مسجد گلایه ها دارد!
مسجد جایگاه بزرگی در اسلام داشته و از قداست و احترام ویژه ای بر خوردار است. امروزه الحمدلله با بیداریی که در حیات مسلمانان پدید آمده، به مساجد توجه بیشتر صورت می گیرد و حضور نماز گزاران با صفوف مستحکم به ملاحظه می رسد که باعث شادمانی قلب هر مسلمان می گردد. خصوصاً نسل جوان امروز توجه خوبی به مساجد دارند که این موارد نشانه ی هوشیاری و بیداری نسل جوان ماست.
اما متأسفانه هنوز در جوامع اسلامی عده ی زیادی از جوانان هستند که سرگرم روزگار و زنده گی عشرت آمیز خویش اند و روزها می گذرد اما یادی از مساجد و عبادت الله به ذهن شان هم خطور نمی کند و عده ای هم گهگاهی و یا جمعه ها به سوی مسجد می روند. در این مقال نگارنده با ترکیز روی این موضوع سعی نموده است تا مسلمانان را به توجه جدی به مساجد و عبادت الهی در این مکان فراخواند.
******
امروزه مسلمانانی را می بینی که به نظافت، بناء و رعایت امور مساجد با یک دیگر مسابقه می دهند، بدون شک الله متعال به سبب این عمل اجر بزرگی را نصیب شان می نماید.
از امیر المومنین عثمان بن عفان رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمودند:
»من بنى لله مسجداً؛ بنى الله له بيتاً في الجنة« (المعجم الکبیر الطبرانی)
»کسی که برای الله خانه ی آباد نماید، الله متعال در بهشت برایش خانه ی را آباد می سازد«.
الله متعال برای کسی که به طرف مسجد قدم بر می دارد، و کسی که در آن نماز می خواند و کسی که در مسجد چیزی را می آموزد، مزد می دهد.
پس بر ما لازم است که بر مساجد اهتمام داشته باشیم، اما متأسفانه ما در حق مسجد کوتاهی نموده ایم و مسجد از ما شکایت ها دارد.
با وجود این که انس با مساجد و تعامل با آن کار ساده یی نیست و مشکلات و سختی هایی را به همراه دارد، بر ما لازم است که حق آن را کامل اداء نموده و در پی تحقق حقوق آن باشیم و از الله متعال در این امر مهم استعانت بخواهیم.
چرا فراموشی؟
بنای خانه ی الله بر این است که او تعالی در آن عبادت شود یعنی این که ما مسجد را با نماز، ذکر، تلاوت با ترتیل خویش آباد بسازیم، آن را با عمل صالح خویش و دوستی و محبت با آن با شکوه نگهداریم.
ما را چه رسیده است که مشاهده می کنیم مساجد رو به ازدیاد است اما نماز گزاران در آن کم، احیاناً مساجدی را می یابی که نماز گزار ندارد. در حالی که صدای اذان هر روز بعد از روز دیگری از آن بلند می شود ولی آن را خالی از نماز گزار می بینیم.
منائرنا علت في كل ساح *** و مساجدنا من العباد خال
و صيحات الأذان بكل حي *** و لكن أين صوت من بلال
منارهای ما در هر گوشه ی بر افراشته است درحالی که مساجد ما از عبادت کننده گان خالی است. صدای اذان از هر قریه به گوش می-رسد. ولی کدام صدا به صدای بلال می ماند.
خانه ها را مشاهده می کنیم که مسجد را از هر جهت احاطه کرده، شهرها و قریه ها با وجود مردمی که در آن رفت و آمد دارند به شکل سر سام آوری مزدحم است، این ها تو را شادمان کرده و آن را به فــال نیـک می گیری. ولی هنگامی که به مسجد داخل می شوی عکس توقع ات را خواهی یافت و جز گروه اندکی از افراد کهن سال و تعدادی از اطفال و جوانان را مشاهده نخواهی کرد.
از الله شرم داریم که بر ما نظری اندازد زیرا ما مساجد را ضایع کــرده ایم و مساجد را دست کم گرفتیه ایم.
