چ :
ـ چا په کلي کي نه پريښو، ده ويل اس مو د ملک کره وتړۍ .
ـ چا په ورا کي نه پرښو . ده ويل د مخ اوښ زما دی .
ـ چاپه قافله کي نه پريښو، ده ويل د مخ اوښ زما دی .
ـ چاړه چي د سرو زرو سي ، څو ئې په نس کي نه و هي .
ـ چا مونده ، ما مونده .
ـ چرت ئې واهه خورجين ئې بايلو .
ـ چرسي زوی نه زوی ، تارياکي دوه په ايکي .
ـ چرګ په تالې کي ګوره .
ـ چرګ دی يم حلالوه مي مه .
ـ چرګ پر ډيران مه ګور ه ، پر کاسه ئې ګوره .
ـ چرګ چي غټيږ ي ، کونه ئې تنګيږي .
ـ چرګ چي ځوان شي پر بام ورو ورو ځي .
ـ چرګ پر پرديو غوړو مست وي .
ـ چرګه مي ناجوړه ده بهانه مي ورته جوړه دي .
ـ چرګه چي ببره شي ، دا هم بد جناور نه دی .
ـ چرګ د مالګي په څکلو څه پوهيږي .
ـ چغال ته الو نه رسيده ويل دا تروه دي ، چغال پر نعمت شکر کښه چرګ ئې د خولې ووت .
ـ چه اړ سې ، و خره ته وای بابا .
ـ چي اوبه وي تېمم ته څه حاجت دی ؟ .
ـ چي اوسې په خوی به د هغو سې .
ـ چي بابا ژوندی و ، د ادې په لاس کودی وو .
ـ چي بابا ژوندی و ، هلته ادې ادې وه ؟ .
ـ چي ايمان وي مرګ څه دی .
ـ چي باد نه وي وني نه ښوري .
ـ چي باجوړ دي نه وي خوړلی ، بد مه پر وايه .
ـ چي باد وي د پاسه ، باران ئې سم دلاسه .
ـ چي باد ئې وي د کښې ، وريځي ځغلي لکه بزې .
ـ چي بابړ ئې زما په کتاب پړ ئې .
ـ چي بخت ئې تور سي دښمن ئې د پلار کور سي .
ـ چي بد ګرځي ، بد په پرزي .
ـ چي بد کوي ، بد به مومي .
ـ چي بد غواړي ، پر بدو به واوړي .
ـ چي بې ملو ځي ، تور ما بې پر اوږو ځي .
ـ چي فال ګورم ښه راځي ، چي يار ګورم نه راځي .
ـ چي درانه بارونه وړي ، خوراک ئې ځوز دی .
ـ چي اومه کاکونه خوري ، خوراک ئې ګوز دی