(1) عدم سیری:

ابو سلیمان دارانی گوید: شکم کسی که سیر می شود دچار شش آفت می گردد: لذت مناجات را از دست می دهد، بر حفظ حکمت توان نمی داشته باشد، از شفقت در حق مخلوق محروم می گردد؛ زیرا وقتی که سیر می شود گمان می کند که همه مردم سیر هستند، عبادت برایش سنگین می شود، غرایز شهوانیش افزایش میابد، و حالش به جایی می رسد که دیگر مؤمنان به گرد مساجد می گردند و سیرها به گرد مزبله ها وکنارآبها”.

(2) عدم حسد وکینه:

ابو عبدالرحمن سلمی گوید: حسد دشمن نعمات الهی است، و پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: ” با همدیگر حسد نکنید” ” و حسد در برابر مسلمانان نشانه قلت شفقت در مورد آنها است”.

(3) همزیستی با مستمندان ومساکین و نیازمندان:

این کار قلب آدمی را نرم می گرداند، و باعث رحمت و شفقت در حق ایشان وغیر آنها می شود.

(4) دست نوازش کشیدن بر سر یتیمان:

از ابو هریره رضی الله عنه روایت است که مردی به نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم شکایت نمود قلبش بسیار سخت و سنگین است، آن حضرت برایش دستور داد که بر سر یتیمان دست نوازش بکش و به مسکینان رحمت داشته و به ایشان غذا بده.