اسلام و هدف زنده گی
اغلب چنین سوالات متوجه افراد متفکر میگردد.
مردم به سوالات ذیل به طرق مختلف جواب می دهند.
بعضی مردم فکر می کنند که هدف زنده گی آنها بدست آوردن پول وثروت است اما بعد از بدست آوردن و جمع نمودن میلیون ها دالر هدف و مقصد زنده گی آنها چه خواهد بود؟ اگر هدف زنده گی ثروت و دارایی باشد پس بعد از اینکه انسان ثروتمند شد دیگر هدفی نخواهد داشت. (در حقیقت ، در اینجا مشکلات بعضی مردم درعرصه های اخیر زنده گی آنها وجود دارد) زیرا بعد از جمع نمودن پولی که آنها آرزو نموده بودند، زنده گی آنها بی هدف شده در تشویش ، نا آرامی بسر برده و ترس یا دلهره عدم یا نابود شدن را متحمل میگردند.
آیا حاصل نمودن پول و ثروت یک هدف است؟
بیشتر به گوش میرسد که مردم ثروتمند البته نه تنها خود شخص پولدار بلکه یکی از اعضای فامیل مانند خانم و یا فرزندان وی، دست به خود کشی میزنند. سوال در اینجاست که آیا هدف بدست آوردن ثروت فرد را خوشبخت می سازد یا اینکه آیا پول و دارای برای او خوشی به بار می آورد؟
در بیشترین حالات جواب نخیر می باشد. آیا هدف جمع نمودن ثروت یک هدف طویل المدت یا دیرین می باشد؟ چنانچه ما میدانیم یک طفل که پنج سال عمر دارد در آرزوی ثروت نمی باشد، چون وی یک بازیچه خود را از میلیون ها دالر با ارزش تر می داند. یک نوجوان هیجده ساله همچنان خواب ثروت را نمی بیند زیرا وی به کار های مصروف است که برایش نسبت به ثروت با ارزش تر است.به عین ترتیب یک شخص نود ساله آنقدر علاقمند ثروت نیست زیرا وی بیشتر مواظب صحت خود است، پس این مثال ثابت می نماید که ثروت و دارائی هدف دیرینه درحالات مختلف زندگی فرد نمی باشد. پول و ثروت خوشی قلیلی را به یک شخص بی اعتقاد و بی ایمان به بار می آورد چون وی به خاتمه و سرنوشت خویش متیقن و مطمئن نیست.
در حقیقت یک شخص بی اعتقاد از هدف زنده گی چیزی ندانسته و اگر کدام هدفی هم داشته باشد هدف و مقصد وی موقتی و خود شکنی تلقی خواهد شد. ثروت و دارائی برای یک شخص بی اعتقاد چه سودی خواهد داشت در حالیکه وی از انجام زنده گی خویش دلهره داشته و در مورد همه چیز مشکوک باشد؟
امکان دارد که یک شخص بی اعتقاد و مشرک پول بسیاری بدست آرد اما وی با بدست آوردن این ثروت خود را از دست میدهد.
عبادت پروردگار جهانیان منحیث یک هدف
از سوی دیگر ایمان به الله (ج) هدف زنده گی را که مومن به آن ضرورت دارد، مهیا می نماید. در دین مقدس اسلام هدف یا مقصد زنده گی عبادت حق تعالی (ج) میباشد. اصطلاح عبادت تمام اعمال اطاعت از اوامر الله (ج) را در بر می گیرد. هدف اسلامی زنده گی در مقابل امتحان زمان مقاومت نموده میتواند. یک مسلمان واقعی برای هدف مذکور در تمام حالات زنده گی خود چه وی طفل، نوجوان، جوان و یا سالخورده باشد، ایستاده گی می نماید. عبادت اله تعالی خاصتآ در چهار چوب دین مقدس اسلام زنده گی انسان را هدفمند و پرمفهوم می سازد.
به اساس دین مقدس اسلام، زنده گی دردنیای فعلی یک عرصه بسیار کوتاه زنده گی ما می باشد. بعد از این زنده گی دیگری وجود دارد (زنده گی پس از مرگ ).
موقف انسان درزنده گی بعد ازمرگ به اسا س اعمال وی دراین د نیا تعین می گردد.
بعد ازمرگ ونابود شدن این جهان روز قضا وت(روزقیامت)می آید که در روزمذکور الله (ج) مردم را به اساس اعمال شان اجر و یا جزا میدهد.
