حکم باج گیری در اسلام

باج گیر آنکه از تاجران زور پول  گیرد، باج ستان، کسی  است که با استفاده از زور و نفوذ خود از دکانداران و غیره وجوهات  مبالغی اخذ می کند. شخص باج گیر از بزرگترین و مهم ترین اعوان و کمک کنندگان  ظالمان و ستمکاران به شمار میرود بلکه خود او ظالم است زیرا او چیزی را می گیرد که مستحق آن نیست و به کسی میدهد که او در ان چیز استحقاق ندارد. رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد باجیگیر چنین می فرموده اند:
عن جودان قال قال رسول الله من اعتذر الی اخیه بمعذرة لم یقبلها کان علیه مثل خطیئة صاحب مکس. (سنن ابن ماجه)
یعنی از جودان روایت شده که آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند: کسیکه به برادر خود معذرتی را پیشکش می کند و او معذرت وی را قبول نمی کند گناه وی مانند گناه باجگیراست.
عن عقبة بن عامر، قال سمعت رسول الله یقول لا یدخل الجنة صاحب مکس.
یعنی از عقبه پسر عامر، روایت شده که گفت از آن حضرت شنیدم که می فرمودند: باجگیر در جنت داخل نمی شود.
عن رویفع بن عامرانه قال: سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول ان صاحب المکس فی النار.(مسند امام احمد بن حنبل)
یعنی از رویفع پسر عامر رضی الله عنه روایت شده که گفت از آن حضرت صلی الله علیه وسلم شنیدم که می فرمودند: باجگیر در آتش دوزخ است.
از این همه روایات دانسته می شود که باج گرفتن و به زور و بدون رضا از مردم پول ستاندن و از دست فروشان و تاجران بدون حق وبا کابرد زور از ایشان پول گرفتن  حرام بوده و کسانی که چنین کار را انجام می دهند مستحق ورود به دوزخ هستند و از رحمت خدا محروم می گردند. مثال باج گیری این است که پولیس از دست فروشان و تاجران وتکسی ران ها به زور پول بگیرند و اگر آنان برای پولیس و ترافیک شهری پول نپردازند زمینه کار  و تجارت را علیه ایشان در بازار و سرجاده ها ممنوع می سازند.

حمید