د معرفت وږمې | شعر

زه چې کله ډوب شمه ، د ناز په خــیالونو کې
لاړ شمه ، بیا ورک شمه په خپلو جهانونو کې

کله شــــم ژورې ته ، او کله شمه ، هسکې ته
کله غوپه وخـــورم، د فـــطرت په دریابونو کې

څوک به می راورســي، انداز د خــــیالونـــو ته
زه چې ژورسـوچ کې ، وزنګیږم، په ټالونو کې

نه وړي بیخودی می، د مستۍ او د جنون په لور
زه نه یمه خود کې؟ یا څه چل دی، شرابونو کې

کله د غــــرقاب ځیني وباســـــم ، د معنی ګوهر
کله شمـــه ورک، د سمـــندر ، په توفــانونو کې

ویني حقـــــیقت کې ،عارفان می عـــاجزۍ مقام
کله چې ډوبیږمه ، د اوښـــکو ســــــیلابونو کې

هغه کیفیت هم ، چې په درک د عاجزۍ کې شته
کله یې مــــوندلی شـــي شاهان ، په محــلونو کې

زه لـــکه د ګل په څـیر، وږمې د محــــبت شیندم
هر لوري یې لیږم ، په شــــعرونو پیــغامونو کې

زه چې حکمــــــتونه، په هـر پاڼي د ګلـشن ویــنم
څوک یې میندی نشي ، په نســـخو او کتابونو کې

بوی د معــرفت می لـــه وینا، صـــاحبدلان اوري
زه یمـــــــه دیره، لــــکه وږمـــه لا په ګــلونو کې

سید عبیدالله نادر

د ښوونکي لارښود کتابونه

Editorial Team

د واسع ویب د لیکوالۍ او خپرونکي ټیم لخوا. که مطالب مو خوښ شوي وي، له نورو سره یې هم شریکه کړئ. تاسو هم کولی شئ خپلې لیکنې د خپرولو لپاره موږ ته راولېږئ. #مننه_چې_یاستئ
Back to top button
واسع ویب