درنې خبرې

د مرګ  نه  وروسته  د مسلمان ټول عملونه به ختم شي ، لیکن څو داسې شیان دي چې د هغو ثواب له مرګ نه وروسته هم  جاري وي:

۱: علم، چا چې زده کړ او نورو ته یې هم وښوده

۲: نیک اولاد او  د هغوی دعا چې د مور او پلار په حق کې يې کوي.

۳: قرآن مجید،چې چاته یې پریښودلو

۴: مسجد جوړ ول

۵: سرای، چې د مسافرو لپاره یې جوړه کړی وي.

۶: نهر یا ویاله ویستل( چې د خلکو د فایدې لپاره وي)

۷:صدقه، چې د صحت په حالت کې یې ورکړی وي،دا صدقه نه ضایع کیږي او له مرګ نه پس یې هم  ثواب مړي ته رسیږي.

((طبراني))

د خلکو هلاکت په دری خبرو کې دی:

۱: د توبې په امید باندې  ګناه کول

۲: د ژوند په امید باندې  توبه نه ویستل

۳: د توبې ویستلو نه بغیر د رحمت امید ساتل

((حضرت شفیق بلخي))

زړونه په پنځه قسمه وي:

۱: مړ زړه،  دا د کافر زړه وي

۲:ناروغه زړه، دا د ګنهګار زړه وي

۳:غافل زړه ، دا د ډير خوراک والا زړه وي

۴:مستور، دا د یهودیانو زړونه  وي.

۵: عبادت ګذار زړونه، دا د هوښیارو او متقي خلکو زړونه وي.

(( حضرت حاتم اصم ))

سړي ته له څلورو خبرو نه خالي او غافل اوسیدل نه دي پکار:

۱: صدق قول

۲:صدق عمل

۳:صدق مودت

۴: صدق امانت

((حضرت ابوعلي محمدبن عبدالوهاب الثقفي))

انسانان په درې قسمه دي:

۱: امراء

۲:علماء

۳:فقراء

د یقین درې قسمه دي:

۱:یقین خبر

۲:یقین دلالت

۳:یقین مشاهده

((حضرت ابوبکر وراق))

د معرفت درې ارکان دي:

۱: رکن هیبت

۲:رکن حیا

۳:رکن امن

(( حضرت ابن  عطار))

په کوم فقیر کې چې دا څلور خبرې نه وي هغه د خاورې برابر وګڼه:

۱: په کشرانو باندې شفقت کول

۲:د مشرانو احترام او خدمت کول

۳:په خپل نفس نورو ته ترجیح ورکول

۴:او پخپله د خپل نفس ترجیح له نورو نه، نه غوښتل

(( حضرت شیخ ابوالحسن شاهدلي))

د څلور کسانو خواته خالي لاس تلل نه دي پکار:

۱: عیالدار

۲:ناروغه

۳:صوفي

۴:بادشاه

د ادب له مخې خلک په درې قسمه دي:

۱:اهل دنیا

۲:اهل دین

۳:اهل حق

(( حضرت ابو نصر سراج))