نا جایز بودن باریک کردن موهای ابرو هم در قرآن و هم در حدیث پیامبر صلی الله علیه وسلم وارد شده است.دلايل از قرآن:

قوله تعالی: وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ [النساء: 119].
«و بدیشان دستور می‌دهم و آنان آفرینش خدا را دگرگون می‌کنند».
ابن عربی در مورد این آیه می‌گوید: پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم افراد زیر را لعنت کرده است:
الف) کسی که خال کوبی می‌کند و کسی که خواستار خال کوبی است.
ب) کسی که ابروها را باریک می‌کند و کسی که خواستار باریک کردن آن باشد.
ج) کسی که دندانها را تیز و باریک می‌کند و کسی که خواستار آن است.
د) کسی که به خاطر زیبایی بین دندانهایش فاصله ایجاد می‌کند و با این کار آفرینش خدا را دگرگون می‌سازد.
واشمه: به زنی می‌گویند که یک نقطه یا خطوطی را از بدن زخمی می‌کند و در آن سرمه می‌ریزد و با حالت تکبر نمایان می‌شود. زنان با این حالت خود را برای مردان آرایش می‌دهند و مردانی از سرزمین جزيره صقليه و آفریقا آن را انجام می‌دادند تا نشانه‌ی مردانگی آنها در ابتدای خلقت باشد.
النّامصه: کسی که به خاطر زیبایی موها را می‌کَند. ابن عربی در ادامه می‌گوید: همه این کارها، دگرگون کردن آفرینش خداست و تغییر هیئت و قیافه می‌باشد که از دیدگاه اسلام حرام است. حسن البصري هم درست این فهم را از این آیه داشته‌اند (احکام القرآن ابن عربی 1/501)..
ابن سعدی رحمه الله در توضیح این آیه چنین می‌گوید: این دگرگونی‌ها یعنی تغییر ظاهر به وسیله‌ی خال کوبی، تیز و باریک کردن دندانها، باریک کردن ابروها و ایجاد فاصله بین دندانها با هدف زیبایی فریب شیطان است که به این وسیله آنها را گول می‌زند تا خلقت و آفرینش خدا را تغییر دهند.
این اعمال نشانه‌ی اعتراض به خلقت وآفرینش و طعنه در حکمت و اراده خداست. با انجام چنین کارهایی عملاً اعلام می‌کنند کارهایی که با دست خود انجام می‌دهیم بهتر و خوبتر از خلقت و آفرینش خداست. و نوعی نارضایتی به تقدیر و تدبّر خدا می‌باشد. این شامل تغییر آفرینش داخلی هم می‌شود. (تیسیر الکریم الرحمن (2/170).

