این است راه پاکی ازگناه
از روز آفرینش آدم(علیه السلام)تا به این روزگاران، انسان ها و شیاطین باهم در پیکارند، شیطان با حرکتش در تار و پود انسان ها، می خواهد تا آنها سر تسلیم را در برابر او و خواهشات زود گذر دنیا فرود آرند، دراین میدان، گاهی کامیابی چشم گیری به او دست می دهد، اما یاد پروردگار و رجوع و تسلیمی بنده به او تعالی، تمام دست آوردهایش را با خاک یکسان می سازد.
این پیکارو این مقابله تا روز رستاخیز روان خواهد بود و گاهی یکی غالب خواهد شد و گاهی دیگری؛ ولی کامیابی نهایی و رستگاری آخری از آن بنده مومن و متقی خواهد بود.
جای شک نیست که به جز پیامبران، دامن هر فرزند آدم(علیه السلام) به لکه های عصیان و گناه داغ دار می باشد، که این لکه ها گاهی کم می شود و گاهی زیاد و بعضی اوقات این لکه ها توسط آب های گرم و زلال اشک محوه شده، دامن انسان از آنها رهایی می یابد.
جای شک نیست که به جز پیامبران، دامن هر فرزند آدم(علیه السلام) به لکه های عصیان و گناه داغ دار می باشد، که این لکه ها گاهی کم می شود و گاهی زیاد و بعضی اوقات این لکه ها توسط آب های گرم و زلال اشک محوه شده، دامن انسان از آنها رهایی می یابد.
هرگاه انسان چهره خود را در آیینه شریعت با گرد و غبار گناه آلوده دید، می تواند که چهره خود را با طلب آمرزش بشوید و برای روح و روانش آرامش کمایی نماید؛ رسول الله(صلی الله علیه و سلم) با وجود پاکی از گناهان، در یک شبانه روز صد مرتبه طلب آمرزش می کردند و امت خویش را نیز به این امر پسندیده امر کرده اند، این حدیث را مشاهده فرمایید: أیها الناس! توبوا إلی الله وستغفروه، فإنی أتوب فی الیوم مأتة مرة.
ترجمه: ای مردم! به الله(جل جلاله)رجوع نمایید و از آن طلب آمرزش بکنید،زیرا من در هر روز صد بار توبه می کنم.
ترجمه: ای مردم! به الله(جل جلاله)رجوع نمایید و از آن طلب آمرزش بکنید،زیرا من در هر روز صد بار توبه می کنم.
در توبه باز است
اگر گناهان انسان با کوه ها هم وزن گردد ویا همچو کف دریاها وسعت پیدا کند، خداوند متعال تمام آن گناهان را با همه بزرگی اش می بخشد، خداوند بزرگ(جل جلاله) درهای توبه را به روی بندگان خود باز گذاشته است و گناهان بنده را می بخشد تا زمانیکه نفس بنده در گلویش نرسیده باشد و یاهم آفتاب سیر حرکتش را عوض کرده از جانب مغرب طلوع ننماید.
من صد قتل کرده ام
اگر گناهان انسان با کوه ها هم وزن گردد ویا همچو کف دریاها وسعت پیدا کند، خداوند متعال تمام آن گناهان را با همه بزرگی اش می بخشد، خداوند بزرگ(جل جلاله) درهای توبه را به روی بندگان خود باز گذاشته است و گناهان بنده را می بخشد تا زمانیکه نفس بنده در گلویش نرسیده باشد و یاهم آفتاب سیر حرکتش را عوض کرده از جانب مغرب طلوع ننماید.
من صد قتل کرده ام
ابو سعید خدری(رضی الله عنه) روایت می کند که رسول الله(صلی الله علیه وسلم) فرمودند:
در زمانه های قبل از شما مردی بود که 99 قتل کرده بود، از مردم پرسید که دانا ترین شما کیست؟ راهبی را برای او نشان دادند، نزد آن رفت و گفت من99 قتل کرده ام، آیا توبه ام قبول می شود؟ عالم گفت: نه! آن را نیز کشت و 100تن را تکمیل کرد، باز از عالم ترین مردم پرسید، آنرا به عالمی رهنمایی کردند و برایش گفت که 100 قتل کرده ام آیا توبه ام قبول می شود، عالم گفت: بلی! چه کسی میان تو و توبه حایل شده می تواند، ولی به فلان جا برو که اهل آن جا مردمان خوب ا ند و باشندگان قریه تو مردمان بد هستند؛ به قصد آن دیار به راه افتاد و در نیمه راه مرگ به سراغش رسید، فرشته گان رحمت و عذاب با هم در گفت و گو پرداختند؛ فرشته رحمت گفت: این مرد از صدق دل رجوع کرده است و فرشته عذاب گفت: این مرد هرگز کار نیکو را انجام نداده است،همان بود که فرشته سومی به صورت آدمی آمد و میان آن دو حکم قرار گرفت و چنان فیصله کرد که به هر سرزمین که نزدیک باشد، از جمله ای همانش حساب نمایید، وقتی هردو زمین را اندازه گرفتند، دیدند که به آن سرزمین نزدیک است که قصد به آن جا داشت و ملایکه رحمت روحش را قبض نمود.
