اوقات نماز

اوقاتی که برای ادای نماز تعین گردیده، موزون ترین وقت برای ادای این عبادات، با قبول دعاء سازگارتر، در تطابق با اوقات تهلیل و تسبیح و با رکوع و سجود شمس و قمر ، حجر و شجر هم آهنگ میباشد .
نماز فجر وقتی اداء میگردد که خاطر انسان فارغ و قلبش مملوء از سکون میباشد . انسان در شب استراحت نمود و خستگی روز را از خود دفع مینماید و چون برمیخیزد با جسم تازه و قلب مطمئن حرکت جدیدی را با روز جدید آغاز میکند . این آغاز جدید محتاج به عزم وارادۀ جدید است و چه بهتر ازینکه این عزم و ارادۀ جدید با ذکر الهی و متوجه شدن بسوی او آغاز یافتته و از آن ذات بی همتا طلب توفیق و هدایت صورت گیرد .
از سوی دیگر، اگر با چشم حقیقت بین نگاه کنیم، وقت فجر حقیقت مهم و دقیقی را نیز بیان میکند که انسان را بسوی سجود فرا میخواند .

درین وقت آفتاب را که از سوی عدۀ انسانهای نادان معبود و مسجود قرار گرفته است، میبینیم که رکوع کنان و سجده کنان در برابر الله متعال خم گردیده و با زبان حال اعلان میکند که او خالق نه بلکه مخلوق و تابع فرمان الله متعال است .
وقت عصر نداء میکند که هر عروجی زوالی را در پی دارد و هر جوانی به پیری میرسد و در کائنات هیچ چیزی ازین قانون مستثنی نمیباشد، فقط یک ذات است که همیشه باقی بوده وهیچ زوال و نقصانی در او رونما نمیگردد و غیر از او هرچه هست، بقاء  وخلود ندارد .

همچنانکه درخشش روز آهسته آهسته زیاد شه و به بلندترین نقطۀ اوج خود میرسد ، اینک با فرا رسیدن عصر بسوی غروب رهسپار میگردد، دنیا نیز به همینگونه پیدا شد، درخشید، به جوانی رسید و یک روز حتماً به نقطۀ زوال خود میزسد . این تذکر خاموشانه بندۀ حقیقت بین را تکان داده و به فکر آخرت می اندازد و او را وادار مینمایدتا به توبه و استغفار در حضور پروردگارش به سجده افتد .
نماز مغرب وقتیست که زندگی به دروازۀ جدیدی داخل میشود . این دروازه کاملاً مشابه به موت بعد از زندگی و رفتن به دنیای برزخ میباشد. گردانندۀ کائنات بعد از نشانۀ روز و درخشش آفتاب، نشانۀ شب و  مهتاب تابان را به نظاره میگذارد تا شاهد قدرت، حاکمیت و حکمت او باشد.

شروشور روز به سکون میگراید و بزم ستارگان با جمال خاص خود برپا میگردد و انسان که گرمی روز را پشت سرگذاشته و با احساس سردی شب گیفیت جدیدی برایش دست داده است، وارد این بزم خاموش میشود .
شاید کسانیکه ضمیرشان کاملاً مرده و نفس شان آلوده است، ازین همه تغیر و تحول و صحنه های شگفت آور هیچ چیزی احساس نکند، اما کسانیکه قلب شان زنده و ضمیر شان بیدار است چگونه میتوانند ازین همه تغیر و تحول و مظاهر قدرت و حکمت را مشاهده کرده و احساسی برایشان دست ندهد؟ چگونه ممکن است که این همه قدرت نمایی ها را مشاهده نموده و از کنار آن بی پروا و بی نیاز بگذرد؟
قلبی که اندک ترین رمق حیات در آن باقی باشد، حتماً این تنبیه را احساس میکند که باید در برابر خالق و مالک خود سر نیاز خم کند ودر برابر پروردگاریکه جهان و هرچه در آن هست در پردۀ شب پنهان میکند، به سجده افتد .