دلايل از سنّت

پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند: «لعنَ اللهُ الواشماتِ، وَالمستوشماتِ والنامصاتِ والمتنمصاتِ، والمتفلّجاتِ للحسنِ، المغیّراتِ خلقَ اللهِ» (أخرجه البخاری (10/380)، رقم 5948 و مسلم (14/105).
خدا لعنت کند آن کسی که خال کوبی می‌کند و کسی که می‌خواهد برای او خال کوبی کنند، خداوند لعنت کند کسی که ابروها را باریک می‌کند و کسی که خواستار باریک کردن آنهاست، خداوند لعنت کند کسی که دندانها را به منظور زیبایی باریک و تیز می‌کند، اینها کسانی هستند که آفرینش خدا را دگرگون می‌کنند.
ابن منظور درباره کلمه لعن چنین می‌گوید: أَبَیْتَ اللعنَ: جمله‌ای است که عرب‌ها در عصر جاهلیت برای تعریف و تمجید از پادشاهان به کار می‌بردند، به این معنی است که: ای پادشاه تو با آنچه که موجب نفرین و ظلم و ستم می‌شود مخالف هستی و مانع آن می‌شوی، و لعن یعنی: دوری از خیر، حتی بعضی نظرشان این است که لعن یعنی دوری از خدا، و خداوند هر کس را لعنت کند در واقع از رحمت و مهربانی او دور شده است و مستحق عذاب خواهد شد لذا هلاک می‌شود. (سنن ابوداود (4/399).
أبوداود در توضیح این حدیث شریف می‌گوید: اَلنّامِصه: زنی است که ابروها را زیبا و باریک می‌کندکه این کار دگرگونی خلقت و آفرینش خداست. (زیاده عند النووی فی شرح مسلم (13/106)
اَلْمُتَنَمّصه: زنی است که خواستار باریک کردن ابروان خود است.
قاضی عیاض می‌گوید: النامصه: زنی است که موها را از صورت خود و دیگران می‌کَند. المتنمصه: کسی است که خواستار کَندن مو از صورت و ابروی خود است.
بعضی گفته‌اند در واقع النِّماص: فقط مخصوص برداشتن مو از دو تا ابرو است که آنها را باریک یا راست و درست می‌کند. (الفتح الربانی، احمد البنا) (17/298).
مروذی از امام احمد روایت می‌کند که برداشتن مو از صورت به وسیله موچین قطعاً مکروه است و پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم کسی را که خواستار موچین کردن موهای خود است لعنت کرده است، و منظور از کراهت نزد امام احمد کراهت تحریمی است، دلیلش برای این مطلب همان حدیث پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم است که هر کس آنرا انجام دهد مورد لعنت قرار می‌گیرد، و روشن است که لعنت مخصوص گناهان کبیره است. تراشیدن و کوتاه کردن این موها نیز شامل کندن می‌شوند. (فتاوى الشيخ محمد بن إبراهيم (2/55).
ابن علان می‌گوید: نهی فقط شامل موهای ابرو و موهای اطراف صورت می‌باشد. (دلیل الفالحین لطرق ریاض الصالحین (4/494).
ابن أثیر گفته است: اَلنَّمصُ: یعنی نازک کردن و باریک نمودن ابروها به خاطر زیبا کردن آنها همانطور که در بررسی لغوی آن گذشت..
نووی گفته است: النّامصه: زنی است که موی ابروی دیگران را به منظور زیبایی باریک می‌کند و برمی‌دارد. و متنمصه زنی است که خواستار این عمل باشد. (ریاض الصالحین، ص 629.)
دانشمند بزرگ علامه مُناوی چنین می‌گوید: النّامصه: به زنی می‌گویند که خواهان برداشتن موی صورت و ابروها با موچین است. (فیض القدیر (5/273).
امام ذهبی در كتاب (الکبائر) قسمت درست بودن لعنت برای کسانی که گناهان نامشخص و غیر مشهور انجام می‌دهند، می‌گوید: پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لعنَ اللهُ النّامصه … » امام ذهبی گفته است: نامصه زنی است که موی ابروی دیگران را برمی‌دارد و متنمصه زنی است که این کار بر روی او انجام می‌گیرد. (الکبائر، ص 144.)
ابن حجر هیتمی در کتاب الزواجر عن ارتکاب الکبائر می‌گوید: النّامصه: زنی است که ابروها را زیبا می‌کند تا اینکه باریک شود. أبوداود نیز نظر ابن حجر هیتمی را تأیید می‌کند. ولی آنچه خطابی و غیر او در رابطه با النّامصه گفته‌اند مشهورتر و بهتر است، مبنی بر اینکه النّامصه از ماده النمص به معنی برداشتن موی صورت است (الزواجر عن اقتراف الکبائر (1/142).)
با توجه به بررسی گفته‌های اغلب علماء و دانشمندان به این نتیجه می‌رسیم که أَلنَّمص به معنی برداشتن موی ابروها است. از أئمه بزرگوار مثل جلال الدین سیوطی و امام السندی (شرح سنن نسائی للسیوطی و السندی (8/147).
و خطابی (سنن ابی داود بشرح الخطابی (4/77)، حدیث شماره 4169.)
و شوکانی (نیل الأوطار (5/342).) و بقیه‌ی امامان و بزرگواران که قبلاً نام بردیم، روایت شده است که النمص عام است؛ یعنی برداشتن موی صورت که ابروها نیز شامل آن می‌شود.

