بخل:

بخل مقابل کرم و جود است، جرجانی بخل را چنین تعریف می کند: بخل عبارت است از امتناع کردن از دادن مال خویش.
ابن حجر می گوید: بخل یعنی امتناع از پرداختن چیزی که در اختیار انسان است.

 شح:

شح در لغت به معنای بخل است که با حرص همراه باشد. در تعریف شح امام نووی می گوید: شح به معنای بخل ورزیدن در ادای حقوق و حرص کردن بر چیزی است که از او نیست.

فرق بین بخل و شح:

اهل علم در مورد بخل و شح با هم اختلاف کرده اند. ابن مسعود رضی الله عنه در مورد آنها گفته است: بخل آن است که شخصی در چیزی بخل ورزد که در دست دارد، و شح آن است که شخصی مال دیگران را بدون حق بخورد. ابن عمر -رضی الله عنهما- هم با ابن مسعود -رضی الله عنه- هم نظر است. شماری از اهل علم هر دو اصطلاح را یکی ومترادف میدانند.

گفته شده که بخل به معنای امتناع از واجب است و شح به معنای امتناع از مستحب. و آنان بر آنند که منع مستحب را بخل نمی توان پنداشت. ابن القیم می گوید: فرق بین بخل و شح در آن است که شح شدت حرص بر چیزی را گویند که در طلب آن تلاش فراوان صورت گیرد، و بخل آن است که بعد از حصول آن مال در پرداختن و دادنش خود داری شود.