د شيطان حقيقت څه دی؟
د شيطان حقيقت عقيدوي مسئله ده… شيطان څه شى دى؟ ايا شيطان يو حقيقي موجود دى؟ او که معنوي موجود دى؟ او که د ځينو خلکو د ګُمان په څير بد فكرونه او داخلي وسوسې دي؟ ايا شيطان ميکروبونه دي لکه ځينې چې فکر کوي؟ او که شيطان د شر او بدۍ نښه ده چې مونږ د شيطان نوم وركړى؟!
په دې اړوند د اهل سنت او جماعت عقيده څه ده؟
زمونږ د اهل سنت او جماعت د عقيدې پر بنسټ شيطان د پيريانو له توكم څخه دى لكه الله جل جلاله چې فرمايي:
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ كَانَ مِنْ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ الكهف_ (۵۰)
ژباړه: (ياد کړه چې کله مونږ پرښتو ته وویل چې ادم ع ته سجده وکړه نو هغوی سجده وکړه خو ابلیس ونه کړه، هغه له پیریانو څخه وو، ځکه د خپل رب د حکم له منلو نه ووت).
مونږ د پيريانو په شتون كلك باور لرو، پوهيږو چې شيطان د پيريانو له ټبر څخه دى او له انسانانو سره شته، له هر انسان سره شته لكه رسول الله صلی الله علیه وسلم چې دغه حقيقت ته په هغه سپيڅلي حديث كې اشاره كړې ده چې مسلم له ابن مسعود رضي الله عنه څخه روايت كړى دى : (ما منكم من احد الاّ و قد وكلّ قرينه من الجنّ و قرينه من الملائكه ….قالوا: و ايّاك يا رسول الله؟ قال : (و ايّاى، و لكن الله اعاننى عليه، فلا يأمرنى الّا بحقّ) رواه مسلم برقم (۲۴۱۸) فى صفات المنافقين ،باب :تحريش الشيطان و بعثه سرايا لفتنة الناس)
((له تاسي څخه هيڅوك داسې نه شته چې د پيريانو او ملايكو له ډلې څخه ورسره څوك مل نه وي….هغوى وويل يا رسول الله له تاسي سره هم؟ هغه وفرمايل: هو، له ما سره هم. مګر خداى جل جلاله پرې زه برلاسى كړى يم او ما ته له حق پرته په بل څه امر نه شي كولى (نه شي كولى د بدو امر راته وكړي ))
په دې توګه نو: له هر انسان سره له جنياتو څخه يو ملګرى شته او ان له رسول الله سره هم، مګر په دومره توپير چې خداى جل جلاله هغه پرې برلاسى كړى او له حقه پرته ورته په بل څه شي امر نه شي كولى.
الله جل جلاله فرمايي:
((له تاسي څخه هيڅوك داسې نه شته چې د پيريانو او ملايكو له ډلې څخه ورسره څوك مل نه وي….هغوى وويل يا رسول الله له تاسي سره هم؟ هغه وفرمايل: هو، له ما سره هم. مګر خداى جل جلاله پرې زه برلاسى كړى يم او ما ته له حق پرته په بل څه امر نه شي كولى (نه شي كولى د بدو امر راته وكړي ))
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِكِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنْ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)
ژباړه: (ووایه، زه پناه وروړم د انسانانو رب، د انسانانو باچا، او د انسانانو حقيقي معبود ته، د هغه وسوسه اچوونکي له شر څخه چې په وارو وارو ځي او راځي، هغه چې د خلکو په زړونو کې وسوسې اچوي، که هغه له پیریانو څخه وي که له انسانانو څخه).
پورتنيو اياتونو ته په پام سره وسوسه يا د بدكار انسان له خوا وي او يا د جنياتو له خوا. جني شيطان هم د انسان د وسوسې لامل كيداى شي . شيطان اولاد لري او په پرله پسې ډول د زياتيدو په حال كې وي.
أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ الكهف (۵۰)
ژباړه: (اوس ایا تاسو له ما څخه پرته هغه او دهغه ځوځات خپل سرپرستان نیسۍ).
د شيطان ذوذات او هغه څوك چې پر لاره يې ځي په پرله پسې ډول په دې هڅه كې دي چې د نړۍ بشري توكم بې لارې كړي.
