سیاسي آزادي؛ حقیقت که یوازې نظریه
سیاسي آزادي حقیقت نه بلکې یوازې یوه نظریه ده ځکه خو یهودیان باید پوه شي چې په څه ډول د سیاسي ازادۍ له نوم نه د یو شمېر خلکو د دوکه کولو لپاره ګټه واخلي او بیا یې د واکمن حزب د ځواک په ماتولو کې وکاروي.
د سیاسي ازداي د نامه په مرسته کولای شو چې د حاکم حزب ستنې ولړزوو او بې اعتباري یې خلکو ته ښکاره کړو.
دا چې ناپویه ولسونه حتی یوه ورځ هم پرته زموږ له رهبرۍ او لارښوونې، په خپله د خپلو موخو رهبري نه شي کولای په اسانۍ سره د نوي حزب مشري مني.
ـ کله چې موږ قدرت ته ورسېدو، یانې کله مو چې قدرت له زورواکو او چارواکو نه چې د ازداۍ د کلمې په مرسته یې په خلکو حکومت کاوه واخېست، سره زر به د قدرت ځای ونیسي.
د ازادۍ پر اساس د حکومتونو جوړېدل ممکن نه دی ځکه هېڅوک هم نه شي کولای چې له متعارفې او متعادلې ازادۍ نه ګټه واخلي. که چېرې د ډېر لږ وخت له پاره خلک په خپلو چارو کې ازاد پرېښودل شي، څو هر څوک خپل رهبر او مشر شي. بې له ځنډه به ټولې چارې ګډې وډې شي او د یو بل په وژلو به لاس پورې کړي. بیا به د حکومت په نوم یوازې تورې خاورې پاتې وي.
ـ که چېرې دولتونه او حکومتونه د کورنیو شخړو له امله له منځه لاړ شي یا هم د بهرنیو دښمنانو له امله، په دواړو حالتونو کې زموږ تر واک لاندې راځي، یانې موږ واک ته رسېږو. ځکه چې پانګه یا پېسې چې د یوه کلک پړي حیثیت لري، زموږ په لاس کې دي. هغه دولتونه چې په دې رسۍ منګولې نه لګوي له منځه یې وړو.
ـ ایا داسې څوک شته چې فکر وکړي د بحث او استدلال له لارې له عامو خلکو سره چې د استدلال او درک قوه یې خورا کمزورې ده، جوړ جاړي ته ورسېږي؟
داسې ملتونو سره جوړ جاړي ته د رسېدو لپاه په کار ده چې د هغوی پر عواطفو او باورونو لاس کېږدو.
که وغواړو له دا ډول خلکو سره چې سیاسي فهم نه لري د بحث او استدلال له لارې پایلې ته ورسېږو، پرته د دښمنۍ او ګډوډۍ د تخم له کرلو بله ګټه نه لري.
ـ د اخلاقو او سیاست ترمنځ هېڅ ډول مشترکات نشته، هغه رهبران چې په اخلاقو متکي وي هېڅ کله ښه او په کار پوه سیاستمدار نه شي جوړېدای، پایله به یې دا وي چې د حکومت ستنې به کاواکه شي.
هغه کسان چې غواړي د سیاست ډګر ته ننوزي، هم باید دوکه باز اوسې او هم خلک متقاعد کړي. نیکي او رښتیا د سیاست لپاره ستر خطرونه دي، ځکه چې دا صفتونه له هر ډول دښمن نه ژر، رهبر له قدرته نه غورځوي.
باید غیرصهیونیست رهبرانو کې دا صفتونه موجود اوسي، ترڅو چې ژر تر ژره له پښو ولوېږي او موږ ته تسلیم شي. خو په صهیونیستی سیاسی نظام کې باید اخلاقي محدودیتونه موجود نه اوسي.
حق یانې زور:
زموږ په اند حق یانې زور او ځواک، د حق کلمه یوه ذهني کلمه ده. زموږ په سیاسی نظام کې حق داسې تعبیرېږي:
ـ زه چې څه غواړم ماته یې را کړه! ځکه چې زه تر تا ځواکمن یم، اړینه نه ده چې ثابته کړم حق د چا دی.
ـ په اوسنیو شرایطو کې چې د نړۍ د قدرتونو ستنې په رپېدو دي، زموږ د سیاسی ځواک ستنې خورا پیاوړې دي، ځکه چې زموږ موجودیت محسوس نه دی. هغه وخت به زموږ قدرت او ځواک ټولو ته ښکاره شي چې هېڅ ډول خطر یې تهدید نه شي کړای.
