اهميت ايثار

انسان با وجود نيازمندي حاجت ديگران را بر حاجت خود ترجيح مي دهد، خود را گرسنه و تشنه نگه مي دارد تا آن ها سير و سيراب شوند؛ چنانچه پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه وسلم ـ فرمودند: (هیچ یک از شما ایماندار کامل نمی شود تا آنکه آنچه را به خود می پسندد به برادر مسلمان خویش نیز بپسندد. (متفق عليه)

ايثار، خصلتی از خصلت هاي بزرگ اسلامي است که جهان بشريت را تا عالم ملایکه ارتقا مي دهد، چون در فطرت انسانها بخل و خود بيني مستقر است،پس اگر دلها از اين رذیله اخلاقي پاک و منزه گردد، چنین انسانی تا مقام بلند فرشتگان بالا می رود.
واقعا خیلی مشکل است که انسان از خودش کاملا بگذرد و برادر/خواهر مسلمان خود را بر خودش در چیزی ترجیح دهد که خود بدان نیاز شدید دارد.

با این وصف، می بینیم که این پدیده در وجود مادران در حق فرزندان آنها به خوبی دیده می شود، چنان که آنها فرزندان خود را بر خویشتن ترجیح می دهند. بلی این کار را در میان والدین می بینیم که در حق فرزندان خود ایثار نشان می دهند.
الگوی ایثارگری آن است که ایثار در دایره های تنگ گیر نیاید و از عاطفه بر نخاسته باشد، این ایثاری است که آن را جز در وجود مؤمنان صادق در کس دیگری نمی توانیم دید، آنانی که با خدا معامله می کنند و در پی رضوان او تعالی می باشند و اجر وپاداش را هم از او تعالی می خواهند.