د بحث د پيل څخه مخکې يوه خبره د يادونې وړ ده،چې په روژه کې په هېره او سهوې سره خوراک، څښاک او جماع باندې کفاره او قضاء نشته. هدايه ٢/١٠٥
١: په جماع کولو سره روژه ماتېږي، او کفاره پرې لازمېږي. کفاره يې د يو مريې يا وېنزې ازادول يا هم دوه مياشتې پر له پسې روژه نيسي او يابه شپيتو مسکينانو ته د غرمې او ماښام ډوډۍ ورکوي.
٢: خوراک کول، ٣: څښاک کول. ٤: قصداً قى کول، که په ډکه خوله وي او که نه وي. ٥: په ډکې خولې سره قى کول، هدايه ٢/١٠٦، فقه السنة ١/٤١٢
٦: استمناء (يانې د خپل بدن څخه مني، نطفه خارجول) چې په لاس سره وي، که په شهوت سره نظر وکړي، او يا ښځه ښکل کړي او يايې ځان سره پيوست کړي، اوکه  نطفه ترې خارج نه شي؛ نو روژه نه ده ماته قضاء هم نشته دى. فقه السنة ١/٤١٢
٧: که انسان په دې ګمان خوراک وکړي، چې سبا شوي نه دى؛خو سبا شوى وي،يا لمر ډوب شويدى او هغه نه وي ډوب شوى؛نو قضا به راوړي، چې دا د جمهور وعلماؤ او څلور امامانو قول دى، فقه السنة ١/٤١٢، هداية ٢/١٣٠
٨: بې هوشۍ سره روژه ماتېږي، ٩: چې انسان ليونى شي هدايه ٢/١٢٦-١٢٧
١ يادونه: په ځينو مفطراتو (د روژې ماتوونکې) کې د روژې قضاء او کفاره دواړه شرط دي. لکه جماع او ځينو نورو کې قضاء شته  او کفاره يې نشته لکه د حيض او نفاس لامله
٢ يادونه: اهل علمو دا قاعده ليکلې ده،چې بدن ته د هاضمې جهاز غذا څخه  داخله شي؛نو هغې سره روژه ماتېږي. هدايه ٢/١١٥، اعلاء السنن  ٩/١٤٦