گفتار و کرداریکه کفر شمرده میشود
کفر تنها ان نیست که انسان از اصول اعتقاد انکار ورزد و آنرا نپذیرد بلکه ارتکاب بعض اعمال نیز سبب کفر میگردد که آنرا میتوان در جملهء کوتاه تهدید کرد که (عبادت غیر خدا کفر است) ، عبادت تنها حق خدا است اگر انسان انرا بغیر خدا انجام میدهد شرک پنداشته میشود ، مثلا نماز بغیر خدا ، کشتن حیوان بغیر خدا، خواستن حاجت از غیر خدا و …… غیره.
احیاناً انسان به گفتن سخن از ساحه ء اسلام میبراید مانند دشنام کردن خداوند(العیاذ بالله) دشنام کردن دین و پیغمبر و استهزاء و تمسخر بر دین اسلام . اگر شخص افکار و اندیشه های گمراه و منحرف را چون کمونستی و غیره را بر اسلام ترجیح میدهد آن شخص مسلمان شمرده نمیشود ، اگر کسی اسلام را ناقصی و غیر کامل خوانده آنرا دین عقب مانده و سبب پسمانی میداند بدون شک کافر میشود، لذا انسان متوجه باریکی مسئلهء بوده تا خدا نخواسته از دایره اسلام خویشتن را بیرون نسازد.
بعضی مردم ساده لوح و کودن به اصطلاح از سرشاری به اقوال و افعال دست میزند بی خبر از انکه اعمال و اقوال مذکور موجب تباهی و بربادی آنها میگردد ، مثلاً میگوید اگر بچه ء خدا هم شوی ترا نیمگذارم ، یا خدا هم ترا از من خلاص کرده نمیتواند، در قصه خدا و پیغمبر نیستم دیگران را خو بگذار … وغیره.
احیاناً بعضی اشخاص کور دل به هدف آنکه دیگران رابخندانند یا مسخره گیری کنند به عمل یا گفته ای قیام می ورزند که بر عقیده آنها لطمه وارد کرده نا اگاهانه خویشتن را در گرداب هلاکت پرتاب مینماید.
این عده مردم باید بدانند که خندانیدن مردم قهرمانی نبوده و سود بر آن مرتب نمیشود ، که تا در مقابل آن انسان اسباب شقاوت و بدبختی خود را فراهم سازد.
