پښتو متلونه ۳۶ – ک -ل

ک :
ـ که تا ويل چې زۀ يم او ما ويل چې زۀ يم ، نه به تۀ يې نه به زۀ يم ،اوکه تا ويل چې تۀ يې او ما ويل چې تۀ يې ،هم به زۀ يم هم به تۀ يې !
ـ که روپۍ وړه ده خو پۀ تول پوره ده .
ـ کلی پر نامۀ لري يو خوی تر نورور ښۀ لري .
ـ کلی پۀ لېوني پورې خاندي لېونی پۀ کلي پورې .
ـ که ولي نه يم خالي هم نه يم .
ـ کله کله د سړي پۀ بې خيرۍ کې هم خير وي .
ـ که برج نه سو کدانه خو به سي .
ـ کوم کار چې پۀ صلاح وي ورکه يي بلا وي .
ـ کوتره له کوترې سره او باز له بازه سره .
ـ که نن پر ما سبا پر تا !
ـ که غواړې چې رسوا نه شې ، له ټولنې سره همرنګه شه .
ـ که غل نه تښتي ، مل دې وتښتي .
ـ که ګور ګران دی ، خو د مړي ناکام دی .
ـ کارغۀ د زرکې تګ کاوۀ خپل يې هېر شو .
ـ کږه خلۀ پۀ سوک سمېږي .
ـ که غر لوړ دی پر سر لار لري .
ـ که شپه تيارۀ ده خو مڼې پۀ شمار دي .
ـ کله ،کله له ړاندۀ هم لکړه لوېږي .
ـ که جنګ نه کوې لکۍ خو ببره نيسه .
ـ کوږ بار تر منزله نه رسېږي .
ـ کُلاله وکړه ،خپله سياله وکړه !
ګ :
ـ ګُل بې خاره نۀ وي .
ـ ګيله له خپله کېږي .
ل :
ـ له غرونو لوېدلي به پورته شي ،خو له زړونو لوېدلي به پورته نۀ شي !
ـ له کلي ووځه خو له نرخه مه وځه .
ـ له قامه سره خوره ، له قامه سره مره .
ـ لمر پۀ دوو ګوتو نه پټېږي .
ـ له بارانه تښتېدم ،تر ناوې لاندې مې شپه سوه
ـ لوی مې کړې لويي مه راکوې .
ـ له مړو آواز نه راپورته کېږي .
ـ له پخلا شوي دښمنه ځان ساته .
ـ لال پۀ ايرو کې نه پټېږي .
ـ له لوږې مړ شه خو د سوال دارو مه خوره .
ـ له آزاره چا بازار نه دی موندلی !
ـ له يوۀ لاسه ټک نه خېژي .
ـ له وچو سره لاندۀ هم سوځي