فتوای علما و دانشمندان بزرگ معاصر در مورد برداشتن موی ابروها:

بی‌مناسبت نیست که در اینجا نظرات دانشمندان معاصر را در رابطه با حکم برداشتن و باریک کردن موی ابروها بیان کنیم:

شیخ عبدالعزیز بن باز

برداشتن و کم کردن موی ابروها درست نیست، چون از پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده است «لعنَ اللهُ النّامصه والمتنمصه» خداوند زنی را که موی ابروها را باریک یا برمی‌دارد و زنی که خواستار انجام این کار است لعنت کرده است.
اهل علم و دانش توضیح داده‌اند که برداشتن و گرفتن موی دو تا ابرو شامل اَلنَّمص می‌شود. (مجله الدعوه، شماره 975.)

شیخ محمد بن صالح عثیمین

برداشتن مو از ابروها اگر به صورت کندن باشد این همان نمص (یعنی باریک کردن ابروهاست) و رسول الله پیامبر صلی الله علیه وسلم کسی که این کار را انجام می‌دهد و کسی که خواستار انجام آن است، نفرین کرده است، و این عمل از گناهان کبیره می‌باشد. این عمل مخصوص زنان است چون غالباً آنها این کار را برای زیبایی انجام می‌دهند. و اگر چنانچه مردی این کار را انجام دهد او هم مثل زنان از طرف خدا مورد لعن و نفرین قرار می‌گیرد، از این عمل ناشایست به خدا پناه می‌بریم. و اگر این عمل بدون کندن باشد مثل کوتاه کردن یا تراشیدن، بعضی از اهل علم آن را مثل کندن حرام می‌دانند چون دگرگونی خلقت و آفرینش خداوند است، پس تفاوتی نیست که کندن یا کوتاه کردن یا تراشیدن باشد.
این نظریه بدون شک مطمئن‌ترین نظریه می‌باشد پس بر شخص مسلمان زن یا مرد لازم است از این عمل دوری کند. (الفتاوى النسائيه ـ محمد بن صالح العثيمين ص 27.)

شیخ عبداله بن جبرین

برداشتن موی ابروها و باریک کردن آنها جایز نیست و این برداشتن و باریک کردن همان چیزی است که از آن نهی شده است پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم کسانی را که این کار را می‌کنند و یا خواستار آن هستند به خاطر تغییر خلقت خدا لعنت کرده است..

