فلمبردارى از محافل عروسى!!

سوال: من دختری هستم پای بند به ارزشهای اسلامی و آراسته به لباس و حجاب شرعی، و عروسی من با پسر کاکایم در شرف وقوع است وباید گفت: ارزشهای اسلامی در خانه و خانواده ما مورد تطبیق قرار می گیرد و فلمبرداری و تصویرگیری را امر ناپسند و زشت دانسته می شود.
خسرم که کاکایم نیز می شود زیاد تمایل به فلمبرداری از محفل عروسی ما دارد و خواستارند که از محفل عروسی ما فلمبرداری نمایند و این موضوع مایه پریشانی و باعث خستگی برای من قرار گرفته است و حیران هستم چه کنم و چه تدبیری در از بین بردن این عمل زشت نمایم؟

و خسرم اصرار بر تحقق خواسته خود دارد و برایم می گوید که گناه شما بردوش من باشد. این حرف او به این معنا نیست که من از تلاش در جهت بازداشتن آنان از فلمبرداری دست بردارم و باید بگویم که پریشانی من از این ناحیه تا زمان عروسی است چون پس از آن آنان هستند که در زمینه حجاب من تصمیم می گیرند، اما اکنون عروسی خود را در این حالت عدم رعایت حجاب بسیار امرنکوهیده و خلاف دستور و قانون پروردگار می دانم و متأسفم که خانواده ما و کاکایم آماده به پذیرش این حرف من نسیتند، من در یک طرف قضیه قرار دارم و تمام خانواده ما در طرف مقابلم قرار دارند.
می شود لطف نموده در مورد رهنمایی برایم فرموده و نیز واضح نمایید که تا چه مقدار از چهره خود را در حین عروسی می توانیم آشکار سازم؟

جواب: مولوي عبدالمالک

فلمبرداری محفل عروسی یک امر بیهوده و عبث است و این در حقیقت عامل توسعه و گسترش فحشا و عریانی در جامعه است و اگر متوجه باشید در محافل عروسی زنان به نهایت ترین درجه خود را آرایش می دهند، در چنین حالت، فلمبرداری از محفل عروسی اساسی ترین نقش را در اشاعه فساد و توسعه فحشا بازی می کند و اثرات زننده و مهلکی را در جامعه به جا می گذارد.
علاوه ازاین، فضای خود محفل عروسی نیز غیر اسلامی می باشد، چون دیده می شود که از یکسو عروس و زنانی که در محفل آمده اند خود را آرایش می دهند و لباس های نازک بدن نما پوشیده می باشند و برخی آنان نیمه عریان و سرهای شان برهنه می باشد و بعضاً مرد وزن مختلط می باشند از سوی دیگر، فلمبردار و رفقایش در محفل داخل شده و صحنه را فلمبرداری می کنند و مردان نامحرم به تصویرگیری می پردازند. ازاین پدیدار می شود که فساد و فحشا درخود محفل حاکم می گردد و هم بعد ازآن، چون اینگونه فلم های محافل عروسی وسیله نشر و گسترش فحشا و فساد قرار می گیرد و مردن محرم و ناحرم آن را تماشا می کنند و غریزه جنسی و گرایش های شهوانی  را در وجود شان زنده می سازد و آنان را به ارتکاب معصیت و گنا وامی دارد، فرهنگ بی غیرتی و دیوثی را تعمیم می بخشد، چون وقتی که مردی، زن و دختر خودرا آرایش شده به پیشگاه و محضر دیگران تقدیم می کنند، خود به خود حمیت و غیرتش به نقطه صرف تقرب می کند.
مشکل دیگراین عمل زشت این است که این عملیه فلمبرداری مایه کاسته شدن حیا از دختران می شود. درمورد اجازه خواستن از دخترباکره به منظور عقد نکاح در حدیثی امده است: اجازه وی همانا خاموشی او است. زیرا وی از غلبه حیا حرفی به لب آورده نمی تواند و او به خاطر پاس حیا خود سخنی در مورد اجازه نکاح نمی گوید، و حیا وی را با فلمبرداری و تصویرگرفتن لکه دار کردن در واقع جفای بزرگ در حق وی است.
به کاراست که خانواده دختر، دختری که چنین خواست مشروع دارد و خواستار فلمبرداری از محفل عروسی نیست، وی را بنوازند و باور و طرزفکرش را تقدیر وتحسین فرمایند و شوهرش او را احترام و قدرانی نماید.
بر خانواده ها لازم است زمینه دوری گزیدن از فلمبرداری محافل عروسی فرزندان شان را مساعد بسازند و علیه این رسم و رواج نکوهیده  قد علم نمایند و مفکوره رسم زدایی و رواج شکنی را در وجود شان نهادینه سازند و باورهای دینی را تقویت بخشند.
خانواده ها به این باورمند باشند که نباید محفل خوشی و سعادتبار عروسی فرزندان خود  را با ارتکاب معصیت و گناه و با خلاف ورزی از امر خداوند و با ورشکستن افسار آبرو و حیا، رویهمرفته، با توسعه فحشا و فتنه استقبال نمایند و متوجه باشند که جرأت در پایمال کردن احکام الهی و دستور ربانی در واقع مقابله با خداوند است.
اگر دختری نمی خواهد که بی حجاب شود و از محفل عروسی اش فلمبرداری صورت گیرد، خانواده وی از این حرفش به خوشی استقبال نمایند و خدا را سپاس گویند که چنین فرزندی متدین را نصیب شان نموده است.
خواهرم! شما همت به خرچ دهید که به این پیشنهاد و دیدگاه تان، والدین و خانواده خسرتان قانع شوند ورنه شما با حفظ حقوق پدری و مادری و با رعایت آداب اسلامی، آنان را به عدم آماده شدن به نکاح تان، هشدار دهید و مشکل آفرینی کنید، اگر بازهم بر تحمیل نظر و خواست خود اصرار ورزیدند، دیگر راه نکاح خود را مسدود نکرده به تعمیل سنت نکاح مبادرت ورزید.
این مصبیت از کجا نشأت می کند؟
در این شک نیست که رسم فلمبرداری از محافل عروسی و به بیراهه رفتن اکثر جوانان از سهل انگاری و ضعف ایمان سربراهان خانواده ها منشأ می گیرد و همچنان آبشخور بیشتر فتنه ها و فحشا در جامعه ما همین بی توجهی به ارزشهای اسلامی ودورکردن نظام اجتماعی اسلامی از صحنه عملی زندگی است و همچنان برخی مشکلات و پرابلمهای خانوادگی ناشی از عدم در نظر گرفتن و کم ازرش دادن خواسته ها و گزینه های مشروع پسران و دختران می شود و شخصیت آنان در حین عقد نکاح هیچ انگاشته می شود.
در اخیرباید گفت: تمام خانواده ها مکلف اند که محافل عروسی خود را از آلودگی ها و از معاصی دور نگه دارند و این محفل عبادت و طاعت را با عملکرد زشت خود به محفل شیطانی  غیر دینی عوض نسازند و در قدم دوم حکومت و دوایر دولتی ذیربط، مسؤولیت دارند که دروازه فحشا و عریانی را مسدود سازد و نکذارد که محافل عروسی در هوتلها  بزرگ ترین منبع تولید و توسعه فحشا ، فتنه  بی بندوباری و لاابالیگری قرار گرفته، فرهنگ بی حیایی، عریانی، رقص و اختلاط مردو زن و…را ترویج بخشند.