اختریزې لنډۍ (ټپې)
د اختر په اړه ټپې:
د روژې هر ماښام اختر دى
ټوټې ټوټې د پېشلمي د لاسه يمه
اختر ته ځكه خوشالېږم
چې مرور جانان به ما پخلا كوينه
اختر ته ځكه خوشالېږم
چې مسافر اشنا مې كلي ته راځينه
اختر ته ډېره خوشاليږم
زما د يار وعده اختر دى رابه شينه
اختره! تل تر تله اوسې
زه د الله په در كې دا دوعا كومه
اختره! تل تر تله اوسې
چې د بېلتون په كور تر مرګه وي ويرونه
اختره! څنګه به خوشال شم
چې مې په زړه پراته دلۍ دلۍ غمونه
اختره! څومره بختور يې
چې دوه ياران يو بل ته غېږې وركوينه
اختره! ستا خوشالي څه كړم
زه د بېلتون د لاسه اور كې ستي شومه
اختره! شكر دى چې راغلې
په انتظار درته له ډېرې مودې ومه
اختره! ډېر دې احسان مند يم
چې مرور آشنا مې بياغېږ ته راځينه
اختر چې تېر شي بيا به راشي
دا د ځوانۍ عمر به بېرته نه راځينه
اختر خو راغى يار مې نشته
د خندا ډكه خوله به چا له وركومه
اختر د جونو مبارك شه
زاڼې د بل وطن مرغان دي لاړ به شينه
اختر د واړو مبارك شه
كه مسافر وي كه د يار له څنګه وينه
اختر د واړو مبارك شه
زه به خپل سره لاسونه يار ته وركومه
اختر دې تا ته مبارك شي
چې لاس او پښې دې بې حنا اور لګوينه
پر ما هغه ورځ اختر ده
چې شيرين يار مې د ډولۍ په مخ كې ځينه
پېزوانه خانده ،هوسېږه
سبا اختر دى پاس په شونډو به دې وړمه
ته د اختر په سبا راشه
زه به دروځم تورې سترګې سره لاسونه
چې اختر راشي موزي پټ شي
چې اختر تېر شي موزي بيا راښكاره شينه
خلک:
خلك اختر له كالي مينځي
زما جامې د يار په بوى دي نه يې مينځمه
خلك به وايي چې اختر دى
پر ما خو نه دى چې له ياره جدا يمه
خلك د اختر په ورځ ديدن كړي
زما قلم كاغذ په لاس بېديا ته ځمه
خلك كالي كوي اختر دى
زه د شهيد جامې په خوا كې ګرځومه
خلكه! زما به څه اختر وي
چې بېلتانه راته خيمې وهلي دينه
خلكه! زما به څه اختر وي
انبار غمونه بېلتانه راكړي دينه
خلكه! زما به څه اختر وي
چې بېلتانه په سر سر تور تړلى يمه
د اختر شپه د هغې زار شه
په كومه شپه چې سر ديار په څنګل ږدمه
دا لمر زېړۍ وخت مازيګر دى
په چا اختر دى څوك د غم ژړا كوينه
د غم اختر د غم سيلونه
د غم بازار دغم سودا په كې كومه
زما اختر به څه اختر وي
په داسې ورځ چې زه جدا له ياره يمه
زما د زړه آرامه راشه
په تمامي جهان اختر پر ما غمونه
سبا اختر دى خوشالي ده
زه به بې ياره خوشالي څه كړم مېنه
سبا اختر دى يار مې نشته
د ګاڼې ډكه به د چا غېږې ته ورځمه
سالو يې دوه رنګه په سر كړو
په چا يې اختر كړو چا له يې وركړل ډېر غمونه
شپه د اختر وه كه د قدر
چې د آشنا سره مې وشوه ديدونه
عالم اختر كا جامې وينځي
زه به هله اختر كوم چې يار له ځمه
عالم اختر كا جامې وينځي
زما اختر به د ديدن په ورځې وينه
كه دې اختر په شپه رانغلې
نصيب دې مه شه د لنډۍ زنې خالونه
مخ دې سپوږمۍ شغلې د لمر كا
په چا اختر كا څوك د غم سودا كوينه
مياشت د اختر ښكلى ښكاره شوه
ربه اوس تږى د جانان د ديدن يمه
ورځ د اختر ده نور څه نه دي
په سره جوړه كې راته شنه له خندا شينه
يو د اختر په سبا راشه
زه به دروځم تورې سترګې سره لاسونه
په سپينه خوله كه روژه ماته
د كفارت روژې به دواړه ونيسونه
په سين كې زر كـښتۍ لاهو كړه
سبا اختر دى د خپل يار سلام له ځمه
اختر نږدې دى ياره راشه
مباركي به يو بل ته وركوونه
اختر نږدې دى روژه لاړه
ليلى به چا ته سرې منګولې ښكاروينه