نسبت به اجر و پاداشی که در هنگام آمدن به مسجد در انتظار ماست، بی رغبت و روی گردان می باشیم. آیا لحظه ا ی با خود اندیشیده ایم و به محاسبه و معاتبه ی نفس خویش پرداخته ایم.
ای نفس! آیا چنین نیست که در هر قــدمی که به طرف مسجد بر می داریم برای مان پاداش بزرگی نصیب می شود. در قدم اول درجه-یی بر درجات مان افزوده شده و در قدم دیگر، گنـــاهی از گناهـان زدوده می شود. ابو هریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند:
(مَنْ تَطَهَّرَ فِى بَيْتِهِ، ثُمَّ مَشَى إِلَى بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ اللَّهِ تَعَالَى فَيَقْضِى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ كَانَتْ خُطُوَاتُهُ إِحْدَاهُمَا تَحُطُّ خَطِيئَةً، وَالأُخْرَى تَرْفَعُ دَرَجَةً) (صحیح المسلم-1553)
»کسـی که در خانه اش طهارت نموده و سپس به جهت ادای فریضه یی از فرایض الله به طرف خانه ی از خانه هـایش قدم بر دارد به یکی از قدم هایش گناهی از وی محو شده و در قدم دیگر درجه یی بر وی افزوده خواهد شد«.
این همه فضایل و خوبی هـا وجـــود دارد ولی ما در غفلت به سر می بریم. گناهان و خطاهای زیادی را مرتکب می شویم و با آن صفحات نامه ی اعمال خویش را سیاه می کنیم، چرا به طرف خانه ی الله تعالی قدم بر نمی داریم تا گناهان مان محو شود.
ابو هریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند:
(أَلاَ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَا يَمْحُو اللَّهُ بِهِ الْخَطَايَا وَيَرْفَعُ بِهِ الدَّرَجَاتِ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ إِسْبَاغُ الْوُضُوءِ عَلَى الْمَكَارِهِ وَكَثْرَةُ الْخُطَا إِلَى الْمَسَاجِدِ وَانْتِظَارُ الصَّلاَةِ بَعْدَ الصَّلاَةِ فَذَلِكُمُ الرِّبَاطُ). (صحیح المسلم-610)
»آیا شما را به چيزي رهنمايي نکنم که به آن گناهان محو گشته و درجات بلند شود؟ گفتند: آري يا رسول الله! فرمود: کامل ساختن وضوء در سختي ها و قدم زدن زياد به سوي مساجد و منتظر ماندن براي نماز، بعد از اداي نماز، پس اين سنگر را محکم گيريد«.
آیا نباید نفس مان را که به راحتی های مقطعی تکیه کرده و از راحتی جاویدان دوری می گزیند، معاتبه وسرزنش کرد؟
آن کسی که سر و کارش با مساجد بوده و عشق به خانه ی الله متعال دارد و دلش متعلق به آن است؛ در لحظات هولناک قیامت (روزی که هیچ سایه ی جز سایه ی عرش الهی وجود ندارد) در حالی که مردم در ترس و وحشت قرار دارند؛ وی را خواهی دید که خوشحال و شادان در زیر سایه ی عرش الله رحمن قرار گرفته است«.
همچنین ابو هریره حدیث دیگری را از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وسلم روایت می کند که ایشان فرمودند:
(سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ إِمَامٌ عَادِلٌ ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ تَعَالَى ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ خَالِيًا فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ، وَرَجُلٌ كَانَ قَلْبُهُ مُعَلَّقًا بِالْمَسْجِدِ، وَرَجُلانِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَى ذَلِكَ وَتَفَرَّقَا، وَرَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ حَسَبٍ وَجَمَالٍ ، فَقَالَ: إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لاَ تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ).(صحیح المسلم-660)
»هفت کس است که الله آنان را در سايه اش در روزي که سايه ای جز سايه اش وجود ندارد، جاي مي دهد. زمامدار و رهبر دادگستر، و جواني که در عبادت الله عزوجل نشو و نما يافته، و مردي که دلش به مساجد پيوسته است، و دو مردي که براي الله با هم دوستي نموده و براي او از هم جدا نشدند، و مردي که زني صاحب جمال و زيبا از او طلب همبستري کرد و او گفت: من از الله مي ترسم، و مردي که پنهاني صدقه داد به نحوي که دست چپش از آنچه دست راستش انفاق کرده باخبر نشد، و مردي که در تنهایي خدا را ياد نمود و اشک از چشمانش سرازير شد«.
