پښتو متلونه ۳۳ – د
ـ دتورې پرهار به جوړ شي د ژبې پرهار نه جوړېږي .
ـ دوست به دې وژړوي دښمن به دې وخندوي
ـ د سوال پۀ اوبو ژرنده نه چلېږي .
ـ د هرې ونې مه خوره د يوې به دې ګنډېر شي .
ـ د کبر کاسه نسکوره ده .
ـ د خوار به پۀ حلوا کې غاښ وتلی وي .
ـ د لندو خټو لږې اوبۀ دارو وي .
ـ د کور کلي سپی ، د بهر سړی .
ـ د پردي کلي ناوې ښايسته وي .
ـ د خرۀ لغته ،ملنډه وي .
ـ دروغ د ايمان زيان دي .
ـ د زمري غار بې هډوکو نۀ وي .
ـ د عقل وږی نسته د دنيا موړ .
ـ د نوي منګي اوبۀ خوږې وي .
ـ دوه غوايي چې ښکر پۀ ښکر شي زيان يې د بوټو کاڼو وي .
ـ دوه غوايي چې ښکر پۀ ښکر شي ،زور يې د وښو پرخوا وي .
ـ درياب پۀلوټه نه خړېږي .
ـ دښمن هغه دی چې اول يې ( هو!) او بيا يي (يه) وي .
ـ د درواغو مزل لنډ وي .
ـ د غنمو لپاره پۀ زوزو هم اوبۀ لګېږي .
ـ د صبر مېوه خوږه وي .
ـ د ډوډۍ پر قدر وږي پوهېږي .
ـ دوست هغه دی چې پۀ سخته کې دې پۀ ښه راشي .
ـ د لاس ګوتې پۀ يوه اندازه نۀ دي .
ـ د شپې پای سپېدې راختل دي .
ـ د کور جارو ، دبل دارو .
ـ د خرۀ مړينه د سپي اختر وي .
ـ دوستي پۀ ليرې والي کې ښه وي .
ـ دګور شپه پۀ کور نه کېږي .
ـ د ناليده چې لور وشوه پۀ ښکلولو يي مړه کړه
ـ د نر زوی ژړا پۀ ځانګو کې مالومه وي .
ـ د اوښانو خاوندان دروازې لوړې ساتي .
ـ د زړۀ زړۀ ته لار وي .
ـ د ډالۀ ږغ ليرې ښۀ ځي .
ـ د غلۀ پۀ غرۀ کې هم ځای نۀ وي .
ـ د مور پۀ نس کې چا نۀ دي زده کړي .
ـ د بل پر ايمان سړی جنت ته نۀ ځي .
ـ دنيا پۀ امېد خوړه کېږي .
ـ د بې عقله علاج نسته
ـ د پلالې اور تر درمندۀ ځي
ـ د سيال خواړۀ پور دي يا پېغور .
ـ د بې غيرته به دکور مېلمه واکمن وي .
ـ د ښځې سل کمڅۍ دي ، سل سره بدۍ دي .
ـ د سپو کور پر کور بدي وي خوار غريب ته يو وي .
ـ دنن کار سبا ته مه پرېږده .
ـ د بل پۀ لاس مار هم مه وژنه .
ـ د آرمان واتۀ د آسمان خاتۀ دي
ـ دزورور اوبۀ پر پېچومي خېژي .
ـ د زورور مې څټ هم خوښ دی ، د کمزوري مخ هم نه !
ـ د لاس تڼاکې مرغلرې دي .
ـ د غزني زيارتونه تر خپلو پردو ته ښۀ رسېږي