زنده گی نخست به عنوان امتحان
دین اسلام به زنده گی نخست منحیث امتحان ویا بررسی انسان می نگرد. روز قضاوت یا عدالت هو به هو همانند روزی است که نتایج امتحان امتحان دهنده گان اعلام می گردد.
زنده گی دومی(بعد از مرگ) وقتی است که امتحان دهنده گان ازنتایج اعما ل شان در امتحان لذت برده ویا رنج ودرد را متحمل می شوند .خط زنده گی دراسلام واضح، ساده ومنطقی بوده یعنی زنده گی نخستن ،مرگ، بعدا روز قضا وت وعدالت و پس از آن زنده گی دومی با داشتن چنین خط واضح زنده گی وجود دارد، یک مسلمان دارای هدف واضح در زنده گی خود بوده وی می داند که خداوند( ج) او را خلق نموده ، همچنان می داند که در زنده گی نخستین که باید الله (ج) را عبادت نماید ، چند سالی محدودی را سپری خواهد کرد زیرا خداوند (ج) از وی سوال خواهد نمود و او در مقابل الله (ج) مسوول اعمال عام و خاص خویش خواهد بود، چون خداوند متعال از تمام اعمال مردم با خبر و دانا است.
یک مسلمان واقعی می داند که اعمال اش در این دنیا تعین کننده زنده گی وی در دنیای دیگر (زنده گی دوم ) است وی همچنان می داند که زنده گی فعلی کوتاه مدت بوده البته کم و بیش صد سال، در حالیکه زنده گی بعدی یازنده گی جهان د یگرابدی است.
بقای زنده گی جهان دوم
مفهوم ماهیت ابدی بودن زنده گی دوم یا جهان دوم مذکورتاثیر فوق العاده بالای زنده گی نخستین مسلمانان دارد.
زیرا مسلمانان میدانند که اعمال زنده گی فعلی تعین کننده زنده گی ابدی آینده آنها میباشد، این همچنان توسط قضاوت خداوند تعالی تعین میگردد.
با عقیده به زنده گی بعد از مرگ و روز عدالت و قضاوت (روز قیامت)، زنده گی یک مسلمان پر مفهوم تر و هدفمندتر میگردد.
هدف اساسی و دیرین یک مسلمان حاصل نمودن رضای خالق اش و رفتن به جنت برین میباشد.
یا به عبارت دیگر، هدف یا مقصد متداوم یک شخص مسلمان اطاعت از الله ج، تسلیم نمودن خود به خداوند تعالی ، بجا آوردن تمام اوامر حق تعالی و بطور دوامدار در ارتباط بودن با خداوند متعال با ادای نماز های پنجگانه، روزه گرفتن سال یکماه، دادن زکات(چه جبری و یا چه داوطلبانه البته اکثر اوقات) و حج خانه کعبه شریفه (یک بار در طول عمر درصورت توان) میباشد.
نیازمندی های مبرم برای هدف دایمی
انسانها در عرصه های مختلف زنده گی شان دارای اهداف و مقاصد مختلف مانند جمع نمودن پول و دارایی، بر آورده ساختن خواهشات جنسی، خوردن، نوشیدن و رقصیدن اند اما تمام اهداف مذکور موقتی بوده که به زودی فنا میشوند. بطور مثال پول بدست میاید و دوباره به مصرف میرسد، صحت همچنان در یک حالت قرار ندارد زیرا دریک زمان انسان صحتمند بوده و زمانی دیگرمریض میباشد به عین ترتیب اعمال جنسی نیز همیشه صورت گرفته نمی تواند.
تمام این خواهشات برای پول، غذا، اعمال جنسی به سوال شخص که از خود میپرسد: بعدا چه؟ جوابگو نیست.
پس چه؟
با این همه دین مقدس اسلام اشخاصی را که از دین مذکور صادقانه پیروی مینمایند از سوال مغلق “هدف زنده گی چیست؟” نجات میدهد.
دین مقدس اسلام از آغاز برای مسلمانان واضح مینماید که هدف و مقصد دایمی و اساسی زنده گی عبادت الله ج میباشد.
ما باید بدانیم که یگانه راه نجات ما در زنده گی فعلی و زنده گی بعد از مرگ شناخت خالق ما بوده و به وی ایمان آورده و صرف وی را عبادت نمایم.