چه قدر از اعمال صالحه را که پاداش آن چندین برابر حسـاب می شود ترک نکردیم! آیا تا به حال دانسته ای پاداش نمازی که با جماعت اداء می نمایی، 27 درجه نسبت به آن نمازی که تنـها می خوانی بیشتر است! به این فرموده ی پیامبر صلی الله علیه وسلم توجه کن که می فرمایند: (صَلاةُ الجَمَاعَةِ أَفضَلُ مِنْ صَلاةِ الفَذِّ بِسَبْعٍ وَعِشْرِينَ درَجَةً) »ثواب نماز جماعت بر نماز تنهایي، 27 برابر است«.
اگر به یکی از ما گفته شود با قبول نمودن این معامله هزار افغانی فایده خواهی کرد و در عین حال با انجام فلان معامله صد هزار افغانی مفاد حاصل خواهی کرد. کدام یک را انتخاب خواهیم کرد؟!
به یقین در صورتی که شخص از معامله ی که سودش بیشتر است انصراف نماید، مردم حکم به دیوانه گی وی خواهند نمود.
چنانچه الله متعال ما را بر این مهم آگاه می سازد:
أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ. (بقره/61)
»آيا برآنيد كه چيز پست‌تر را جانشين چيز بهتر سازيد؟«.
چه قدر خیر و حسنات در خانه های الله تقسیم می شود، ولی ما از آن محرومیم، چه قدر از جلوه های الله متعــال که در آن نازل می-شود، ولی ما از آن دور و بیگانه می گردیم، چه قدر از قلب های سخت در آنجا از یاد الله نرم می شود ولی دل های مان هنوز بر قسوتش باقیست.
به یقین که امت مان نیــاز مند شخصیت هـایی است که در خانه های الله تربیه شده و از آنجا به جامعه تقدیم شوند، شخصیت هایی همچون: ابوبکر، عمر، عثمان و علی، خالد، مثنی، قعقاع، سعد رضی الله عنهم…
چنانچه الله متعال می فرماید:
(فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ * رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ) (نور/36-37).
»اگر در جستجوي اين نور پرفروغ هستيد، آن را بجویيد) در خانه هایي كه الله اجازه داده است برافراشته شوند و در آن ها نام الله برده شود (و با ذكر و ياد او، و با تلاوت آيات قرآني، و بررسي احكام آسماني آباد شود. خانه هاي مسجد نامي كه) در آن ها سحرگاهان و شام-گاهان به تقديس و تنزيه ی يزدان مي پردازند. مرداني كه بازرگاني و معامله ، آنان را از ياد الله و خواندن نماز و دادن زكات غافل نمي سازد. از روزي مي ترسند كه دل ها و چشم ها در آن دگرگون و پريشان مي گردد«.
پس وقت آن رسیده است که یک صدا و با هم به طرف خانه های الله حرکت کنیم و با اقامه ی نماز آن را آباد سازیم، با تلاوت قرآن با تدبر و ترتیل آن را مزین و زیبا نماییم وبالاخره با ذکر الله متعال و درود بر فرستاده اش معطرش نماییم، و از جمله ی کسانی باشیم که در تاریکی های شب به طرف خانه ی الله تعالی قدم بر می دارند و با اشتیاق از جمله ی یاران صف اول باشیم.
از الله متعال می خواهیم که ما را از جمله ی کسانی قرار دهد که دل مان پیوسته ی مساجد باشد و ما را از کسانی قرار دهد که در صبح گاهان و شام گاهان به تقديس و تنزيه ی اوتعالی در خانه اش می پردازند.
منبع: موقع الامام: www.alimam.ws
ترجمه: عبدالملک فاضلی
