سنتهای نماز

قبل از همه بايد بدانيد که در سنتهای نماز و تعداد و نوع آنها مذاهب اسلامی باهم اختلاف دارند و بهر نوعی آنها را بيان کرده اند، مثلاً يکی ميگويد آمين بايد بلند گفته شود، ديگر ميگويد بايد خفيه گفته شود، يا يکی ميگويد بايد دست زير ناف گذاشته شود و ديگری ميگويد بايد بالای ناف گذاشته شود. يا يکی دست بسته ميخواند و ديگری دست باز ميخواند و امثال اينها. نبايد درين موضوعات با اهل ديگر مذاهب دعوا کرد، چون همهء مذاهب از خود دلايلی از احاديث و روايات دارند. از سوی ديگر با ترک سنت و يا تغير شکل آن نماز باطل نميگردد و سجدهء سهو هم لازم نميگردد.

در نماز بيست (20)سنت است که، ده سنت قولی است، يعنی به خواندن مربوط ميشود، و ده ديگر فعلی است، يعنی به عمل مربوط ميشود:

ده سنت قولی:

اول ـ شروع کردن نماز، يعنی خود را در شروع نماز بدانی ونيت کنی، نيت کردم ميگذارم……

دوم ـ اعوذبالله من الشّيطان الرّجيم گفتن.

سوم ـ بسم الله الرّحمن الرّحيم گفتن.

چهارم ـ سمع الله لِمَن حَمِدَ گفتن بعد از رکوع.

پنجم ـ ربّنا لَکَ الحَمد گفتن مقتدی وقتيکه امام سمع الله لمن حمد ميگويد.

ششم ـ.آمين گفتن بعد از ـ وَلَا الضّالين ـ در سورهء فاتحه.

هفتم ـ تسبيح گفتن در رکوع و سجده، يعنی (سبحان ربی العظيم) گفتن در رکوع و (سبحان ربی الاعلی) گفتن در سجده.

هشتم ـ الله اکبر گفتن در بالا و پايان شدن از رکوع وسجده.

نهم ـ خواندن اَلحَمدُ للهِ رَبّ العالَمِين در دو رکعت آخر از فرض چهار رکعتی.

دهم ـ لفظ (السّلامُ عَلَيکُم وَ رَحمة ا للهِ وَ بَرکَاتُهُ) را گفتن در سلام.

ده سنت فعلی در نماز:

اول ـ بالا کردن دست تا نرمی گوش. دوم ـ نگاه کردن بر جای سجده در وقت نماز. سوم ـ نهادن دست راست بر بالای دست چپ. چهارم ـ نهادن دست بر زير ناف. پنجم ـ نهادن دست بر سينه برای زنان. ششم ـ نهادن دست بر زانو در رکوع و پشت را در رکوع هموار نگاه داشتن. هشتم ـ سجده کردن در ميان دو دست و شکم را از ران دور نگاه داشتن. نهم ـ بر بالای پای چپ نشستن، پای راست را ايستاده کردن و انگشتان پای راست را سوی قبله نهادن. و دهم ـ روی را در سلام اول بسوی راست و باز به چپ گردانيدن. اشارهء سبابه، يعنی انگشت اشاره را در وقت اشهد أن لاإله إلاّالله در التّحيات بالا کردن نيز از سنتهای فعلی نماز است.

قابل ياد آوری است که سنتها به مستحبها نزديک اند و اينها سنتهای نماز بودند، و مستحبات از جملهء آداب است که در نماز تعين نشده است.