وقت نماز عشاء، وقت محاسبه است. زمانیکه تاریکی شب تیره تر شده و آخرین آثار حرکت و عمل نیز به پایان میرسد، انسان از هر کاری کناره گرفته و در پی استراحت و سکون میشود تا برای طی کردن منزل جدید سفر زندگی آماده شود . این وقت بی نهایت موزون است که قبل از رفتن به بستر خواب یک مرتبه بحضور پروردگارش حاضری داده و از تقصیراتی که در روز کرده است طلب عفو و مغفرت کند . شاید این فرصت آخری بوده بعد از بخواب رفتن دوباره برای همیشه بیدار نشود!
وقت نماز تهجد فرصت مناسبی برای راز و نیاز است. درین لحظات از زمین تا آسمان را سراسر سکون و آرامش فرا گرفته و همۀ مردم بخواب میروند، حتی شاید شیطان هم بخوابد و صرف آن پروردگار کریم و بخشندۀ بیدار است که هرگز بخواب نمیرود . کسانیکه بخت بیدار داشته و درین لحظات در روشنایی ستارگان به قیام میپردازند، حتماً احساس میکند که دروازه های رحمت از سوی آسمان باز شده و از آسمان دنیا آواز منادی توبه و رحمت را میشنود .

کیفیات این وقت آنقدر واضح است که دنیادار ودیندار، رند و زاهد هردو آنرا درک میکنند . بخواب رفتگان این وقت را بهترین فرصت برای خواب و شب زنده داران آانرا بهترین وقت مناجات میدانند. فی الواقع هردو جانب درست درک کرده اند . زیرا لحظاتی که بهترین ومحبوبترین وقت برای خواب است ، همان لحظات عزیزترین وقت برای برخاستن است . چه، قربانی مقبول همانست که از عزیزترین چیز پرداخته شود . به همین لحاظ است که الله متعال آن لحظات را برای مقربین خودد خاص گردانیده است. کسانیکه لذت بستر را ترک کره و به التجا و تضرع مصروف میشوند . درین لحظات است که الله متعال به آسمان دنیا نزول فرموده و در های رحمت و مغفرت خود را در  برابر این بندگان خود میگشاید . رسول الله  میفرماید :
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا مَضَى شَطْرُ اللَّيْلِ أَوْ ثُلُثَاهُ يَنْزِلُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا فَيَقُولُ هَلْ مِنْ سَائِلٍ يُعْطَى هَلْ مِنْ دَاعٍ يُسْتَجَابُ لَهُ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ يُغْفَرُ لَهُ حَتَّى يَنْفَجِرَ الصُّبْحُ  (صحيح مسلم – 4 / 140)
« از ابو هریره  روایت است که رسول الله  فرمودند : چون دو ثلث شب بگذرد الله متعال به آسمان دنیا نزول فرموده و میگوید : آیا دعاء کنندۀ است که دعایش را قبول کنم استغفار کنندۀ است که گناهانش را معفرت کنم . و این حالت تا دمیدن صبح ادامه دارد »

اینها اوقات نماز است و مشاهده میکنیم که هر کذام آن تا چه حد معنویت وتا کدام اندازه در ساختار  شخصیت و تزکیۀ نفس انسان تأثیر دارد .

Advertisement | Why Ads? | Advertise here

پوهنتون چینل

پوهنتون چینل درسره سبسکرایب او شریک کړئ

سبسکرایب Subscribe


Editorial Team

د واسع ویب د لیکوالۍ او خپرونکي ټیم لخوا. که مطالب مو خوښ شوي وي، له نورو سره یې هم شریکه کړئ. تاسو هم کولی شئ خپلې لیکنې د خپرولو لپاره موږ ته راولېږئ. #مننه_چې_یاستئ

خپل نظر مو دلته ولیکئ

wasiclinic.com
Back to top button
واسع ویب