اخلاق در اسلام
خداوند اخلاق خوب را وسيلهاى براى حصول سعادت و رسيدن به بهشت قرار داده است. « وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (133) الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ » (آل عمران: 134 – 133)
ترجمه: «بشتابيد بسوى بخشش گناهان از جانب پروردگار و به سوى بهشتى كه بزرگى و عرض آن برابر با زمين و آسمانها است و براى پرهيزگاران تدارك ديده شده است. آنانى كه در حال خوشحالى و تنگدستى انفاق مىكنند و خشم خود را فرو مىبرند و از خطاها و اشتباهات مردم، در مىگذرند، خداوند نيكو كاران را مىپسندد»
رسول اكرم صلی الله علیه وسلم براى تكميل نمودن اخلاق حسنه مبعوث شده است. «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكارِمَ الْأَخْلَاقِ» «همانا من براى اتمام مكارم اخلاق مبعوث شدهام». (بخارى در ادب المفرد).
رسول اكرم صلی الله علیه وسلم در چندين مورد فضيلت مكارم اخلاق را بيان كرده است، مىفرمايد: «مَا مِنْ شَيْءٍ فِي الْمِيزَانِ أَثْقَلُ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ» «هيچ چيزى در ميزان عدل الهى وزن بيشترى از حسن خلق ندارد» و مىفرمايد: «اَلْبِرُّ حُسْنُ الْخُلُقِ» (بخارى). «نيكى يعنى حسن خلق» و مىفرمايد: «أَكْمَلُ الْمُؤْمِنِينَ إِيمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا» (احمد وابوداود). «كاملترين مؤمن بلحاظ ايمان كسانى هستند كه اخلاق زيبا دارند»،