شیخ ناصرالدین ألبانی

برداشتن موی ابروها به وسیله‌ی زنان یا به شکل کمان و هلال درآوردن آن به گمان خود برای زیبا جلوه دادن، از کارهایی است که رسول خدا محمد پیامبر صلی الله علیه وسلم آن را حرام و ممنوع کرده است و انجام دهنده آن را نفرین و لعنت کرده است. ایشان می‌فرمایند: «لعنَ اللهُ الواشماتِ والمستوشماتِ والنامصاتِ والمتنمصاتِ والمتفلِّجات للحسن المغیّراتِ لخلقِ اللهِ»
خداوند زنانی را که خال کوبی می‌کنند و یا خواهان خال کوبی هستند و زنانی که ابروها را باریک و نازک می‌کنند و یا زنانی که خواستار این کار هستند و زنانی که به خاطر زیبایی دندان‌هایشان را تیز و باریک می‌کنند لعنت می‌کند چون خلقت و آفرینش خدا را دگرگون و تغییر می‌دهند.
* استاد محمود محمد شاکر در حاشیه و نظریه‌ای که بر تفسیر طبری نوشته است می‌گوید:
ألمتنمصه و النامصه: به زنی می‌گویند که موی ابرویش را با موچین برمی‌دارد و آن را باریک و دراز و راست و درست می‌کند. (تفسیر طبری (9/222)..
• سؤال: از شیخ عبدالعزیز بن باز در مورد حکم برداشتن مویی که در صورت زن می‌روید، سؤال شد؟
ایشان جواب دادند: پاسخ این سؤال توضیح دارد: اگر آن مو عادی باشد برداشتن آن درست نیست «لعنَ اللهُ النامصه المتنمصه» خداوند زنی را که موی ابروها را باریک می‌کند و زنی که خواهان برداشتن آن است نفرین و لعنت کرده است.
النَّمص گرفتن موی صورت و أبروهاست. ولی اگر آن مو چیز زائد و اضافه باشد مثلاً باعث زشتی خلقت و آفرینش شود مثل سبیل و ریش (برای زنان) در این صورت برداشتن آنها اشکالی ندارد و گناه نیست چون خلقت و قیافه زن را زشت می‌کند و به زن ضرر می‌رساند. (التوحید وما یلحق به (6/402).
قرضاوی در این زمینه چنین می فرماید: چنانچه برداشت موی ابرو و نقش دادن به آن نشانه و شعار زنان بی بند و بار باشد مسلماً حرمت و گناهش بیشتر است، بعضی علمای حنبلی گفته اند : حف یعنی برداشتن و کندن موی صورت زنان به خاطر زیبایی و همچنین سرخ کردن و رنگ زدن و براق نمودن صورت زن، با اجازه شوهرش جایزاست چون این عمل جزو زینت است و زینت در حد معمول با اجازه شوهر جایز است. طبری از زن ابی اسحاق روایت کرده است: زنی جوان که زیبایی را دوست می داشت پیش حضرت بی بی عایشه رضی الله عنها رفت و پرسید آیا می تواند موهای صورتش را به خاطر شوهرش بردارد؟ عایشه رضی الله عنها گفت: تا می توانی اسباب زحمت را از خود دور کن. (فتح الباری کتاب لباس) (به نقل از کتاب حلال و حرام در اسلام)
• سؤالی متوجه هیئت دائمی افتاء شد مبنی بر اینکه: حکم اسلام در رابطه با کندن موی بین دو ابرو چیست؟
جواب: کندن و برداشتن آن جایز و درست است، چون جزو ابروها به حساب نمی‌آید. (فتاوی اللجنه الدائمه الإفتاء (5/197).
• از استاد گرامی شیخ عبدالعزیز بن باز پرسیده شد که اگر زن سر و ابروی خود را بتراشد و کلاه گیس (موی مصنوعی) بپوشد چه حکمی دارد؟
جواب: برای زن جایز نیست سرش را بتراشد مگر اینکه ضرورتی پیش آید چون ترمذی و نسائی از علی رضی الله عنه روایت کرده‌‌اند که پیامبر پیامبر صلی الله علیه وسلم زن را از تراشیدن سر بر حذر داشته است.
أما تراشیدن موی ابروها یا کم کردن آنها یا گرفتن دور و بر و تراشیدن و کندن آن، به منظور آرایش همانطور که بعضی از زنان امروزی آنرا انجام می‌دهند حرام است چون تغییر و دگرگونی در خلقت و آفرینش خداوند است و پیروی از شیطان است که انسان را فریب می‌دهد و او را به تغییر خلقت و آفرینش خدا وامی‌دارد. خداوند تبارك وتعالى می‌فرماید:
إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاءُ وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلًا بَعِيدًا ﴿116﴾
إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطَانًا مَّرِيدًا ﴿117﴾  لَّعَنَهُ اللّهُ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا ﴿118﴾ وَلأُضِلَّنَّهُمْ وَلأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنْعَامِ وَلآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا (119) [النساء: 116 – 119].
« خداوند، شرك به او را نمى‏آمرزد; (ولى) كمتر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‏آمرزد. و هر كس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است. آنچه غير از خدا مى‏خوانند، فقط بتهايى است (بى‏روح)، كه هيچ اثرى ندارد; و (يا) شيطان سركش و ويرانگر است. خدا او را از رحمت خويش دور ساخته; و او گفته است: «از بندگان تو، سهم معينى خواهم گرفت! و آنها را گمراه مى‏كنم! و به آرزوها سرگرم مى‏سازم! و به آنان دستور مى‏دهم كه (اعمال خرافى انجام دهند، و) گوش چهارپايان را بشكافند، و آفرينش پاك خدايى ‏را تغيير دهند! (و فطرت توحيد را به شرك بيالايند!)» و هر كس، شيطان را به جاى خدا ولى خود برگزيند، زيان آشكارى كرده است».
در حدیث صحیح آمده است که ابن مسعود س از پیامبر ص روایت می‌کند که «لعنَ اللهُ الواشماتِ والنامصاتِ والمتفلجاتِ المغیراتِ لخلقِ الله».
خداوند زنانی را که خال کوبی می‌کنند و زنانی که موی ابروها را برمی‌دارند و باریک می‌کنند و یا دندانها را تیز و باریک می‌کنند لعنت کرده است. سپس ابن مسعود س ادامه می‌دهد و می‌گوید: آیا کسی که پیامبر ص او را نفرین و لعنت کرده است، نفرین نکنم؟ در حالی که قرآن ما را به پیروی و اطاعت از این پیامبر ص أمر کرده است!
خداوند تعالى می‌فرماید: وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ. [الحشر: 7].
«چیزهایی را که پیغمبر ص برای شما (از احکام الهی) آورده است اجرا کنید و از چیزهایی که شما را از آن بازداشته است دست بکشید از خدا بترسید که خدا عقوبت سختی دارد» (مجله البحوث الإسلامیه (3/353).
اما پوشیدن کلاه‌گیس (داستان کلاه گیس چیزی است که فرانسویها آنرا اختراع کردند و انگلیسیها به آن چنگ زدند و از آن استفاده کردند، در اصل کلاه گیس پوششی برای زنا بود!! فراتر از آن، آنچه زیر کلاه گیس پنهان می‌شود دوره و زمانی است که عصر و زمان کلاه گیس نام برده شده است.
اوج استفاده از کلاه گیس همزمان با قرن هیجدهم و همزمان با شیوع بیماری اروپایی و عوارض آن شایع شد مثل : طاسی سر، لکه‌های صورت، ورم و التهابهای پوستی و پوسیدگی اعضای تناسلی.
به خاطر پوشاندن عیب‌های سر و پیشانی کلاه‌گیس‌ها اختراع شدند و به دلیل بوی بد گردن و سینه، لباس‌های دارای یقه‌های بلند و دراز پیدا شدند. اما جـوش‌صورت به وسیله‌ی مقداری کرم و پودر، زیبا و = = پنهان می‌شدند ولی حالا متأسفانه آن چه شایسته و مهم است فراموش شده است، پیوسته قاضیان انگلیسی این لباس را برای یادآوری تاریخ و تمدن اروپایی می‌پوشند و این همزمان است با اوج مصیبت زنا در قرن پانزدهم بر اروپا: پس جای بسی تفکر و تأمل است!! (برگرفته از کتاب (الإیدز یعزف لحن الموت) (ایدز آهنگ مرگ می‌خواند)، ص 195.) (موی مصنوعی) در کتاب صحیح بخاری و مسلم و بقیه کتب حدیث از پیامبر ص نقل شده است «أنَّهُ لعنَ الواصله والمستوصله» یعنی پیامبر ص زنی را که موی دیگران را به سر زنان دیگر پیوند می‌زند و همچنین زنی که خواهان پیوند زدن موی خود به زن دیگری است، نفرین و لعنت کرده است.