در زمانه های قبل از شما مردی بود که 99 قتل کرده بود، از مردم پرسید که دانا ترین شما کیست؟ راهبی را برای او نشان دادند، نزد آن رفت و گفت من99 قتل کرده ام، آیا توبه ام قبول می شود؟ عالم گفت: نه! آن را نیز کشت و 100تن را تکمیل کرد، باز از عالم ترین مردم پرسید، آنرا به عالمی رهنمایی کردند و برایش گفت که 100 قتل کرده ام آیا توبه ام قبول می شود، عالم گفت: بلی! چه کسی میان تو و توبه حایل شده می تواند، ولی به فلان جا برو که اهل آن جا مردمان خوب ا ند و باشندگان قریه تو مردمان بد هستند؛ به قصد آن دیار به راه افتاد و در نیمه راه مرگ به سراغش رسید، فرشته گان رحمت و عذاب با هم در گفت و گو پرداختند؛ فرشته رحمت گفت: این مرد از صدق دل رجوع کرده است و فرشته عذاب گفت: این مرد هرگز کار نیکو را انجام نداده است،همان بود که فرشته سومی به صورت آدمی آمد و میان آن دو حکم قرار گرفت و چنان فیصله کرد که به هر سرزمین که نزدیک باشد، از جمله ای همانش حساب نمایید، وقتی هردو زمین را اندازه گرفتند، دیدند که به آن سرزمین نزدیک است که قصد به آن جا داشت و ملایکه رحمت روحش را قبض نمود.
حدیث فوق برای ما می رساند که گناه به هر اندازه که بزرگ باشد، در صورت توبه و رجوع صادقانه به الله تعالی بخشیده می شود و بنده به سبب بزرگی گناه نه باید نا امید شود.
فواید استغفار
الف ــ بخشش گناهان: خداوند(جل جلا له) برای گناه کاران و سرپیچان، در صورت طلب آمرزش ،تمام گناهان آنان را می بخشد، برابر است که گناه هان شان به هر اندازه باشد.
ب ــ فراوانی در حاصلات: خداوندمتعال به سبب رجوع صادقانه ای بندگانش بر آنها از در رحمت پیش آمده آسمان را مامور می گرداند تا با ریختاندن آب با موقع و باران های سود بخش، در حاصلات زمین فراوانی بیاورد و سبب خوشحالی بنده گانش گردد.
ج ــ گشادگی در روزگار: استغفار و پوزش خواهی، گشادگی روزگار را در قبال داشته و نمی گذارد تا فاقه و تنگنا بنده گان خداوند را در محاصره خویش در آورد.
د ــ فرزندان بیشتر
فرزندان و پسران سبب تقویت مشت و بازوی انسان می شود و هر انسان می پسندد که دارای فرزندان صالح و نیکو باشد و خداوند(جل جلاله) با فضل و مرحمت خویش بنده تایب را فرزندان بشتر ارزانی می فرماید.
چهار نکته بالا را این آیات قرآن کریم برای ما می رساند:
إستغفروا ربکم إنه کان غفارا یرسل السماء علیکم مدرارا و یمددکم بأموال و بنین و یجعل لکم جنت و یجعل لکم انهرا سوره نوح(10-12)
ترجمه: آمرزش بخواهید از رب خود یقینا اوست آمرزنده، رها می سازد از آسمان بر شما باران پیاپی، و اضافه می دهد به شما مال و پسر و می سازد برای شما باغ ها و جاری می کند بر شما جویها.
ه ــ شادمانی خداوند (جل جلاله)
ما به سبب ظلم که بر نفس های خویش روا می داریم، مجبور می شویم تا اشک بریزیم و طلب آمرزش نماییم، با وجود این که توبه ضرورت شخصی خود ما می باشد، شادمانی پروردگا را نیز در قبال دارد.
پیامبر(صلی الله علیه وسلم) می فرماید: به تحقیق که خداوند شادتر می شود به توبه بنده ای خود، از یکی از شما که شتر گم شده اش را در بیابان بیابد.(متفق علیه)
الف ــ بخشش گناهان: خداوند(جل جلا له) برای گناه کاران و سرپیچان، در صورت طلب آمرزش ،تمام گناهان آنان را می بخشد، برابر است که گناه هان شان به هر اندازه باشد.
