ـ په سپکو سپکتيا ، په درنو ددروند تيا .
ـ په سپين سر ، مزل پر سر .
ـ په سپي زوی ، تل پلار ښکنځلی وي .
ـ په ستړي مشي د چا څه شي ، زړه ئې ښه سي .
ـ په سترګو ګوري ، په زوی لوړي .
ـ په سړو کي توپير دی ، څوک لعل دی څوک کوټ کاڼی .
ـ په سلو وهلی ښه دی ، نه په يوه پړ .
ـ په شلومبو که چاغېدلای ، غړکه به چاغه سوې وای .
ـ په شيدو سوی مستې پوکي .
ـ په شمله دي شوم غلطه ، کور ته چي دي راغلم يوه اوښه بله کته .
ـ په ښادې دي ښاده نه شوم ، په غم دي تور تلبه وسو م .
ـ په ښه پردي خپليږي ، ابراهيم د بدو چاري کړي خپل ئې پردي کړل .
ـ په غرمو ئې وګټه ړ په سيوري ئې وخوره .
ـ په غرمه کي اور بليږي . سورنا چي ورته رقصيږي .
ـ په غم پسي ښادي ده .
ـ په غمو کي د انا غم غيم .
ـ په غوجل کي چي يوه ومېژله ، رنګ ئې د ټولو بد کړ .
ـ په کام پسي ناکام دی .
ـ په کډؤ کي ئې ډبره اچولې ده .
ـ په کولمو کی ئې خواړه وچ ، خبري د غورمچ . ( الغوچ )
ـ په کور کي يو ټک دارو نه لري ، پر ځان ئې نوم غمباره ايښی دی .
ـ په کور کي نه کوک نه پياز ، ارږی د وازګو .
ـ په ګرځېدو نه مري ، په کښېنستو مري .
ـ په ګورم کي ئې غوا نه درلوده ، د ګوروان سر ئې مات کړ .
ـ په ګوړه ويلو سره خوله نه خوږيږي .
ـ په ګوښه کي هم ځوانان شته .
ـ په ګېډه کې فرزند ، نوم ئې ارجمند .
ـ په ګېډه مي شوتل دي ، په ملا مي توره سپر دي .
ـ په لنګو مېږو کي ازان وکی .
ـ په ما او تا چي روږ دی ، که سل واره نر سونه مو پريږدی .
ـ په مځکه کي سيوری نه لري ، په اسمان کي ستوری