په لغت کې لارې او طريقې ته وايي : او په اصطلاح کې علمي رائيو او نظرياتو ته مذهب وايي .

په اسلامې شريعت کې مذهب د قرآنکريم او احاديثو په تشريح او توضيح کې او همدارنګه د اجتهادي اصولو کې د لوړ فهم او ادراک واله علماء رايو او نظرياتو ته مذهب وايي .

د صحابه کرامو په دور کې هم ځنو صحابه به د ځنو هغو صحابه کرامو چې د فهم او ادراک او اجتهاد قوه به يې لوړه وه فتوی ورکوله  د هغوی رايي او نظر ته به يي مذهب فلان او فلان ويل لکه :

مذهب عائشة رضی الله عنها

مذهب عبد الله بن عمر  رضی الله عنه

مذهب عبد الله بن مسعود رضی الله عنه

مذهب عبدالله بن عباس رضی الله عنه

او نور

همدارنګه په تابعينو کي مذهب : د سعيد بن المسيب وعروة بن الزبير والقاسم بن محمد وخارجة بن زيد ، أبو بكر بن عبد الرحمن بن حارث بن هشام وسليمان بن يسار و عبيد الله بن عبد الله بن عتبة بن مسعود” وو

او وروسته بيا د څلورو اسلامې فقه څلور مذاهب مينځه راغلل لکه :

المذهب الحنفي

– المذهب المالكي

– المذهب الشافعي

– المذهب الحنبلي