په قرآن کې د واده یاد
په قرآن کې د واده یاد:
قرآن کریم چې وګورو د میړه او میرمنې دواړو په نفس او روان کې داسې یو احساس او شعور رابوګنوي چې هریو و بل ته ضرورت او اړتیا لري او یو بل پوره کوي، سړي ته وايي: ښځه یا میرمن ستا څانګه ده او ته یې اصل یې،او اصل له فرعې او څانګې څخه بې پروا کیدای نه شي، او ښځې ته وایي: سړی ستا اصل دی او ته د هغه جزء یې، او جزء له اصل څخه بې پروا کیدای نه شي، الله تعالی په دې اړه فرمایي: هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ [الأعراف:۱۸۹] (هماغه الله تعالی دی چې تاسې یې له یوه نفس څخه پیدا کړئ او د هماغه له جنس نه یې د هغه جوړه مینځ ته راوړه تر څو چې له هغې سره بسیا او آرام شي).
نو یو نفس همغه د آدم علیه السلام نفس دی،او جوړه او میرمن یې حواء ده.
نو ځکه واده د قرآن کریم له نظره یوازې د دې لپاره نه دی چې د انساني نوعې د ساتنې او بقا وسیله وي، بلکې دا د الله تعال د امر او حکم منل او پلي کول دي چې فرمایي وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا [ النساء:۳](نو کومې(نورې) ښځې چې ستاسې خوښېږي د هغو… سره نکاح وکړئ ).
او واده د شرمځي لپاره کلکه کلا، د نظر ټیټ والی،او په اړتیا پوره کول دي په هغه څه کې چې الله ته روا کړي دي، او په دې کې د بشري نسل حفظ او ساتنه ده؛ ترڅو ځمکه د الله تعالی په عبادت باندې آباده او ودانه کړي، د نسبونو او ځوځات ساتنه ده، د محمد صلی الله علیه وسلم د امت ډیرښت دی، او ټولنې د اخلاقي رنځونو او مرضونو څخه حمایت او ساتنه ده، او پردې ټولو سربیره د اطمئنان، نفسی سکون اود قلب او وجدان د ډاډ وسیله ده.
ښځه او خاوند دواړه خپل ازدواجي ژوند د اسلام د تعلیماتو په سیوري کې په هره باره کې په نظم او یووالي تیروي، شعور او احساس یې یو، عواطف او بوګنونې یې یو، هېلې او پایلې یې یو، کار او تفاهم یې یو، روزنه او پالنه یې یو، په متبادلو اسرارو کې یووالی او په تناکح او تناسل کې یې یووالی دی.
د قرآن کریم عظمت او کمال ته ګوره، ګرد هغه معاني چې موږ ګڼلې دي او یا له ګڼلو وتلي دي د قرآن کریم په دې آیت کې چې شپږ کلمې لري انځور شوي دي، الله تعالی فرمايي: هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ [ البقرة:۱۸۷](هغوی ستاسې جامه او تاسې د هغو جامه یاست).
قرطبي رحمه الله په خپل تفسیر [الجامع لأحکام القرآن] کې وایي:لباس په اصل کې په کالیو کې کارول کېږي، بیا د زوجینو خپلمنځي امتزاج او یو بل ته نږدېوالی په لباس ونومول شو، ځکه د دوو بدنونو خلط والی، امتزاج او یوبل سره تلازم او جوختوالی کالیو او لباس ته ورته دی.
په دې سره څرګندېږي چې د زوجینو ترمنځ علاقه او اړیکه د امتزاج او جوختوالي اړیکه ده، او دا ډېره پیاوړې ټولنیزه اړیکه او علاقه ده، ځکه چې دا دوه اړخونه احتوا کوي: یو فطري او غریزي اړخ او بل عاطفي او وجداني اړخ له ځانه سره لري.
نو کله چې غریزه او عاطفه سره یوځای شي، نو دلته ډېره پیاوړې نفسي او رواني رابطه او اړیکه منځته راځي.
