یوه واقعي کیسه چې د انسانیت عظیم درس په کې پروت دی،

وایي چې د شرقی آلمان یو سرتیري چې د اغزن سیم یوه برخه یې د یو ماشوم له پاره چې د خپلي کورنۍ څخه پاتي وو ، وشلوله او هغه یې خپلي کورنۍ ته خوشی کړ ، دغه سرتیری د دومره انسانی کار سره سره ،د وطن ته د خیانت په جرم پانسی شو ،دغه متن د ده د خاطراتو له دفتره څخه وروسته د ده له مرګه د ده له کوره څخه لاس ته راغلی ،چې یې لیکلي وو :کله کله انسان جوړیدل ، یا انسانی اوسیدل هم لویه ګناه او جرم دی ،زه اوس په دې پوهیږم چې د یو بی ګناه او معصوم ماشوم چې د جنګ او جګړې قرباني شوی ،هغه ته د خدمت په جرم سبا سهار د مخه د لمر خاته څخه ما د خدای تعال حضور ته لیږي ،او ما خدای تعالی ته سپاري ،خو زه په دي پوهیږم ،چې انسانیت هیڅ کله نه مری ،خو په دي پوه شئ چې کله انسانیت لویه ګناه ده ،د دي سرتیري مجسمه د دنیا په اویا ملکونو کې جوړه شوي،او ۳۱۷ کوڅې په دنیا کې د ده په ویاړ نومول شوي ،او هغه ماشوم هم وروسته د ده دمرګه د یوې عظیمی خیریه موسسی بنسټ ایښودونکی په آلمان کې شو ،چې د هغه سرتیري نیت او لر لید د عالم بشریت ته د خد مت په لاره کې ثابتوي ، او انتباهی درس په دي لنډه کېسه کې پروت دی ،نو د ځانه څخه انسانیت په یادګار پریږئ نه انسان ،ځکه د نسل په تولید باندی هر حیوان هم آشنا دی ،

د ګوګل د سر چینو څخه د فارسی څخه ژباړه

ژباړن : سید عبید الله نادر