الواصله: به زنی می‌گویند که موی خود را به موی زن دیگری پیوند می‌زند. در همین راستا امام بخاری : حدیث معاویه س را بیان می‌کند: روزی معاویه س بر منبر پیامبر ص رفت و برای مردم خطبه‌ای ایراد کرد، دسته مویی را که به دست یکی از نگهبانان او بود به دست گرفت وگفت: ای اهل مدینه دانشمندان و علمای شما کجایند؟ چرا ساکت نشسته‌اید، از رسول الله ص شنیده‌ام که از چنین کاری نهی کرده‌اند و می‌فرماید: «إنّما هلکتْ بنو إسرائیلُ لما اتَّخذَ هذه نساؤهُمْ» آن چه طایفه‌ی بنی اسرائیل را به هلاکت داد این بود که زنانشان این عمل را انجام می‌دادند (یعنی موی دیگران را به سر خود پیوند می‌زدند).
معاویه س پیرامون پیوند مو مطلبی دارد مبنی بر این که استفاده کردن از موی سر مصنوعی درست در حکم پیوند است، این نشانه فهم عمیق و علم فراوان و فهم دقیق معاویه س می‌باشد. دلیل این که این فهم دقیق و عمیق است این است: زمانی که زن به خاطر این که موی سرش درازو یا پرپشت و زیاد شود، پیوند می‌زند این کار حرام و سزاوار لعنت است چون در این عمل فریب و پوشاندن عیب و دروغ وجوددارد. پس استفاده کردن از یک سر کاملاً مصنوعی و دروغین خیلی فریبنده‌تر و باطل‌تر و ناحق‌تر است، که این مطلب الحمدلله خیلی واضح و روشن است. علاوه بر موارد ذکر شده انجام این عمل تقلید از یهود می‌باشد و پیغمبر ص می‌فرماید: «مَنْ تَشَبَّهَ بقومٍ فهو منهُمْ»
هر کس به قوم و ملّتی شباهت پیدا کند پس او هم از آن قوم و ملّت محسوب می‌شود.
• سؤال: زمانی که بر سر زن هیچ مویی وجود نداشته باشد چه حکمی وجود دارد؟
جواب: شیخ ابن عثیمین جواب داد: بعد از آن که استاد حکم کلاه گیس را بیان کرد و گفتند که حرام است فرمود اگر هیچ مویی بر سر زن نبود و اصلاً مویی بر سر نداشت مثلاً کچل بود در این صورت اگر از کلاه گیس استفاده کند تا این عیب را بپوشاند مرتکب گناه نشده است. چون از بین بردن عیب و نقص جایز و درست است. پیامبر ص در یکی از غزوه‌ها برای پوشاندن عیب و نقص به یکی از اصحاب که بینی‌اش قطع شده بود اجازه داد که از بینی مصنوعی از جنس طلا استفاده کند. پس این مسئله وسیع‌تر از آن است که مسائلی همچون عمل‌های جراحی به منظور زیبایی و یا کوچک کردن بینی و غیره داخل آن شود. عمل جراحی به خاطر زیبایی از بین بردن عیب و نقص نیست اگر چنانچه برداشتن عیب و نقص باشد اشکالی ندارد مثلاً در بینی فرد نوعی کجی وجود داشته باشد و آنرا درست کند و یا برداشتن قسمتی از سیاهی باشد از نظر اسلام جایز است. اما در صورتی که این کارها به خاطر از بین بردن عیب و نقص نباشد مثل خال کوبی یا باریک کردن و تیز کردن ابروها ممنوع و حرام است و استفاده کردن از کلاه گیس در این موارد حتی اگر با اجازه و رضایت شوهر هم باشد حرام است چون رضایت و اجازه برای چیزی که خداوند آن را حرام کرده است اعتبار ندارد. (فتاوی اسلامیه (1/412).