قرآن کریم د زوجینو تر منځ غریزوي او عاطفي اړیکې انځوروي، او دېته اشاره کوي چې دا د الله تعالی له آیاتو څخه یو آیت(نښانه) ده، او د الله تعالی له هغو بې شمیره او بې کچې نعمتونو څخه یو نعمت دی، الله تعالی فرمایي: وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ [الروم:۲۱](او د هغه له نښانو څخه (بله)داده چې ستاسې لپاره همدا ستاسې له جنس نه یې میرمنې پیدا کړې تر څو چې تاسې له هغو سره ارام ترلاسه کړئ او ستاسې(ښځې اوخاوند) په مینځ کې يې مینه،خواخوږي پیدا کړه. په باوري ډول پدې کې د هغو خلکو لپاره دېرې نښانې دي چې غور او فکر کوي ).
نو د خاوند سکون میرمنې ته او د ښځې خپل خاوند سره جوختوالی یو فطري غریزوي امر دی، او د دوی ترمنځ مینه ، محبت او رحمت، عاطفي امور دي چې راپیدا کېږي او له غریزوي اړخ او نورو څخه راټوکېږي.
د عاطفي ژوند اساسات
په همغه آیت کې قرآن کریم د عاطفي خوږ او آرام ژوند اساسات وضع کړي دي، میرمن د میړه او خاوند لپاره د دمې ځای دی چې کله له ورځني کوښښ او زیار نه چې د ژوند مړۍ د لاسته راوړو په لاره کې ګاللی وي، خپل مؤنس سره له ستړیا، زیار او هڅو وروسته ځای نیسي، چې په پای کې له خپلو ستړیا سره دغه سکونتون، دمه ځای ورغورځي هغه چې باید په خوښۍ، ورین تندي،خندانه مخ ورسره مخ شي، نو دا ورته غوږ غوږ وي، په خپل زړه سوانده زړه او نرمو خبرو یې دمه کړي.
له ابو امامه رضی الله عنه نه روایت دی هغه له نبي صلی الله علیه وسلم روایت کوي فرمایي:« مَا اسْتَفَادَ الْمُؤْمِنُ بَعْدَ تَقْوَى اللهِ خَيْرًا لَهُ مِنْ زَوْجَةٍ صَالِحَةٍ، إِنْ أَمَرَهَا أَطَاعَتْهُ، وَإِنْ نَظَرَ إِلَيْهَا سَرَّتْهُ، وَإِنْ أَقْسَمَ عَلَيْهَا أَبَرَّتْهُ، وَإِنْ غَابَ عَنْهَا نَصَحَتْهُ فِي نَفْسِهَا وَمَالِهِ»[سنن ابن ماجه](مؤمن انسان د الله تعالی له تقوی څخه وروسته بل ډېر ښه څه تر صالحې او نیکې میرمنې نشي ګټلی، چې امر او خبره وته وکړي مني یې، که ورته وګوري پرې خوښيږي، که قسم او لوړه وکړي ترسره کوي یې، که ترې پناه شي د خپل ځان او او د هغه د مال په اړه د خیر ښیګڼې خیال ساتي(نه یې ضایع کوي).
او دغه مفهوم د ښځې د صلاح او ښه والي په هغه څه ټینګار کوي چې ښځه د هغه په خاطر پیدا شوې ده، هغه دا چې میرمن د سړي لپاره د سکون او آرام ځای په ټوله هغه معنا چې سکون یې لري او د سکون ګردو اړخونو ته شاملیږي، او دا چې سکن او سکون ځای ښه وي باید څه صفتونه ولري چې ډېر مهم یې دا: چې څښتن پکې هغه څه وویني چې دی پرې خوښېږي، د دې توان ولري چې خپل اهل او مال وساتي، له ده سره هغه څوک ونه اوسي چې له ده سره مخالف او یا په ټکر کې وي،او دا په خپله هغه صفتونه دي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم د صالحې اونیکې میرمنې لپاره په ګوته کړي دي.
یوه سړي بل ته وويل: خپله لور چا ته په نکاح ورکړم؟! هغه وویل: مؤمن سړي ته یې واده کړه، که یې خوښه وه مینه به ورسره وکړي، او که ناخوښي یې په منځ کې راغله رحم پرې کوي اوکله به هم ظلم پرې ونه کړي.
