زخم زبان به نمی شود

از جمله نابسامانیهای که جامعه ما را به کام خود فرو برده یکی هم به زبان آوردن سخنان زشت و ناپسند و دشنام دادنهاست که به شکل خوی و عادت اکثریت مردم به ویژه جوانان درآمده و حتی یک عده بسیار بیشرمانه به ناموس های یکدیگر سخنان زشتی را حواله کرده و این عمل نابخردانه و خلاف مردانگی را مزاح می خوانند، که ممکن است این روش ناپسند رفته رفته منجر به از دست دادن غیرت شهامت ومردانگی گردد چرا که انسان فطرتا موجودیست خوی پذیر وتکرار هرعمل به مرور زمان، برایش عادی شده جزء اخلاقش میگردد گذشته از این ما که مسلمان هستیم و خود را پیرو قرآن و پیامبر صل الله علیه وسلم میدانیم باید فراموش نکنیم که آیین مقدس ما با دشنام گوئی ستیزه دارد و پیامبر گرامی اسلام می فرمایند: « دشنام مسلمان، فسق و قتل آن کفر است .» وفسق برآمدن از فرمان خدا و خارج شدن از طریق حق و صلاح و مرادف کفر است.

بناء اگر قاتل ،به حیات و زندگی خاتمه میدهد دشنام دهنده قاتل شخصیت و هویت فرد می باشد. با این هم متأسفانه دشنام دادن در میان جامعه ما یک عمل جزئی پنداشته می شود حتی برای برخی از افراد تکیه کلام شده در هر مکان که باشند جلو زبان خود را در دست ندارند تا جائیکه رکیک ترین و زشت ترین دشنام ها را به پدرها و مادرها نسبت داده وآنرا مزاح می پندارند: در بخاری و مسلم از پیامبر صل الله علیه وسلم  روایت است که فرمود ند: « دشنام دادن پدر و مادر از جمله گناهان کبیره است از ایشان پرسان شد یا رسول الله آیا کسی هست که پدر و مادر خود را دشنام دهد؟ فرمودند: بلی کسی پدر ومادر دیگری را دشنام میدهد و او هم در مقابل پدر و مادرش را دشنام می دهد، پس خردمند کسی را دشنام نمی دهد زیرا به خود وی بر می گردد.جوانان عزیز باید فراموش نکنند که یکی از صفات مومنین اجتباب ازبیهودگی است بیهودگی در رفتار گفتار و اندیشه، خداوند بلند مرتبه در سوره مومنون آیه 3 چنین می فرماید(و مومنان کسانی هستند که از لغو وبیهودگی پرهیز می کنند.) از این فرموده خداوند جل جلاله چنین نتیجه می شود که دشنام  وبدگوئی صفت مومن شده نمی تواند از این روی مناسب حال جوان مسلمان نیست که شخصی را دشنام دهد و یازشت بگوید؛ زیرا دشنام دادن عواقب ناگواری دارد، حیثیت و اعتبار انسان از دست رفته شخصیتش خدشه دار می شود وتصویر زشتی از او در اذهان باقی خواهد ماند. اگر از حقیقت نگذریم، مردم همان گونه که از سخن زشت بد می برند از انسان زشت گوی نیز بدشان می آید هماناکسی که از سخن زشت پرهیز نکند مانند سخنان خود، زشت فرومایه و بی ارزش می شود.

محمداکبر مدثر