یو وخت یو شکوڼ ډېر وږی وو. هغه دونده وږی وو چي نژدې و د لوږي له لاسه مړ سي، خو له دې سره هغه نه غوښتل چي یوازي ښکار وکړي. هغه ولاړی زمري ته او وې ویل: – زمریه،

یو وخت ټول سویان راټول سول چي په ژوند کي د بې انصافۍ په باره کي خبري وکړي. هغوی په خپلو منځو کي سره وویل: – دا څنګه ژوند دئ چي موږ باید د ټولو حیوانانو څخه وتښتو او هیڅ