اور ته د ابراهیم علیه السلام اچولو پېښه
ابراهيم علیه السلام په اور کې سوځي
دابراهيم علیه السلام قوم دده دسوځولو لپاره اقدام وکړ، داچي ولي يې ابراهيم علیه السلام په اورسوځى؟ ددوى په آند دا دابراهيم علیه السلام جرم وو چي ددوى دخدايانو سپکاوى يې کړى وو او ددى خدايان يې په بې پروايۍ سره مات کړي وه بالاخره په بټو ټولولو يې پيل وکړئ دا کار دوى دخدايانو قرباني بلل آن تردې چي يوه ښځه به ناروغه سوه نو نذر به يې ومانه چي که زه جوړه سوم زه به دابراهيم علیه السلام دسوځولو لپاره بوټي ټولوم . لنډه داچي دوى دبټو ټولولو لپاره پوره هڅي کولې دابراهيم علیه السلام سزا يې له دې وجهي څخه ځنډولې وه چي ښه ډېر بوټي ټول کړي . بوټي يې خورا ډېر سره جمعه کړه چي بيخي ددوى داور بلولو ځاى تنګ سو وروسته يې دغه اور ولګاوه ، لمبې پورته سوې ، ابراهيم علیه السلام يې لاس تړلى ورته راوستى او اور ته يې وروغورځاوه . ابراهيم علیه السلام دخپل لوى خداى جل جلاله ترنظارت لاندي وو ، کله به حقيقي خداى جل جلاله خپل رښتينى استازى دظالمانو او ګمراهانو په لاس په اورسوځي ؟ کله چي ابراهيم علیه السلام اور ته وغورځول سو الله جل جلاله امر وکړ،
قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ (69) وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70) (سورة الانبياء الايتان ٦٩ ، ٧٠)
ژباړه :موږ وويل : اې اوره! يخ اوسلامت سه پر ابراهيم علیه السلام باندي ، دوى وابراهيم علیه السلام ته دچل اراده وکړي نو موږ دوى دسختو تاوانيانو څخه وګرځول.
وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ (51) إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ (52) قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ (53) قَالَ لَقَدْ كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (54) قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ (55) قَالَ بَلْ رَبُّكُمْ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَى ذَلِكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ (56) وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ (57) فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ (58) قَالُوا مَنْ فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ (59) قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (60) قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَى أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ (61) قَالُوا أَأَنْتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ (62) قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنْطِقُونَ (63) فَرَجَعُوا إِلَى أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ (64) ثُمَّ نُكِسُوا عَلَى رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَؤُلَاءِ يَنْطِقُونَ (65) قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ (66) أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (67) قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (68) قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ (69) وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70) (سورة الانبياء الايات ٥١ الي ٧٠)
ژباړه :بېشکه موږ ابراهيم علیه السلام ته لار موندنه ورکړې وه او موږ تردې وړاندي پر ده باندي علم لرونکي و، ياده کړه هغه وخت چي ابراهيم علیه السلام خپل پلار او قوم ته وويل : دا څنګه بتان دي چي تاسو يې عبادت کوئ؟ دوى په جواب کي ورته وويل :داهغه بتان دي چي زموږ پلرونو يې عبادت کاوه . ابراهيم علیه السلام ورته وويل :تاسو او ستاسو پلرونه په څرګنده ګمراهي کي واست . قوم يې ورته وويل :ته موږ ته حق بيانوې او که بازۍ کوې ؟ ابراهيم علیه السلام ورته وويل :بلکي ستاسو رب هغه ذات دئ چي داسمانو او مځکي رب دئ ، هغه رب دئ چي مځکه او اسمانونه يې پيدا کړي او زه پردغه باندي شاهد يم ، په الله جل جلاله قسم کوم چي زه به ستاسو دبتانو علاج کوم وروسته تردې چي تاسو شاوګرځوئ يعني چي تاسو په مېله ولاړ سئ.ابراهيم علیه السلام بتان رېزه ، رېزه کړه مګر هغه غټ بت يې مات نه کړ، ددې لپاره چي دوى ورته رجوع وکړي . (کله چي دوى راغلل ) وې ويل : دا بتان چا مات کړي دي؟ بېشکه دغه کس دظالمانو څخه دئ ، دوى وويل : موږ اورېدلي دي چي يوځوان دئ دبتان عيبونه يادوي ابراهيم ورته ويل کيږي ، دوى وويل : تاسو يې راولى دخلګو په مخ کي چي شاهدي باندي ادا کړي . دوى ورته وويل : اې ابراهيمه!دغه زموږخدايان تا مات کړي دي ؟ ده ورته وويل : بلکي هغه لوى ستاسو هغه لوى خداى مات کړي دي نو تاسو پوښتنه ځني وکړئ که خبري کولاى سي ، نو دوى وګرځېدل بيايې وويل : بېشکه تاسو خو خامخا ظالمان ياست ( دوى په خپلو منځو کي سره وويل چي تاسو خو ظالمان ياست چي دداسي چا بندګي کوئ چي هغه خبري لا هم نسي کولاى ) بيا يې لاسونه پر سر ونيول (اوابراهيم علیه السلام ته يې وويل:) بېشکه ته پوهېږې چي دغه بتان خبري نه سي کولاى ،ابراهيم علیه السلام وويل: ايا تاسو ديوه داسي چا عبادت کوئ دالله جل جلاله ماسوا چي تاسو نه ګټه رسولاى سي او نه تاوان درسولاى سي ، تاسو ته ناخوښه ده او هغه څه چي تاسو يې عبادت کوئ دالله جل جلاله ماسوا ايا تاسو نه پوهېږئ؟ دوى وويل : ابراهيم علیه السلام وسوځئ او دخپلو خدايانو ننګه وکړئ که تاسو کونکي ياست.موږ وويل : اې اوره! يخ اوسلامت سه پر ابراهيم علیه السلام باندي ، دوى وابراهيم علیه السلام ته دچل اراده وکړه نو موږ دوى دسختو تاوانيانو څخه وګرځول.