پښتو لنډۍ ۴- پیل په الف
اسمان ته څوک ختلي نۀ شي ~ زۀ د جانان پۀ هوس تلم وروختمه
اسمان ته لار د ختو نشته ~ عاشق ورخېژي دورېښمو پۀ تارونه
اسمان ته لار دختو نشته ~ عاشق ورخېژي دمولا پۀ قدرتونه
اسمان ته وګوره چې شين دی ~ داسې مې زړۀ درپشې شين دی وبه مرمه
اسمان ته لار د ختو نشته ~ د مځکې سر دې راته بلې لمبې کنه
اسمان دې ژر ژر وګرځينه ~ چې مې د عمر پاڼه زېړه شي مينه
اسمان زماپۀ نارو شين دی ~ زړګی مې خوړين دی چې جدا له ياره يمه
اسمان شين خال مې د جانان دی ~ زۀ يې بورا پرشينکي خال وزر وهمه
اسمان له ستورو غېږې ورکړې ~ ما له بې پته اشنا لاس نۀ راکوينه
اسمانه پاس سپوږمۍ ته وايه ~ ناوخته خېژه چې زه موړ پۀ سينه شمه
اسمانه ښۀ باران پرې وکه ~ يار مې للمې کرلې دي چې اوبۀ شينه
اسمانه درب وهه نړېږه ~ پۀ ما قيامت دی چې پۀ ټولو قيامت شينه
اسمانه کړنګ وهه رالوېږه ~ دوستان دې خلاص وي غمازان دې لاندې وينه
اسمانه تنګ وهه ورېږه ~ يار مې للمې کرلې دي چې پڼه شينه
اسماني تندرشوې جانانه ~ پۀ ماراپرېوتې ذرې ذرې دې کړمه
اشنا بۀ هلته وفا وکړي ~ چې دمرګي پۀ لاره واخلي قدمونه
اشناپوښتنې ته مې راشه ~ ستادهجران پۀ تبه پروت يم مړ بۀ شمه
اشناپۀ خولۀ کې ژبه غواړي ~ پۀ خونديې نۀ دی خپل قلنګ جاري کوينه
اشناپۀ داسې لمبو وسوم ~ نه يې لوګی شته نه يې تاوچاته ورځينه