ب ــ فراوانی در حاصلات: خداوندمتعال به سبب رجوع صادقانه ای بندگانش بر آنها از در رحمت پیش آمده آسمان را مامور می گرداند تا با ریختاندن آب با موقع و باران های سود بخش، در حاصلات زمین فراوانی بیاورد و سبب خوشحالی بنده گانش گردد.
ج ــ گشادگی در روزگار: استغفار و پوزش خواهی، گشادگی روزگار را در قبال داشته و نمی گذارد تا فاقه و تنگنا بنده گان خداوند را در محاصره خویش در آورد.
د ــ فرزندان بیشتر
فرزندان و پسران سبب تقویت مشت و بازوی انسان می شود و هر انسان می پسندد که دارای فرزندان صالح و نیکو باشد و خداوند(جل جلاله) با فضل و مرحمت خویش بنده تایب را فرزندان بشتر ارزانی می فرماید.
چهار نکته بالا را این آیات قرآن کریم برای ما می رساند:
إستغفروا ربکم إنه کان غفارا یرسل السماء علیکم مدرارا و یمددکم بأموال و بنین و یجعل لکم جنت و یجعل لکم انهرا سوره نوح(10-12)
ترجمه: آمرزش بخواهید از رب خود یقینا اوست آمرزنده، رها می سازد از آسمان بر شما باران پیاپی، و اضافه می دهد به شما مال و پسر و می سازد برای شما باغ ها و جاری می کند بر شما جویها.
ه ــ شادمانی خداوند (جل جلاله)
ما به سبب ظلم که بر نفس های خویش روا می داریم، مجبور می شویم تا اشک بریزیم و طلب آمرزش نماییم، با وجود این که توبه ضرورت شخصی خود ما می باشد، شادمانی پروردگا را نیز در قبال دارد.
پیامبر(صلی الله علیه وسلم) می فرماید: به تحقیق که خداوند شادتر می شود به توبه بنده ای خود، از یکی از شما که شتر گم شده اش را در بیابان بیابد.(متفق علیه)
شروط قبولیت توبه:
می شود که سطور بالا، قلب خوانده خود را مجبور ساخته باشد، که از قله های غرور پایان شده، برکرده های گذشده خود اظهار پشیمانی نماید و با نهادن جبین خود بر روی زمین و ریختاندن اشک های نقره فام خود از خالق جهانیان آمرزش بطلبد.
برای اینکه ندامت و توبه ما قبول گردد، باید که خصوصیت ذیل را در خود دارا باشد.
الف ــ طلب آمرزش: باید طلب آمرزش از خلوص دل باشد و زبان نهانی انسان با زبان دهانی انسان یکجا شده، بر کرده های ناشایسته خود اظهار پشیمانی نماند.
ب ــ در آینده ها گناه نکردن: وقتی انسان دستش را بلند کرد و یا پیشانی اش را بر زمین مالید و آمرزش خواست، باید که در نیایش خود ترک دایمی آن گناه را نیز جا بدهد.
د ــ اگر ازگناه که طلب آمرزش می نماید، حق بنده و یا بنده گان خداوند نیز شامل باشد، باید از آنها نیز آمرزش خواسته شود،زیرا خداوند متعال برای خود اجازه نمی دهد تا در حق بندگانش دخالت نماید.
خداوند(جل جلاله) تمام خطاها و گناهان ما را قبل از مرگ بخشیده و با آمرزش گناهان مارا بنوازاد.
می شود که سطور بالا، قلب خوانده خود را مجبور ساخته باشد، که از قله های غرور پایان شده، برکرده های گذشده خود اظهار پشیمانی نماید و با نهادن جبین خود بر روی زمین و ریختاندن اشک های نقره فام خود از خالق جهانیان آمرزش بطلبد.
برای اینکه ندامت و توبه ما قبول گردد، باید که خصوصیت ذیل را در خود دارا باشد.
الف ــ طلب آمرزش: باید طلب آمرزش از خلوص دل باشد و زبان نهانی انسان با زبان دهانی انسان یکجا شده، بر کرده های ناشایسته خود اظهار پشیمانی نماند.
ب ــ در آینده ها گناه نکردن: وقتی انسان دستش را بلند کرد و یا پیشانی اش را بر زمین مالید و آمرزش خواست، باید که در نیایش خود ترک دایمی آن گناه را نیز جا بدهد.
د ــ اگر ازگناه که طلب آمرزش می نماید، حق بنده و یا بنده گان خداوند نیز شامل باشد، باید از آنها نیز آمرزش خواسته شود،زیرا خداوند متعال برای خود اجازه نمی دهد تا در حق بندگانش دخالت نماید.
خداوند(جل جلاله) تمام خطاها و گناهان ما را قبل از مرگ بخشیده و با آمرزش گناهان مارا بنوازاد.
