کله چي ابراهيم  علیه السلام  ځوان سو نو ديوې ښځي سره يې نکاح وکړه چي ساره رضی الله عنها نومېده دغه ښځه وچه وه اولاد يې نه کېدئ همدا وجه وه چي ابراهيم  علیه السلام  داسماعيل علیه السلام  دمور هاجرې رضی الله عنها سره نکاح وکړه البته الله جل جلاله  ابراهيم علیه السلام  ته هغه وخت زوى يعني اسحاق علیه السلام   ورکړ، چي سپين ږيرى سوى وو . ملائکو چي کله ساره رضی الله عنها ته په زوى سره زېرى ورکړ، دا په تعجب کي سوه او خپل تندى يې وټکاوه او ملائکو ته يې وويل :

قَالَتْ يَا وَيْلَتَا أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ (72) (سورة هود الاية ٧٢)

ژباړه : دې وويل : اې افسوسه! ايا زه به اولاد زېږوم ؟ حال داچي زه سپين سري يم او دغه زما خاوند دئ سپين ږيرى دئ ، بېشکه دايو ډېر عجيب کار دئ.

ملائکو ددې په جواب کي وويل :

 قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ (73) (سورة هود الاية ٧٣)

   ژباړه :ايا ته تعجب کوې دالله جل جلاله  په کار کي ، دالله جل جلاله  دلوري څخه دي رحمت او برکت وي پرتاسو باندي اې دکور خاوندانو! بېشکه دالله جل جلاله  زيات حمد ويل کيږي او ډېر لوى ذات دئ.

په همدې ډول ابراهيم علیه السلام  بيخي دزوړ والي حالت ته رسېدلى وو چي الله جل جلاله  دزوى خاوند کړ، دا کار دالله جل جلاله  کامل قدرت څرګندوي او دده ددغه زوى پيدا کېدل دده ددعا پايله وه چي الله جل جلاله  ته يې کړې وه  او الله جل جلاله  قبوله کړې وه ، ده داسي دعا کړې وه :

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاءِ (39)  (سورة ابراهيم الاية ٣٩)

ژباړه : الله جل جلاله  لره دي حمد وي چي ماته يې دسپين ږير والي په حالت کي اسماعيل او اسحاق راکړه بېشکه زما رب ددعا زيات اورېدونکى دئ.

ابراهيم علیه السلام  دپلار سره دعراق دسيمي څخه وکوچېده دکنعانيانو يعني دبيت المقدس ښارونو ته ولاړل هلته شام ته نژدې په حران نومي ښار کي مېشت سوه .پلار يې په همدغه ځاى په ٢٥٠ کلنۍ کي وفات سو.

 ددغه ښار خلګو اووه ګوني ستوري په خدايي ګڼلي وه او ددغه او د ستورو  پرستش يې  کاوه. دابن کثير دروايت له مخي دشام خلګو هم دغه عبادت کاوه . کله چي به ددغه سيمو خلګو عبادت کاوه نو مخ به يې قطب شمالي ته کاوه څو دټولو ستورو پرستش راسي .له همدې امله ددمشق دپخواني ښار پر هره دروازه باندي ديوه ستوري مجمسه ولاړه وه . دوى ستورو ته قربانۍ کولې ، ستورو ته به يې جشنونه جوړول . په دغه ډول هغه سيمه چي ابراهيم علیه السلام  پکښي مېشت سوى وو يعني دحران خلګو هم په دغه ډول دستورو عبادت کاوه. په دغه زمانه کي دمځکي دمخ ټول اوسېدونکي دابراهيم علیه السلام  ، دده دمېرمني او دده دوراره لوط علیه السلام  پرته ټول  کافران وه . همدا ابراهيم علیه السلام  چي الله جل جلاله  دګمراهۍ اومفاسدو دلمنځه وړلو لپاره وسيله جوړ کړ، الله جل جلاله  ابراهيم علیه السلام  دپوره ، غښتلو او چوپونکو دلائلو سره يوځاى لېږلى وو . ده ته الله جل جلاله  دماشومتوب څخه هدايت کړى وو اوپوره علم يې ورکړى وو له همدې امله ابراهيم علیه السلام  تېز نظر درلودئ ، ټينګ عزم يې درلودئ ، دخپل قوم سره يې مجادله او مناظره کول . دهغه دلائلو په مټ چي الله جل جلاله  ده ته ورکړي وه دى پر خپل قوم باندي برلاسى سو خپل مخالفين يې مغلوب کړه او دمقابلې توان يې نه درلودئ لکه چي الله جل جلاله  فرمايي :

وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ (51)   (سورة انبياء الاية ٥١)

ژباړه :بېشکه موږ ابراهيم علیه السلام  ته لار موندنه ورکړې وه او موږ تردې وړاندي پر ده باندي علم لرونکي وو.