د اسلام په زرین تاریخ کې داسې ستوري شته چې رڼا یې د تل لپاره د مسلمانانو لار روښانه کوي. یو له دغو ځلانده ستورو څخه حضرت عثمان بن عفان (رض) دی، چې د اسلام دریم خلیفه، د رسول الله (ص) دوه ځله زوم، د حیا او سخاوت پیکر او د قرآن کریم د راټولولو ستر خدمتګار و. د هغه ژوند د ایمان، تقوا، بښنې او الله (ج) په لار کې د سرښندنې یوه بې سارې کیسه ده.

لومړنی ژوند او د اسلام منل

حضرت عثمان (رض) د قریشو په یوه مشهوره او شتمنه کورنۍ “بنو امیه” کې وزېږېد. هغه له ځوانۍ څخه په خپل نرم طبیعت، حیا، رښتینولۍ او غوره اخلاقو مشهور و. ان په جاهلیت کې یې هم له شرابو او نورو ناوړه کارونو څخه ځان ساته. کله چې د اسلام سپېڅلی دین راغی، حضرت عثمان (رض) یو له هغو لومړنیو کسانو څخه و چې د حضرت ابوبکر صدیق (رض) په بلنه یې اسلام ومانه. د اسلام په منلو سره یې د خپلې کورنۍ له سختو مخالفتونو سره مخ شو، خو په خپل ایمان کلک ولاړ پاتې شو.

ذوالنورین – د دوو رڼاګانو خاوند

حضرت عثمان (رض) ته “ذوالنورین” یعنی د دوو رڼاګانو خاوند ویل کېږي، چې دا لقب بل هېڅ صحابي ته نه دی ورکړل شوی. لامل یې دا و چې هغه لومړی د رسول الله (ص) له لور حضرت رقیې (رض) سره واده وکړ. کله چې هغې وفات شوه، نو رسول الله (ص) خپله دویمه لور حضرت ام کلثوم (رض) هم هغه ته په نکاح ورکړه. دا د حضرت عثمان (رض) لپاره یو ستر ویاړ و او د رسول اکرم (ص) سره یې د هغه د ځانګړې مینې او نږدېوالي ښکارندويي کوله.

د سخاوت او سرښندنې بې مثاله بېلګې

حضرت عثمان (رض) د “عثمان غني” په نوم هم یادېږي، ځکه چې الله (ج) ورته ډېر مال ورکړی و او هغه خپل مال په ډېر سخاوت سره د اسلام او مسلمانانو لپاره لګاوه. د هغه د سخاوت څو مشهورې بېلګې په لاندې ډول دي:

• د رومه څاه (بئر رومه): په مدینه منوره کې د اوبو یوه څاه وه چې د یوه یهودي ملکیت و او اوبه یې په مسلمانانو پلورلې. حضرت عثمان (رض) دا څاه په ډېره لوړه بیه وپېرله او د ټولو مسلمانانو لپاره یې وړیا وقف کړه.
• د تبوک غزا لپاره د لښکر سمبالول: کله چې رسول الله (ص) د تبوک غزا لپاره د مسلمانانو څخه د مرستې غوښتنه وکړه، حضرت عثمان (رض) د لښکر یوه لویه برخه په خپل شخصي مال سمبال کړه. ویل کېږي چې هغه زر اوښان له جهازونو سره، اویا اسونه او زر دیناره نغد رسول الله (ص) ته وړاندې کړل. په دې وخت کې رسول الله (ص) ډېر خوښ شو او ویې فرمایل: “مَا ضَرَّ عُثْمَانَ مَا عَمِلَ بَعْدَ الْيَوْمِ” (له نن وروسته به عثمان ته هېڅ عمل زیان ونه رسوي).

د خلافت دوره او د قرآن کریم راټولول

د حضرت عمر فاروق (رض) له شهادت وروسته، حضرت عثمان (رض) د شورا له لارې د مسلمانانو دریم خلیفه وټاکل شو. د هغه د خلافت دوره شاوخوا دولس کاله وه. د هغه د خلافت تر ټولو ستر او تاریخي خدمت د قرآن کریم په یوه مصحف (کتاب) کې راټولول او په یوه کره قرائت یې توحیدول و.

د اسلامي خلافت په پراخېدو سره، په بېلابېلو سیمو کې خلکو په بېلابېلو لهجو قرآن کریم تلاوت کاوه چې د اختلافاتو د رامنځته کېدو وېره وه. حضرت عثمان (رض) د سترو صحابه کرامو په مشوره، د حضرت ابوبکر (رض) په وخت کې راټولې شوې نسخې راوغوښتې، د هغو له مخې یې څو کره نسخې چمتو کړې او د اسلامي نړۍ مرکزونو ته یې ولېږلې ترڅو ټول مسلمانان په یوه قرائت قرآن کریم ولولي. دا ستر خدمت د دې لامل شو چې قرآن کریم تر قیامته له هر ډول تحریف او بدلون څخه خوندي پاتې شي.

د شهادت غمجنه پېښه

د حضرت عثمان (رض) د خلافت په وروستیو کلونو کې، د ځینو دسیسه ګرو او فتنه اچوونکو له خوا د هغه پر ضد تبلیغات پیل شول چې په پایله کې یو شمېر کسانو د هغه پر کور برید وکړ. باغيانو هغه په خپل کور کې محاصره کړ. سره له دې چې د هغه د دفاع لپاره ډېر صحابه کرام چمتو وو، خو حضرت عثمان (رض) د دې لپاره چې په مدینه کې د مسلمانانو ترمنځ وینه تویه نه شي، هغوی ته د جګړې اجازه ورنکړه.

په پای کې، د جمعې په مبارکه ورځ، کله چې حضرت عثمان (رض) روژه په خوله د قرآن کریم تلاوت کاوه، باغيانو پرې برید وکړ او هغه یې په شهادت ورساوه. ویل کېږي کله چې هغه شهید شو، د قرآن کریم هغه آیت یې تلاوت کاوه چې فرمايي:

“فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ” (البقره: ۱۳۷)
ژباړه: نو ژر ده چې د هغوی (د شر) په مقابل کې به الله تا ته کافي شي، او هغه ښه اورېدونکی، ښه پوه دی