د ابو جهل زوی عکرمة چې نبي (ص) ته ورغی هغه ته یې وویل: اې محمده! دې سړي ما ته خبر راکړ چې تا زه بښلی یم او ما ته دې امن راکړی دی؟ رسول الله ﷺ راته وفرمایل: هو، ته په امن کې یې، عکرمة وایي: ما په هغه ځای وویل: أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأنت عبد الله ورسوله، وأنت أبرُّ الناس، وأصدق الناس، وأوفى الناس. یعني زه شاهدي وایم چې له الله پرته بل د عبادت وړ معبود نشته، هغه واحد ذات دی، شریک نه لري. او ته د الله بنده او رسول یې، ته ترټولو زیات نېکې کوونکی یې او ترټولو رښتینی او وفادار یې
عکرمة رضي الله عنه وایي دا خبرې مې رسول الله ته په داسې حالت کې کولې چې سر مې ښکته اچولی و، ځکه له ده شرمیدلم، بیا مې ورته وویل: یا رسول الله! ما چې ستا سره څومره دښمنې کړې ده، هغه راته وبښه، یا مې څومره د شرک کارونه کړي دي، نو رسول الله ﷺ وفرمایل: یا الله! عکرمة چې زما سره هر څومره دښمنې کړې ده هغه ورته وبښه، څومر شرکي کړنې یې چې کړې دي او ستا له دینه یې خلک ګرځولي دی؛ هغه ټول ورته وبښه.
رسول الله ﷺ د ابو جهل زوی، عکرمة بن ابو جهل، سره ډېر نرم او د ښو اخلاقو لرونکی چلند درلود. عکرمة بن ابو جهل په ځینو تاریخونو کې راځي چې کله هغه اسلام ته د قبولو لپاره راغی، رسول الله ﷺ له هغه سره ډېر ښه چلند وکړ او هڅه یې وکړه چې هغه اسلام ته راوغواړي.
یو مشهور روایت دی چې عکرمه یو ځل رسول الله ﷺ ته له دې غوښتنې سره راغی چې هغه باید د خپل پلار ابو جهل (چې د اسلام دښمن و) په اړه یې درناوی وکړي. رسول الله ﷺ ورته وویل: “که ته اسلام قبول کړې، زه ستا پلار ته درناوی کوم.”
رسول الله ﷺ د هغه سره د زړه له کومي ښه چلند وکړ، سره له دې چې د هغه پلار ابو جهل د اسلام شدید مخالف و.
د رسول الله ﷺ چلند له عکرمة بن ابو جهل سره هغه مهال چې اسلام ته بلنه ورکړه، د ایمان، صبر او لوړ اخلاق یو ښکاره مثال و. هغه په دې پوهیده چې هر انسان د خپلو اعمالو مسؤل دی، او د پلار د کفر عمل باید د هغه په خپل ځان کې نه تاثر کړي. رسول الله ﷺ په دې توګه هڅه وکړه چې عکرمة ته د اسلام ښکلې پېغام وړاندې کړي، پرته له دې چې د هغه پلار ته کومه توهین یا بد چلند وکړي.
د ځینو روایتونو له مخې، عکرمة بن ابو جهل په دې کې نه و ثابت، او هغه وروسته د اسلام د قبلولو څخه انکار وکړ. خو رسول الله ﷺ نه یوازې هغه ته بلنه ورکړه، بلکې د هغه د زړه سره یې اړیکه ټینګه کړه. د رسول الله ﷺ د دې نرمۍ او احترام چلند دا ښکاره کړه چې دین د زړه او ارادې څخه پیلېږي، او مسلمانانو ته یې یو درس ورکړ چې د خلکو سره په هر حالت کې د نرمۍ او اخلاقو په اساس چلند وکړي.
په دې توګه، که څه هم عتيبۀ اسلام ته نه راغی، د رسول الله ﷺ چلند د ښې اخلاقو، صبر، او د اسلام د دعوت یوه ستره نمونه وه.
په دې ترڅ کې، د رسول الله ﷺ چلند د عکرمة بن ابو جهل سره یوه ښکلې نمونه وه چې هغه د سختو او حتی د دښمنانو سره هم د نرمۍ او حلم څخه کار اخلي. د اسلام د دعوت په لومړیو کلونو کې، رسول الله ﷺ یوازې د کافرانو سره د جګړې نه، بلکې د دوی د زړه ګټلو لپاره هم هڅه کوله. هغه ته دا په زړه پورې خبره وه چې اسلام یو دین دی چې په مینه او ورورګلوۍ سره خپریږي، نه په زور او فشار.
په دې برخه کې، د عکرمة بن ابو جهل سره د رسول الله ﷺ چلند د هغه د اخلاقي لوړتیا او ستر سوچ یوه ښه بیلګه ده. که څه هم عکرمة بن ابو جهل د خپل پلار سره وفادار پاتې شو او اسلام یې ونه منلو، خو رسول الله ﷺ یې په اړه هېڅ کله ناوړه یا توهین آمیز خبرې ونه کړې. هغه په خپلو خبرو کې د عکرمة درناوی درلود او د هغه د ایمان لپاره یې دعا وکړه.
د تاریخ په اوږدو کې، د رسول الله ﷺ د دې ډول اخلاقو نمونه ګانو ته د مسلمانانو لپاره یوه ډېره ستره درسي برخه پاتې شوې. د هغه سره د خلکو چلند تل دا ښودلې چې د اسلام د پیغام لپاره، ښه اخلاق او نرمۍ د اصلي قوت سرچینه ده.