حکم استمناء در صورت احتمال ارتکاب زنا
پرسش:
اگر استمنا با دست حرام است، رأي شرع مقدس اسلام در باره كساني كه احساس شهواني بر آنها غلبه مي كند و نياز غريزي آنان به اوج مي رسد و مي دانند كه احتمال دارد بزودي مرتكب زنا يا فحشا شوند، چيست؟
جواب:
ترديدي نيست كه هر انسان عاقلي در شرايطي كه بين چندين پديده فاسد مقايسه مي نمايد و آنها را در ارتباط با زيانها يشان مي سنجد، اگر در نهايت مجبور به انتخاب يكي از آنها باشد و به زبان علم اصول فقه گفته مي شود كه: « كم ترين ضرر و پائين ترين درجه بدي» معيار انتخاب است.
لازم به گفتن است كه استمنا با دست منفور است، اما زنا و لواط، صرف نظر از پيامدهاي ناگواري آن مانند آميزش و اختلال نسبي، بر انگيختن حقد و حسد و دشمني، خونريزي، هويت و موجوديت نظام اجتماعي و از بين بردن عفت و شرافت انساني، از استمنا بسيار بدتر است.
به اين دليل فقها گفته اند:
استمنا اگر براي لذت و جلب شهوت باشد و فرد احساس فوران فشار و غريزه جنسي نداشته باشد، حرام است. اما اگر نياز شهواني بقدري باشد كه ذهن شخص را خود مشغول سازد و او را بي قرار و مظطرب ساخته، به ارتكاب فحشا نزديك كند، استمنا براي تسكين نياز جايز است، زيرا اثرات سوء آن بواسطه اثرات مفيد جبران شود و فرد را از ارتكاب عمل حرام نجات خواهد داد، در اينصورت گناه يا ثوابي متوجه او نخواهد بود نه پاداش داده مي شود و نه مجازات مي گردد
