هفت دليل عمده ناکامي

اگر کسي از شما بپرسد که ناکامي را چه گونه تعريف مي کنيد، شما به سادگي برايش بگوئيد:

ناکامي يک بخش عمده موفقيت است، بخاطريکه باعث مي شود شما اشتباهات تان را تکرار نکنيد. اسباب عمده ناكامي قرار ذيل اند:

1.    عقب ماندن در عملي نمودن پلان هاي که براي کاميابي خود آن را طرح کرده ايد.

2.    اشتباهات خود را قبول نکردن.

3.    به خاطر نفع خود به ديگران ضرر رساندن، خواه عمدي باشد يا غير عمدي.

4.    ندانستن جايگاه و مقام خود درين دنيا و اينكه (اشرف مخلوقات هستيد).

5.    عدم احساس خدمت به ديگران و ندانستن اينکه شما هم حاجات داريد كه به واسطه خدمات ديگران رفع ميشود.

6.    عقب ماندن در بلند بردن سطح علمي خويشتن به طور متداوم.

7.    به اين جمله اتکاء کردن “من جامع الکمالات هستم”. پس به کسي ضرورت ندارم.

د ناكامۍ اووه لاملونه

ژباړه : نثاراحمد اسلام مل

که له تاسو څخه پوښتل شي چې ناكامي څنګه تعریفوی نو ووايى چې: ناكامي د بريل یوه مهمه برخه ده، ځکه چې د بیاځلي اشتباهاتو مخنیوی کوي.

د ناكامۍ اساسي لاملونه دا دي:

1.    د هغو پلانونو نه پلي كول چې تاسې د ځان د بريا لپاره ټاكلي دي

2.    خپله غلطي نه منل.

3.    د ځان د ګټو لپاره نورو ته تاوان رسول،كه قصدي وي او يا غير قصدي.

4.    خپل مقام او حیثیت نه پیژندل او پدې خبره نه پوهیدل چې (زه اشرف المخلوقات یم).

5.    په ځان کې د نورو لپاره د خدمت حس نه روزل، او پدې نه پوهیدل چې زه هم د نورو خلکو خدمت ته اړتیا لرم.

6.    په پرلپسې توګه د خپل علمي كچې په لوړولو كې پاته راتلل.

7.    تكبر او خپل ځان پوره ګڼل.

ترجمه: وحيد الله عزيزی