فساد اخلاقى در افغانستان دستاورد دموكراسى غربى نام ازادى مى باشد

الحمدلله و الصلوة و السلام علي رسول الله و اله و اصحابه و من والاه
و بعد:

انسان از ديدگاه اسلام مركب از دو بعد است:
1_ بعد جسمى
2_  بعد روحي.

همان طورى كه خلل در بعد جسمى منجر به مرض، ناارامى و ناراحتى وى مى گردد، خلل در بعد روحى باعث مرض و فساد روحى وى مى گردد.
در صورتی انسان از ناحيه روحى صحت مند و سالم مى باشد كه با پاره ى از صفات پسنديده پابند و ملتزم باشد مثل التزام به احكام شرع، ذكرالله تعالى، تلاوت قران، صدق و راستی، عفت و پاك دامنی  و امثال ان، كه همين نوع صفات اخلاق پسنديده ناميده مى شود.

و همزمان، از يك سلسله صفات ناپسند دور باشد چون: دروغ، خيانت، سرقت، زنا، لواطت، بخل و حسد و امثال ان، اين نوع صفات را اخلاق نادرست، امراض معنوى و فساد اخلاقى  مى گويند.
اخلاق پسنديده از بزرگ ترين كمالات انسانی به شمار مى رود. همين جاست كه قران پاك، پيامبرگرامى صلى الله علبه وسلم را به بهترين اخلاق و صفات معرفى مى كند: و انك لعلى خلق عظيم.
يعنى بدون شك تو بر اخلاق بزرگ (نيكو) متصف هستی.
(سوره القم ابه 4 )

بايد گفت كه فساد و مرض اخلاقى هر صفت ناپسند را شامل مى شود. اما در اصطلاح عصر، بیشتر فساد اخلاقی به جرايم جنسی مثل: زنا، لواطت و اسباب ارتكاب ان به كار برده مى شود.
شك نيست كه ارتكاب فساد اخلاقی و ترويج ان در قران و سنت بزرگ ترين جرم و فاحشه معرفی شده است.
خداوند در باره قباحت زنا مى فرمايد: و لاتقربوا الزنا انه كان فاحشة و ساء سبيلا.
و نزديك نشويد به زنا، زیرا كه زنا پديده ی ناپسند و بدترين راه است. (سوره الاسرا ابه 32 )
و قران كريم در باره قباحت لواطت در حكايت از قوم لوط اين چنين ارشاد دارد: وَلُوطًا اذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اتَاتُونَ الْفَاحِشَةَ وَانتُمْ تُبْصِرُونَ.
يعنى و [ياد كن] لوط را كه چون به قوم خود گفت ايا ديده و دانسته مرتكب عمل ناشايست [لواط] مى‏شويد.
يعنى قباحت ان از نظرتان پوشيده نيست…

در باره ترويج فساد اخلاقی در ميان مومنان، قران كريم اين چنان ارشاد دارد: انَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ ان تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ امَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ الِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْاخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَانتُمْ لَا تَعْلَمُونَ. (سوره نور ابه 19 )
كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان انان كه ايمان اورده‏اند شيوع پيدا كند براى انان در دنيا و اخرت عذابى پر درد خواهد بود و خدا[ست كه] مى ‏داند و شما نمى ‏دانيد.

در جانب  اينكه ترويج و ارتكاب فساد اخلاقى در قران كريم گناه بزرگ و عمل ناپسند و قبيح معرفی شده است، اثرات منفی و عواقب ناگوار بر ان نيز مرتب مى شود طورى كه در حديثى كه موقوف است به عبدالله بن عباس رضى الله عنهما به ان اينگونه اشاره شده است.
“ما ظهر الغلول فی قوم الا القى الله فى قلوبهم الرعب و لافشا الزنا فی قوم الاكثر فيهم الموت و لانقص قوم المكيال و الميزان الا قطع عنهم الرزق و لا حكم قوم بغيرحق الا فشافيهم الدم و لاخترقوم بالعهد الاسلط عليهم العدو”
در قومی كه غدر در مال غنيمت رايج شود خداوند در دل هاى شان هيبت دشمن را می اندازد و در قومى كه زنا رايج شود مرگ در ميان شان زياد مى شود (كه امروز در جهان پيشرفته در نتيجه مرض ايدز هزارها انسان طعمه اجل می گردد) و در قومى كه در پيمانه و ترازوی شان خيانت و غدر رايج شود رزق شان قطع می شود و درمىان قومی كه فيصله هاى ناحق رايج شود، خون ريزى در ميان شان زياد ميشود و درميان قومی كه عهد شكنی رايج شود، دشمن براى شان مسلط می گردد( مشكاة صفحه 459  روايت امام مالك رح)

شك نيست كه امروز در جامعه ما فساد با تمام انواعش موج مى زند خصوصا فساد اخلاقى كه اين هم ازدست اوردهاى دموكراسى غرب تحت عنوان ازادى مى باشد كه در برابر ان اگر سكوت و بى تفاوتى دوام كند، شايد عواقب وخيمى در انتظار همه مان باشد، خصوصا فيلم ها و سريال هاى مبتذل كه از طريق برخى رسانه پخش مى شود.

از جمله اسباب مؤثر در جلوگيرى از فساد اخلاقى امور ذيل شده مى تواند:
1_ اگاهى مردم خصوصا جوانان از حكم شرعى اين پديده ناپسند وقباحت و عواقب وخيم ان در جامعه از طريق:
2_ منابر
3_ كنفرانس ها و سيمينارها.
4_مكاتب، مدارس و پوهنتونها.
5_ رسانه ها و مطبوعات و وسايل ديگر.
6_تطبيق قانون جزاء اسلام بر مرتكبين و ترويج كنندگان فساد اخلاقى كه مقاصد شرع از وضع قوانين جزاء و تطبيق ان حفظ اخلاق و نسل پشر است.
به اميد ان روز

دكتور محمد اياز نيازى استاد پوهنحگى شرعيات پوهنتون كابل