اولين قانون اساسي افغانستان
برای اولين بار قانون اساسي در كشور ما بعد از استقلال از انگلستان در سال ۱۳۰۳ (۱۹۵۹) در دوران سلطنت شاه امان‌الله بنام نظامنامه بنشر رسید. که به سلسله این نظام نامه دولتهای مختلف رویکار امده و تغیرات در قانون بوجود اوردند.
که میتوانیم طور مختصر از تغیرات یادآوری کنیم.
۱. نظام نامه دولتی عالیته افغانستان:این نظام نامه در ۷۳ ماده در۱۰ حوت سال۱۳۰۱ از طرف لویه جرگه مشرقی و در ماه سرطان سال ۱۳۰۳ از طرف لویه جرگه پغمان به تصویب رسید.
۲. اصول اساسی دولت عالیه افغانستان: درزمان نادرشاه خان در۸عقرب ۱۳۱۰ در۱۱۰ ماده بتصویب رسید.
۳. قانون اساسی: این قانون در ۲۹ سنبله سال ۱۳۴۳ در یازده فصل ۱۲۸ ماده در زمان محمد ظاهر شاه بتصویب لویه جرگه رسید.
۴. قانون اساسی: این قانون در زمان زمامداری محمد داود خان در ۱۳ فصل ۱۳۶ ماده در ۲۵ دلو ۱۳۵۵ از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
۵. اصول اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان: این اصو به طور موقت پس از فیصله شورای انقلابی ج.د.ا در ۶۸ ماده بتاریخ ۲۵ حمل سال ۱۳۵۹ هش در زمان ببرک کارمل به تصویب رسید.
۶. قانون اساسی ۱۳۶۶: این قانون در ۸ قوس سال ۱۳۶۶ در ۱۳ فصل ۱۳۹ ماده در زمان زمامداری دوکتور محمد نجیب‌الله از طرف لویه جرگه به تصویب رسید.
۷. قانون اساسی ۱۳۶۹ این قانون در واقع تعدیل قانون ۱۳۶۶ میباشد. این قانون در ۸ جوزا سال ۱۳۶۹ به تصویب رسید.
۸. در ۸ ثور ۱۳۷۱ حکومت مجاهدین بریاست صبغت‌الله مجددی و در اسد ۱۳۷۱ حکومت استاد برهان الدین ربانی در کشور رویکار گردیده الی سقوط نظام طالبان از قانون اساسی دوکتور محمد نجیب الله با تغیرات کلمات دینوی مورد تطبیق قرار داشت.
۹. امارات اسلامی طالبان قانون شرعي اسلامي را تطبیق میکردند.
۱۰. قانون اساسی ۱۳۸۲: این قانون در ۱۲ فصل ۱۶۲ ماده در تاریخ ۲۲ قوس ال ۱۴ جدی سال ۱۳۸۲ از طرف لویه جرگه بتصویب رسید. این قانون در زمان زمام داری حامد کرزی رئیس جمهوری انتقالی دولت جمهوری اسلامی افغانستان تصویب گردید.
