نفقه سالمندان فقیر از سرمایه دولت
از ابوهریره روایت است که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: هر مومنی که مالی از او باقی ماند، میراث او به عصبه اش می رسد؛ اگر قرض دار بود و چیزی نداشت که به ورثه اش برسد، ورثه ناتوان شان نزد من بیایند که من سرپرست شان هستم. یعنی اگر ورثه کودک و یا کهنسال بودند که توانایی امرار معیشت خویش را نداشتند، حکومت اسلامی مکلف به کمک و انفاق شان می باشد، البته این حکم فقط برای مسلمانان نیست، بلکه برای همه کسانی است که در سایه حکومت اسلامی زندگی نمایند، خواه مسلمان باشند یا غیر مسلمان. (حقوق الشيوخ والمسنين في ضوء شريعة الإسلام، د. يوسف القرضاوي.)
حضرت عمر رضی الله عنه در زمان خلافت خود، پیرمرد یهودی را دید که تکدی می کرد و حضرت عمر این کارش را نپسندیده و نیازمندی او را شناسایی نموده و فرمودند: ما در حق تو عدالت و انصاف نکردیم، آنگاه که جوان بودی از تو جزیه گرفتیم و حالا که پیر شدی رهایت نموده ایم! سپس خزانه دار را دستور داد که به او و امثال او از بیت المال مسلمانان به اندازه کفایت پرداخت کنید.