اول روژه وي بيا اختر وي
په بيلتانه پسې وصال دى رابه شينه
اختر په ټوكو ټوكو راغى
نه مې اوږۍ شته نه د غاړې تاويزونه
اختر په ورځ دې ځان سينګار كړ
څوك دې په زړه دي كه ډډه وهې ټالونه
اختر يوه لويه خوشالي ده
چې زړونه اخلي پرې د عمر پيوندونه
اختر زما په نصيب نشته
زه د وصال په تمه ستا يم مړ به شمه
اختر له تاسره ښاييږي
نور خلك خوشې د اختر هوس كوينه
اختر پرون تېر شو عالمه
د بغداد و كوترې نن راغله سېلونه
اختر پرون وو پرون تېر شو
د دامان كوترو نن سره كړه لاسونه
اختر په وخت د ګلو راغى
زما نازك زړګي نه خيژي فريادونه
اختر ته ځكه خوشالېږم
چې مرور جانان به ما پخلا كوينه
اختر ته ځكه خوشالېږم
چې مسافر اشنا مې كلي ته راځينه
اختر ته ډېره خوشاليږم
زما د يار وعده اختر دى رابه شينه
اختره! تل تر تله اوسې
زه د الله په در كې دا دوعا كومه
اختره! تل تر تله اوسې
چې د بېلتون په كور تر مرګه وي ويرونه
اختره! څنګه به خوشال شم
چې مې په زړه پراته دلۍ دلۍ غمونه
اختره! څومره بختور يې
چې دوه ياران يو بل ته غېږې وركوينه
اختره! ستا خوشالي څه كړم
زه د بېلتون د لاسه اور كې ستي شومه
اختره! شكر دى چې راغلې
په انتظار درته له ډېرې مودې ومه
اختره! ډېر دې احسان مند يم
چې مرور آشنا مې بياغېږ ته راځينه
اختر چې تېر شي بيا به راشي
دا د ځوانۍ عمر به بېرته نه راځينه
اختر خو راغى يار مې نشته
د خندا ډكه خوله به چا له وركومه
اختر د جونو مبارك شه
زاڼې د بل وطن مرغان دي لاړ به شينه
اختر د واړومبارك شه
كه مساپر وي كه د يار له څنګه وينه
اختر د واړو مبارك شه
زه به خپل سره لاسونه يار ته وركومه
اختر دې تا ته مبارك شي
چې لاس او پښې دې بې حنا اور لګوينه
پر ما هغه ورځ اختر ده
چې شيرين يار مې د ډولۍ په مخ كې ځينه
پېزوانه خانده ،هوسېږه
سبا اختر دى پاس په شونډو به دې وړمه
پېزوانه كوز شه اوبه وڅښه
سبا اختر دى په سرو شونډو به دې وړمه
چې مازيګر شي ښكته لمر شي
په چا اختر شي څوك د غم ژړا كوينه
خاونده ژر تر ژره اختر كړې
چې د عاشقانو سره وشي ديدونه
خلك د اختر په ورځ ديدن كړي
زما قلم كاغذ په لاس بېديا ته ځمه
خلك كالي كوي اختر دى
زه د شهيد جامې په خوا كې ګرځومه
خلكه! زما به څه اختر وي
انبار غمونه بېلتانه راكړي دينه
خلكه! زما به څه اختر وي
چې بېلتانه په سر سر تور تړلى يمه
د اختر شپه د هغې زار شه
په كومه شپه چې سر ديار په څنګل ږدمه
د اختر ورځ د خوشالي ده
يار مې مېلمه دى د زړه غوښې ورته ږدمه
د روژې هر ماښام اختر دى
ټوټې ټوټې د پېشلمي د لاسه يمه
د غم اختر د غم سيلونه
د غم بازار دغم سودا په كې كومه
زما اختر به څه اختر وي
په داسې ورځ چې زه جدا له ياره يمه
اختر نږدې دى روژه لاړه
ليلى به چا ته سرې منګولې ښكاروينه
اول روژه وي بيا اختر وي
په بيلتانه پسې وصال دى رابه شينه
اختر په ټوكو ټوكو راغى
نه مې اوږۍ شته نه د غاړې تاويزونه
اختر په ورځ دې ځان سينګار كړ
څوك دې په زړه دي كه ډډه وهې ټالونه
اختر له تاسره ښاييږي
نور خلك خوشې د اختر هوس كوينه
اختر په کور کلي مزه کړي
دمسافرو دی الله مل شي بيلتونه
اختر خو راغئ یار می نشته
زه به سره لاس په مینه چاته ورکوومه
زه دغم سلګو کى ناست يم ته خوشحاله يى اختر ته
زه غريب به اختر څه کوم همدا ستا دى مبارک شى
اختر ته نوې جامې وکړه
که خیر وي دا ځلې به خامخا درځمه
اختره څومره بختور یې
په تا کیږي د مئینو دیدنونه
