اهل جنت، به کدام زبان سخن می گویند؟
زبان، وسیله افهام و تفهیم و یکی از آیه ها و نعمت های بزرگ الهی برای انسان ها می باشد، چیزی که سایر زنده جان ها از آن محروم اند.
الله ـ جل جلاله در سوره روم آیه (۲۲) اختلاف زبان ها و رنگ ها را نشانه ای برای عظمت و الوهیت خود عنوان نموده می فرماید: « ومن آیاته خلق السموات والارض واختلاف السنتکم و ألوانکم إن فی ذلک لآیات للعالِمین»
( واز آیات و نشانه های خدا، آفرینش آسمان ها و زمین و اختلاف زبان ها و رنگ های شما است، بدون شک در این پدیده ها، نشانه های زیادی برای دانشمندان است).
از نظر اصول و اساسات اسلامی هیچ زبان بر زبان دیگر برتری ندارد و اهل زبان ها نیز حق ندارند بالای یک دیگر، فضل فروشی نمایند و یا زبان شان را معیار ارجحیت و فضیلت خود بدانند، پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه و سلم ـ می فرماید: «لا فضل لعربی علی عجمی إلا بالتقوی» ( هیچ عربی را بر غیر عربی فضیلتی نیست مگر به اساس تقوا و پرهیزگاری).
اما راجع به اصل مسئله که اهل جنت به کدام زبان سخن می گویند؟ باید گفت:
در میان عموم مسلمانان مشهور شده است که زبان اهل جنت عربی است و هر کسی که مستحق جنت شود، زبان عربی را خود بخود یاد می گیرد، دلیل این ادعا، روایت ذیل است:
عن ابن عباس رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ( أحبوا العرب لثلاث لأني عربي ، والقرآن عربي ، وكلام أهل الجنة عربي ) .
به حواله طبرانی،حاکم و بیهقی
ترجمه: (عرب ها را بخاطر سه چیز دوست بدارید، زیرا من عربی هستم، قرآن عربی است و زبان اهل جنت نیز عربی است.)
همچنان روایت غیر مشهور دیگری به روایت دیلمی به این عبارت نقل شده است: ” لِسَانُ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْعَرَبِيَّةُ وَالْفَارِسِيَّةُ الدَّرِيَّةُ ” یعنی زبان اهل جنت، عربی و فارسی دری است.
این دو روایت از لحاظ متن مشهور اما از لحاظ سند مردود هستند زیرا علمای فن مانند امام ابن جوزی و حافظ ذهبی به موضوع بودن آن حکم می کنند و ناصرالدین البانی آن را از جمله احادیث ضعیف و بی اساس می شمارد.
بناءً در مورد این که اهل جنت به کدام زبان سخن می گویند، حدیث صحیح و قابل اعتماد وجود ندارد.
اما با یک تامل و تدبر کوتاه در قرآن کریم ما می توانیم جواب این سوال را از این کتاب جامع و فراگیر پیدا کنیم به این آیت توجه کنید!
{نحن اولیائکم فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة و لکم فیها ما تشتهی انفسکم و لکم فیها ما تدعون} سوره فصلت آیه ۳۱
ترجمه: (ما دوستان و همکاران شما در دنیا و در آخرت هستیم و برای شما در آخرت هر آنچه هست که نفس های تان اشتها دارد و برای شما در آن(بهشت) آنچه که می خواهید، هست.
با توجه به این که کلمه ” ما ” در زبان عربی افاده عموم را می کند، به همین ملحوظ، خواسته های اهل جنت را به مواد خوارکی و غیره محدود کرده نمی توانیم و مطابق به مفهوم این آیت، اهل جنت آزاد هستند و با هر زبانی که دل شان بخواهد سخن می گویند و هر زبانی را که بخواهند فرا بگیرند، به آسانی می توانند بیاموزند و به آن تکلم کنند، آنجا بهشت است در آنجا هویت و ملیت کسی زیر پای نمی شود و کسی مجبور به کاری نمی شود که نمی خواهد.
آیت مزبور، پاسخگوی سوالاتی دیگری هم است که به آن نمی پردازیم.
با حرمت و سپاس