• سؤال: اگر چنانچه زنی درمحل سبیل و ریش او مو بروید حکم آن چیست؟
جواب: شیخ ابن عثیمین جواب دادند: اگر مو در محل سبیل و ریش زن پیدا شد هیچ اشکالی برای برداشتن آن وجود ندارد. (فتاوی اسلامیه (1/412).
این بحث را با بیان احکام برداشتن بقیه‌ی موی اعضای بدن به نسبت زنها کامل‌تر می‌کنیم:

• سؤال: حکم برداشتن موی پاها و دستها برای زنان چیست؟

جواب: استاد گرامی شیخ بن باز جواب دادند: برداشتن موی پاها و دست‌ها برای زنان هیچ اشکال و گناهی ندارد و ما اشکالی نمی‌بینیم. (فتاوی متنوعه، ص 204.)
اما برداشتن موی زیر بغل و شرمگاه:
درست نیست برداشتن موی زیر بغل و شرمگاه بیش از چهل شبانه‌روز تأخیر شود. چون أنس از پیامبر صلی الله علیه وسلم نقل می‌کند که «وقَّتَ لنا رسولُ اللهِ ص في قَصِّ الشّارب وقَلمِ الظُّفرِ ونتفِ الإبطِ وحَلْقِ العانه أنْ لا نترکَ شَیئاً مِن ذلکَ أکثرَ مِن أربعین لیله».
پیامبر صلی الله علیه وسلم برای کوتاه کردن سبیل و گرفتن ناخن و کندن موی زیر بغل و شرمگاه برای ما زمان تعیین کرد که هیچ کدام از این‌ها را بیش از چهل شب به تأخیر نیاندازیم.
برداشتن موی صورت و ابرو از ديدگاه پزشکی
ای خواهرم بدان که خداوند بزرگ و مهربان هیچ چیزی را بدون حکمت و فلسفه حرام نکرده است، یکی از فلسفه‌های حرام بودن برداشتن موی صورت و ابرو، ضرر و زیانی است که اطراف چشم را در برمی‌گیرد، این شما و این نظر و رأی بعضی از پزشکان در این مورد:
بعضی از پزشکان متخصص چشم دو حالت را برای التهام بافت سلولی اطراف چشم به سبب کندن موی ابروها بیان کرده‌اند:
یکم: زنی است بیست و دو ساله که دو روز بعد از کندن موی ابروها، چشمانش دچار تورم و سرخی شده است و اجباراً برای علاج بیماری به پزشک مراجعه کرده است.
دوّم: زنی است که با رفتن نزد پزشکان متخصص زیبایی و کندن موهای ابرو و اطراف صورت، بعد از یک روز دچار سرخی و درد اطراف ابرو شده و بعد از چهار روز اطراف چشمش دچار التهاب و برآمدگی شده است که سبب بستری شدن او در بیمارستان گردیده است، و پزشکان مجبور شدند آنتی‌بیوتیک‌هایی از طریق رگ به او تزریق کنند، علاوه بر مشکلات بالا لکه‌های (سفیدی) بر صورت او تشکیل شده‌اند و این حالت بعد از شفا و علاجش عیب و نقصی به اندازه شش سانتی‌متر بر صورت او بر جای گذاشته است، این مسئله کافی است که مریض مجبور شود دوباره برای علاج زشتی به وجود آمده نزد متخصصین زیبایی برود و آن را اصلاح کند.
پزشکان معتقد هستند که زن‌ها باید از این آمیخته‌های گوناگون و مشکلات و سختی‌هایی که به خاطر کندن موی ابروها پیدا می‌شود خودداری کنند (با اینکه عوارض آمیخته‌ها کم هم باشد) و بر پزشکان لازم است که خود را برای علاج گندکاری‌هایی که بعد از برداشتن موی ابرو و … پیدا می‌شود با فعالیت و تلاش همه‌جانبه خود را آماده کنند.
مطالب بالا ترجمه حرف به حرف مجله پزشکی به نام ایجست می‌باشد که در شماره 1987 مایو منتشر شد (مجله المجتمع، شماره (830).
