېش ئې په چور خوشحاله دي .
ـ ترياکي دوه په ايکي .
ـ تر يوې خرما دوې وڅکي ښې دي .
ـ ترهېدلی خو ترهېدلی دی ، نو ښه پسي چغي که .
ـ تږی په خوب اوبه ويني .
ـ تږی سپی ئې پر کور نه اوبيږي .
ـ تشه لاسه دښمن مي ته ئې .
ـ تښتي له سېرلي ، غول کړي په زمري .
ـ توبه د مړو خالي ده . ( توبه ، د يو علاقې نوم دی د قندهار په جنوبي سرحد کي )
ـ توپکه مه د ي خوله سه ، مه دي کونه .
ـ تو ، په شونډانو کيږي .
ـ توتکۍ وای بې ازاره ده ، ويل د ځمکي د چنجيانو وپوښته .
ـ تور په توره شپه اخله ، چي سور وينې سين مه اخله . ( مراد ځيني غوا يا غوايی دی دا د بزګرو متل دی )
ـ تور د تور دی ، ژيړ د نجنو دی .
ـ تور سپی د اوزګړي په بيه خرڅېږي .
ـ توره کښلې ، کونه کښلې .
ـ توره په اصيل والي غوڅه کوي .
ـ توري نور ځوانان وهي ،منصب سدو وخوړی .
ـ توري چرګي سپيني هګۍ اچوي .
ـ توزنه هيله د خدای د کرمه وتلی ده .
ـ توکل نر دی ړ اندېښنه ښځه .
ـ توکلي ناړي خولې ته بېرته نه اخيستل کيږي .
ـ ته څه سخندر سخندر لرې ، چه نه اورې نارې .
ـ ته ښه سړی ئې د پلار دي دامانه کړی .
ـ ته کښته سه ، آس ماته راکه .
٧ـ ته مي بزې واهه ، زه به دي روژې واهم .
ـ ته هم اسيوان زه هم اسيوان ، ته واماته واغزل ووايه .
ـ تېغ په جوهر خوارک کوي
ـ توکلې ناړې بېرته نه اخيستې کېږي .
ـ تماشبين د نښې منځ وولي .
ـ تور بانجان بلا نه وهي .
ـ تر چاړۀ لاندې هم ساه سته .
ـ تر ورخ تېرې اوبۀ بېرته نه راګرځي .
ـ تيږۀ راځي ،راځي دخوار پر سر لګېږي .
ـ تۀ زما دارو ، او زۀ ستا دارو !
ـ تر بې عقله دوست هوښيار دښمن ښۀ دی .
ـ تورۀ وکړه ، توره پخپله چغې وهي !
ـ تربور مړ کړه ، لمر ته يي مه اچوه .
ـ تربور مړ ګڼه ،پړ يې مه ګڼه .
ـ تقدير پۀ تدبير نه بدلېږي .
ـ تر وزګار بېګار ښۀ دی .
ـ تر وژلي ورور پرې ايښې ګومل ښه ده
