جوانان و جوانی
جوان به كسي گفته مي شود كه پیوسته بالنده و با نشاط است و یک نواخت حرکت نمی کند و همیشه در جستجوی تازه ها و پیشرفت زنده گی است؛ کورکورانه تقلید نمی کند و دنبال حقیقت می گردد و میان قول و عمل خود توافق ایجاد می کند.
از ابتدای پیدایش و تاریخ بشر همه کسانی که تغییر آورده اند، تمدن ساخته اند و برای خود و ملت خود رفاهیت ایجاد کرده اند، جوانان بوده اند.
پیامبران الهی نیز با درک این مطلب که نیروی جوانی می تواند حرکت ها را به پیروزی برساند، توجه خویش را بیشتر بر سر تربیه ی نسل جوان متمرکز ساختند و پرچم اسلام نیز از آغاز طلوع خود تا امروز بر دوش جوانان حمل گرديده است.
پيامبر اسلامصلی الله عليه وسلم دعوت خود را بين جوانان آغاز نمودند و همه ی کسانی که دعوت پیامبرصلی الله عليه وسلم را قبول کردند و بعد از ایشان پرچم رسالت آسمانی را بلند داشتند همه جوانان بودند.
آن ها با نیروی جوانی بود که مسؤوليت های بسيار سنگين را با جان و دل پذرفتند و در راه آن هر چه داشتند با افتخار فدا کردند.
پس امروز هم اگر ما بخواهیم وطنی آرام، قدرت مند، با رفاه و سعادت مند داشته باشیم، یگانه راه آن توجه به تربیت جوانان است.
جوانان وطن ما نیز به مقتضای طبیعت جوانی بسيار علاقه مند به پويايي، بالنده گي و نشاط هستند؛ اگر به این نیروی پرشور و با نشاط توجه جدی نشود، شکار دشمن شده به جای تعهد به دین و وطن؛ متعهد به مصالح شخصی خود شده و سرانجام به خاطر خود، مصالح و منافع وطن را نا دیده گرفته و برای دشمنان دین و وطن به آله ی دست و جاسوس تبدیل شده و نام و ننگ و ناموس خویش را خدای ناخواسته به نانی از دست می دهد!
پس باید ما بدانیم و فراموش نکنیم که امروز بیش هر زمان دیگر ضرورت به جوانان فعال و توانمند و متيني است که براي خود هدفي فراتر از زنده گي تعيين کرده و وجودش را همچون حلقه اي در زنجيره ی ملتش قرار داده و داراي آرمان و الگوي والايي باشد و در جهت اهداف بلند و سربلندی ملت خود شب و روز تلاش و فعاليت کند و به سرعت و تندي رعد و برق هاي خروشنده، و به قوت طوفان هاي شديد و به ثبات و پايداري طبيعت به سوي کمال بشتابد و در سفر زنده گي عاشق و دوست دار دین و وطن خویش باشد و در کار زار زنده گی سنگر ایمان، وجدان و انسانیت را از دست ندهد و برای رفاه تمام بشر ارزش های والای انسانی را در خود و جهان پیرامونش نهادینه بسازد.
وگر نه انسان جوان به آب زلالی می ماند که اگر پیوسته به سوی تعالی و رشد مادی و معنوی خویش در حرکت نباشد، می گندد و تیره و بدبو می گردد.
عبدالقادر مومن