ـ د نړۍ سیاسي قدرتونه د لیبرالیزم له امله ستونزو او کړاوونو سره مخامخ شوي دي. زموږ دنده دا ده چې پرته له دغو ستونزو، د راتلونکي حکومت د جوړولو په پلانونو فکر وکړو. موږ باید په خپلو طرحو کې د خلاقیت په پرتله د اړتیاوو په هکله ډېر فکر وکړو او د وسيلې پر ځای د موخو په هکله پام وکړو.
ـ دا مهال موږ یوه طرحه له ځانه سره لرو چې غواړو زموږ د راتلونکي سیاست اساسي تګلارې ترې استخراج کړو. دا طرحه په هغو لاملونو بحث کوي چې د انسانانو د پېړیو، پېړیو فکرونو او پلانونو حاصل یې له منځه وړی دی. ځکه خو موږ نه شو کولای چې د دغو لاملونو رول ته په کم نظر وګورو.
ـ د دې لپاره چې زموږ سیاست زموږ په خوښه او غوښتنه عملي شي. لومړی باید ملتونه او ولسونه ښه وپېژنو. د هغوی له بې فکرۍ، ناسم درک او نه پاملرنې نه د ځان د سوکالۍ په ګټه استفاده وکړو.
باید پوی شو چې د لږکیو قدرت نامعقول قدرت دی، څوک چې د ولسونو او لږکیو له حاله خبر نه اوسي نشی کولای چې اداره یې کړي. همدا ډول څوک چې سیاسی پوهه ونه لري. ان که ډېر هوښيار هم وي، نشی کولای چې ناپویه ولسونه رهبری کړي. پایله به یې د نظام له منځله تلل وی.
ـ یوازې هغه کسان چې له ماشومتوبه د رهبرۍ لپاره روزل شوي دي، کولای شي چې د هغو کلمو په مانا او مفهوم پوی شي چې د سیاست له الفبا نه جوړ شوي دي.
ـ که چېرې هغه خلک چې سیاسی پوهه نه لري په کار وګومارو، نو پرته له ځنډه به د حزبونو تر منځ د اختلافاتو له امله قدرت له لاسه ورکړي او له سقوط سره به مخ شي.
ایا کولای شئ چې یوه ټولنه داسې کسانو ته په لاس ورکړئ چې هغوی یوازې د خپلې ګټې په هکله فکر کوي؟
ایا داسې کسان به د دښمنانو پر وړاندې له ځانه دفاع وشي کولای؟
که فکر وکړو چې ولسونو کې داسې کسان پیدا کېږي چې د ټولنې چارې ښې پر مخ وړی شي، نو په دې صورت کې سیاسي هماهنګي له منځه ځي او د چارو تر سراوی له خنډونو سره مخ کېږي.
موږ ظالمان یو:
ـ یوازې د یوه ظالم او جدی مشر په مرسته کولای شو چې خپلو طرحو ته د عمل جامه واغوندو او د دولتي ارګانونو تر منځ یو ډول هماهنګي رامنځته کړو. بیا نو ویلی شو چې یوه هېواد ته تر ټولو مناسب حکومت هغه دی چې ټول ځواک او قدرت د یوه کس په لاس کې وي.
له یوه مطلق مستبد حکومت نه پرته تمدن خپل ژوند ته دوام نه شي ورکولی، تمدن د نخبه ګانو او غوره رهبرانو په مرسته پرمختګ کولای شي، نه د ناپویه ولسونو له لوري.
ټول غیر یهودیان وحشي ولسونه دي، دوی په هر ځای کې خپل وحشت ښکاره کوي، کله چې دغو ولسونو ته لږه ازادي هم ورکړل شي، بیا نو د ژوبڼ په څېر پړي شکوي او ګډوډي جوړوي.
ـ ازادي د غیر یهودیانو لپاره ځينې ډالۍ له ځانه سره راوړي، غیر یهوديانو ته چې لږه ازادي هم ورکړې په شرابو او نورو نشه يي توکو اخته کېږي او په څښلو کې یې له سخت افراط نه کار اخلي. موږ یهودیانو ته په کار ده چې له دا ډول عملونو نه ځانونه وساتو.
غیر یهودیان له هماغې ځوانۍ نه زموږ د عواملو له امله بې لارې کېږي، بد اخلاقه او بې تربیې لويېږي.
موږ لا پخوا د ځینو ښوونکو، کورنیو ښوونکو، مستخدمینو، هغه چې په کورونو کې کار کوي، ښځینه منشیانې او سکرترانې چې د شتمنو او چارواکو په کورونو او دفترونو کې ګومارل کېږي، د دغو یهویانو په مرسته دوی عیاشۍ او فحاشۍ باندې اخته کوو. د عفت او پاک لمنۍ جامې ترې وباسو.
زه هغه ټولنه چې د ښځو له خوا د فساد خوا ته بېول کېږي، ښځینه ټولنه نوموم، ښځه ده چې په ټولنه کې ښکلا پرستي، سیالي، مالداري او فساد رامنځته کوي.