پس آیا امکان ندارد که این گرفتاری‌هایی که بعد از برداشتن موی ابروها و اطراف صورت پیدا می‌شود فلسفه تحریم این عمل از طرف پیغمبر ص که پیام‌آور سرشت و فطرت پاک بوده باشد؟؟ آن روز که فرمود: «لعنَ اللهُ النامصاتِ والمتنمصاتِ» خداوند زنانی را که ابروی دیگران را باریک و دراز می‌کنند و زنانی را که خواستار و خواهان این عمل هستند نفرین و لعنت کند، لعنت دور شدن و خارج شدن از فطرت و سرشت پاک است و تمرّد و سرپیچی از فرمان حق می‌باشد. و سرانجام عصیان و سرپیچی مجازات و عذاب و دور شدن از رحمت الهی را در پی خواهد داشت. این جسم دور شده از سرشت پاک خود چاره‌ای جز ابتلاء به ناراحتی‌های روانی و جسمی نخواهد داشت، و ممکن است که این التهابات و برآمدگیهای اطراف چشم به خاطر همین حالت‌ها باشد.
پس زن بی‌‌حجاب که ابروهایش را برداشته و باریک کرده است با این وضع از سالن آرایش خارج می‌شود در حالی که ایشان باید حتماً به جراح زیبایی مراجعه نمایند. (تعلیق الدکتور حمدی حسن فی مجله نفسها.)
دکتر و هبه احمد حسن (استاد دانشکده پزشکی – دانشگاه اسکندریه) می‌گوید: برداشتن موی ابروها با وسایل مختلف سپس بکار بردن قلم ابرو و غیره مثل مالیدن بعضی مواد بر پوست تأثیر زیان‌آوری بر آن خواهد گذاشت چون رنگ‌ها از ترکیبات معدنی سنگینی درست شده‌اند مثل مس و جیوه، در ترکیبات روغنی مثل روغن کاکائو ذوب می‌شوند همان طور که تمام مواد رنگی بعضی از مشتقات نفتی را دارند. و همگی این‌ها اکسیدهایی گوناگون هستند که به پوست ضرر می‌رسانند. و زمانی که پوست این مواد را از طریق سوراخهایش جذب کند دچار التهاب و حساسیت می‌شود. زمانی که استفاده از این مواد شیمیایی به صورت مستمر و دائمی باشد تأثیر زیان‌آوری بر بافت‌های تشکیل دهنده قلب، خون و کلیه خواهد داشت. این مواد که ترکیبات شیمیایی دارند حالت رسوبی کامل دارند که جسم به آسانی از آن نجات پیدا نمی‌کند. برداشتن موی ابرو با وسایل مختلف کِرْم پوست را ایجاد می‌کند در نتیجه سلول‌های پوست زیاد می‌شوند و در حالت توقف برداشتن موی ابروها با رشد قابل توجهی، بسیار زیاد می‌شوند در حالی که ما می‌دانیم که ابروهای طبیعی مناسب مو و پیشانی و گِردی صورت است (المتبرجات: الزهراء فاطمه بنت عبداله، ص 94 به نقل از کتاب المرأه المسلمه فی وجه التحدیات تألیف انور جندی، ص 62.)
نتیجه: این مطالب هشدار و زنگ خطری بود که پزشکان آن را بیان کردند که ای زنی که موی ابروها و … را برمی‌داری و باریک می‌کنی قبل از این که فرصت را از دست بدهی بیدار و آگاه شو، خداوند درست فرموده است: سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
[فصلت: 53].
«ما به آنان (که منکر اسلام و قرآنند) هر چه زودتر دلائل و نشانه‌های خود را در اقطار و نواحی (آسمانها و زمین که جهان کبیر است) و در داخل و درون خودشان که (جهان صغیر است) به آنان نشان خواهیم داد تا برای ایشان روشن و آشکار گردد که اسلام و قرآن حق است».