پښتو متلونه ۱۲- پ

ـ په ناسته غُمبر نه کيږي .
ـ په نن پسي سبا سته .
ـ په وهلو څوک نه سميږي .
ـ په هر شي کي ښه او بد شته .
ـ په هغه دي خدای مه واهه چي وهل ئې نه وي کړي .
ـ په هغه وياله کي چي اوبه تللي وي بيا به راسي .
ـ په هندوستان کي ئې ګټي ، په جوره ګلي ئې بايلي .
ـ په هر غار ګوتي مه منډه ، پسات به در وسي .
ـ په يوه استنجاء لمونځ نه کيږي .
ـ په يوه چپلاخه د سلو مخ خوږيږي .
ـ په يوه ګل نه پسرلی کيږي .
ـ په يوه ځين کي دوه کسه نه ځائيږي .
ـ په يوه لاس کي دوه هندواڼې نه اخستل کيږي .
ـ په يوه موزه کي دوې پښې نه ځائيږي .
ـ په يوه ودانه ، په دوهم بېرانه ، په دريم ډګ ډګنی .
ـ پياز دي وي په نياز دي وي .
ـ پيا څه کوم ، نياز ئې څه کوم .
ـ پېټ نسته ، شرم وغره ته ختلی دی .
ـ پېري ته غزنی څه دی .
ـ پير که خس وي ، د مُريد بس وي .
ـ پير نه الوزي مُريد ئې الوزي .
ـ پيل که مړ سي ، يو زنګون اوبه ئې لا په نس کي دي .
ـ پيل چي ژوندی وی يو لک دی ، چي مړ سي دوه لکه دی .
ـ پيل تلی ، تلی پر پکی ودرېدی

ـ پر اوښ به سپور يې سپی به دې وخوري .
ـ پۀ يوۀ ګل نه پسرلی کېږي .
ـ پۀ جنګ کلي نه کېږي .
ـ پښه خپله پڼه پېژني .
ـ پۀ شرم دې هغه وشرمېږي ، چې پرې پوهېږي .
ـ پښې له بړستنې سره سمې غزوه