ـ زموږ دولت د دې له پاره چې په خلکو کې له جنګ او جګړې نه وېره پیدا کړي باید چې د هغو اعدامونو له لارې خپله مخه له مخالفانو نه پاکه کړي چې په ښکاره قانوني بلل کېږي. دا ډول کړنې خلک تسلیمۍ ته اړ باسي، ځکه چې مجازاتو کې بې رحمي او ظلم د دولت د استحکام ثبوت دی.
د سختو سزاګانو په ورکولو سره کولای شو چې دولتونه اړ کړو څو پرته له قید او شرط نه موږ ته د تسلیم سر ټیټ کړي.
ـ زموږ منطق زور او قناعت کولو ته اړ ويستل دي. په سیاسي مسایلو کې یوازې زور بریالی کېږي. په دې شرط که چېرې رهبران یې په پټه توګه عملي کړي.
که چېرې واک لرونکي نورو ته، نه تسلیمېږي باید چې له زور، تاوتریخوالي، چل او دوکې نه ګټه واخلو، ځکه چې دا د حکومت کولو اساسي شرطونه دي.
ترهغو چې غیریهودیان زموږ د موخو پر وړاندې خنډونه وي، باید چې فساد، رشوت، خیانت په خلکو کې دود کړو. ان که چېرې د خلکو د مالونو او شتمنیو چور او تالان حکومت ته د دوی د تسلیمۍ سبب هم کېږي باید چې مخه یې ونه نیسو.
موږ ازادۍ ته د پای ټکی ږدو:
که تېر تاریخ مطالعه کړو نو پوی به شو چې موږ لومړنی قام و چې د ازادۍ او برابرۍ غږ مو پورته کړ. د ازادۍ کلمه ډېر وروسته غیریهودیانو په ډېر حماقت د توتي په شان تکراروله او په نا اګاه ډول یې هغه ازادي چې د ولسونو د فشارونو پر وړاندې ستر دېوال و له منځه یوړه.
دوی هېڅ کله د عمل او نظریې تر منځ تضاد ته متوجه نه دي، دوی هېڅ کله نه متوجه کېږي چې د خلکو تر منځ استعدادونه، پوهه او تجربه سره برابره نه ده، د دوی تر منځ ستر تفاوت موجود دي. هغوی باور نه کوي چې ځینې ملتونه او ولسونه ړانده او ناپويه دي.
ـ په نړۍ کې د ازادۍ، برابرۍ او ورورګلوۍ نسبت موږ ته راکول کېږي، موږ ته په کار ده چې له هغو لاملونو چې په نا اګاه ډول یې زموږ بیرغونه په لاسو کې نیولي او پورته کړي یې دي مننه وکړو.
پوهېږم چې نوموړې کلمې د تاریخ په اوږدو کې د سولې، سوکالۍ او همکارۍ پر وړاندې لکه آفت کارول شوې دي او د غیر یهودیانو د حکومتونو اساس یې له منځه وړی دی. وروسته به پر دې هم بحث وکړو چې په څه ډول زموږ له خوا ګومارل شوي لاس پوڅي به زموږ د وروستي بریالیتوب لپاره مرسته وکړي. یا هم د دې امکان برابروي چې د بریالیتوب پاڼه زموږ لاس ته راشي.
ـ د یادونې وړ ده چې ثروت او پوهه د اریستوکراسي د تشکیل لپاره دوه مهم شرطونه دي. شتمني راسره ده او د رهبرۍ پوهه راته زموږه پخوانیو پوهانو رامنځته کړې ده.
ـ که چېرې موږ په خپلو اړیکو کې لږ څه حساس اوسو یا هم د خلکو ذهن، ولوستی شو نو ډېر ژر بریالي کېدای شو. ځکه چې دوی ژر غواړي، تنوع غواړي، دوی مال پرسته دي، دا هغه څه دي چې د دوی په ذهنونو واکمني کوي، دا ډول غوښتنې په یوازې ځان کولای شي چې انسان تسلیم کړي.
ـ د ازادۍ کلمې ذهنيوالي له موږ سره دا مرسته کړې څو د نړۍ ولسونه پوی کړو چې د دوی دولتونه یوازې د دوی د شتمنیو د خرڅ ناظرین دي، نو دوی هم کولی شي چې لکه زړې دستکشې وخت پر وخت یې بدلې کړي.
ـ د نړۍ د رهبرۍ تغیر او تبدیل امکان لري، تر هغه ځایه چې کولای شو باید په دې تغیراتو کې مهم رول ولوبوو، بیا به ډېره اسانه وي چې د نړۍ د رهبرانو انتصاب او انتخاب زموږ په لاس کې شي.
