آيا استفاده از تلويزيون جايز است ؟

 حكم تحريم شراب و قمار با حكم  تلويزيون تفاوت دارد، به دليل اينكه در شراب و قمار هيچ نوع منفعتي كه قابل استفاده باشد ديده نمي شود، پس اگر كسي پيدا شود كه حكم شرع را رعايت مي نمايد و از چينل هاي مفيد كه شرع آن را جواز داده است ….

ترجمه: نورالحق عزيزي

از ديدگاه دانشمندان و اهل فتوا تلويزيون وسيله يي است ذوجهتين  كه هم براي شر و هم براي اعمال نيك و مفيد وسيله خوبي شده مي تواند.
اگردر حضور شخصي تلويزيون باشد ولي در وقت نشر برنامه هاي مفيد از آن استفاده مي نمايد و زماني لحظه نشربرنامه مبتذل فرارسد آن را خاموش مي نمايد، و شخصي ديگري باشد كه همواره ازبرنامه هاي خوب و خراب آن استفاده مي نمايد و هرآنچه كه بدست نشر مي سپارند مشاهده مي نمايد.
پس ميان حكم تلويزيون با درنظرداشت چگونگي استفاده  اين دو شخص از تلويزيون تفاوت دارد، و تلويزيون در حق اينها حيثت سلاح دو تيغه را دراد و استفاده خوب و خراب از آن صورت مي گيرد.
در مورد اول بايد گفت كه موجوديت  دستگاه تلويزيوني كه سراسر برنامه هايش  مفيد باشد پيدا نخواهد شد. (جزاندك) و استفاده از برنامه هاي مفيد دستگاه نشراتي كه نشرات خوب و خراب دارند، مشكلي وجود ندارد، در صورتي كه از مشاهده برنامه هاي شر و زيان بخش آن جداً اجتناب صورت گيرد و كنترول و نظارت جدي در استفاده از آن وجود داشته باشد.
در مورد شخص دوم بايد گفت كه آنگونه كه وي از تلويزيون استفاده مي نمايد كه از خوب و خراب آن استفاده مي نمايد كه بدونه شك به اساس گرايش و تمايل نفسي زيرتأثير برنامه خراب و شرانگيزآن مي رود، چنين استفاده كردن از تلويزيون جوازي ندارد و انسان راه بدون ترديد به سوي انحراف و گمراهي بركشاند.  و همين گونه شخصي هموازه از برنامه شرو خراب آن استفاده مي نمايد و هيچگاه نظري به برنامه هاي خوب آن نمي افگند، روا نبوده و انسان را به جاده انحراف رهنمون مي شود.
پس سوال درا ين جا اين كه حكم استفاده از تلويزيون در شرايط و حالات ناگوار كنوني كه اكثر مردم به آن گرفتار اند چيست؟

در پاسخ بايد گفت:
اضرار و پيامدهاي منفي مشاهده تلويزيون در اسفاده از تلويزيون با در نظرداشت وضعيت فعلي، مفاسد بيشتر و مصالح بسيار اندك وجود دارد كه مفاسد و ضررهاي آن راچنين مي توان تذكر داد:
1- ضياع وقت و تقصير در اداي مكلفيت هاي شرعي و ديني.
2- انتقال فرهنگ ملت هاي كفري به صورت تقليد، پذيرش و تسليم شدن به آن. (شما شايد تأثيرمنفي سريال هندي را مشاهده كرده باشيد كه نيازي به ذكر نيست)
3- نشر و پخش عرياني از طريق فلم هاي مبتذل و موسيقي اي كه موجب پستي و دنائت اخلاقي قرار مي گيرد  و هم چنان، رقص و پايكوبي زنان نيمه برهنه و اعلانات تجارتي كه غالباً زنان عريان و يا نيمه عريان در آن ظاهر مي گردند كه سبب مشاهده و ديدن منكرات مي شود كه اين بي شك وسيله نابودي  اخلاقي اسلامي قرار مي گيرد.
4- باور وعقيده اطفال، نوجوانان و جوانان مسلمان از طريق فيلم هايي استهزاآميز به دين و حاملين آن، متزلزل گرديده و به گونه تدريج ايشان را از جاده راست منحرف مي گرداند.
5-  وسيله اخلال امنيت در جامعه قرار مي گيرد.  كه به  مشاهده فيلم هاي پوليسي و استخباراتي و آموزش روش هاي سرقت، قتل، غضب، تجاوز، آمار جنايات بالا مي رود، جوانان ما با تأثيرپذيري از آن صحنه هاي بدماشي و جنگ و آدم كشي در كوچه و پس كوچه همان صحنه هاي را به اجرا در مي آورند  و اين عادت و خوي زشت در طبيعت شان نهادينه مي شود.
6- فساد در عقل، چشم، و در مجموع صحت بدن، در نتيجه مداومت، به مشاهده تلويزيون، ايجاد مي گردد خصوصاً در ميان اطفال و جوانان كه بيشتر علاقمند آن مي باشند.
قاعده در اصول فقه وجود دارد كه: دفع نمودن مفاسد، به نسبت جلب منافع مقدم است. مانند حرمت شراب،  با وجود آنكه منافعي در آن وجود دارد. طوري كه خداوند مي فرمايد:  يسئلونكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ (سوره بقره آيه 219)
يعني از شراب و قمار ترا  مي پرسند بگو اي محمد در آنها گنها بزرگ و منافع (اندكي) براي مردم است.
ورسول الله صلي الله عليه وسلم مي فرمايد: فاذا نهيتكم عن شئي فاجتبنوه و اذا امرتكم بأمر فأتوا منه ما استطعتم. (متفق عليه)
يعني هنگامي شما را از كاري منع نمودم از ان با جديت اجتناب كنيد و اگر شما را به كاري امر نمودم، بقدر توان آن را انجام دهيد.
در حديث مباركه فوق انجام دادن ماموربه، به استطاعت مقيد بوده  اجتناب از عمل منكر مقيد به قيد نمي باشد. با وجود آنكه انسان به اجتناب از چيزي كه از توان او خارج است، مكلف نمي باشد، پس هدف از قيد و اطلاق اين است كه هنگامي كه منهيات و مأمورات باهم در تعارض قرار گيرند، اجتناب از منهيات مقدم تر و مهم تر و ارزشمند تراست.
اما به اين نكته بايد متوجه بود كه حكم تحريم شراب و قمار با حكم  تلويزيون تفاوت دارد، به دليل اينكه در شراب و قمار هيچ نوع منفعتي كه قابل استفاده باشد ديده نمي شود، پس اگر كسي پيدا شود كه حكم شرع را رعايت مي نمايد و از چينل هاي مفيد كه شرع آن را جواز داده است، استفاده مي كند و از چينل هاي مضر اجتناب مي ورزد، در آن صورت حكم تحريم به جواز تغيير مي يابد و يا به استحباب آن احياناً حكم مي گردد.
در اخير به مسئولين امور  توصيه مي گردد تا توجه جدي و عميق در زمينه مبذول دارند.