عن ابن عباس رضی الله عنه قـــال: کنت خلف رسول الله ﷺیوماً فقال یا غلام! إنی أعلمک کلمات: احفظ الله یحفظک، احفظ الله تجده تجاهک، إذا سألت فاسأالله، و إذا استعنت فاستعن بالله، و اعلم أن الأمة لو اجتمعت علی أن ینفعوک بشیءٍ لم ینفعوک إلا بشیءٍ قد کتبه الله لک، و لو اجتمعوا علی أن یضروک بشیءٍ لم يضروك الا بشيءٍ قد کتبه الله علیک، رفعت الأقلام و جفت الصحف.”

له ابن عباس رض څخه روايت دى هغه وايې: چې زه يوه ورځ د رسول الله ﷺشاته په سورلۍ باندې ناست ووم، هغه راته وويل: اې هلكه! زه تاته يو څو خبرې در زده كوم هغه دا دي: ته الله تعالي يادوه، الله تعالي به تا وساتي، ته الله يادوه، نو الله تعالي به له تاسره په هر كار كې مرسته او نصرت كوي، كله چې څه غواړې نو يواځي له الله تعالي څخه يې غواړه، او كله چې مرسته غواړې نو يواځي له الله څخه يې غواړه، او په دې خبره ځان پوه كړه، كه چېري په دې خبره باندې ټول خلك سره راټول شي چې تاته څه ګټه ورسوي نو هغوي تاته هيڅ ګټه نشي رسولى، پرته له هغې څخه چې الله تعالي ستا لپاره مقرره كړي وي او كه چيرې په دې خبره سره راټول شي چې تاته ضرر در ورسوي نو دوي به تاته هيڅ در ونه رسولى شي، پرته له هغه ضرره څخه چې الله تعالي د تا لپاره مقرر كړي دي، قلمونه پورته شوي دي او صحيفې وچې شوې دي.